7
ย้อนกลับไปเมื่อสิบเจ็ดปีก่อน ตอนนั้นโดมินิคอายุยี่สิบปี เขาคบหากับอมีเรียเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัย การคบหาของทั้งคู่เป็นไปอย่างเงียบๆ จนกระทั่งเข้าปีที่สอง โดมินิครักอมีเรียมาก เพราะหล่อนไม่เหมือนหญิงสาวที่ผ่านเข้ามาในชีวิตตน หล่อนไม่สนความร่ำรวยของโดมินิค ไม่เรียกร้องอะไร ไม่อยากได้อะไร เขาวาดอนาคตไว้ว่า อมีเรียคือภรรยาและแม่ของลูก
โดมินิคพาอมีเรียให้ครอบครัวรู้จัก โดโนแวนแสดงท่าทางไม่พอใจตั้งแต่แรกเห็น แต่ก็พยายามเก็บความรู้สึกไว้ เมื่อคนรักของลูกชายกลับไป เขาสั่งห้ามไม่ให้โดมินิคคบหากัน แน่นอนว่าคนเป็นลูกค้านหัวชนฝาเพราะรักอมีเรียมาก โดโนแวนจึงไปพูดคุยกับอมีเรียด้วยตัวเอง
โดโนแวนยื่นข้อเสนอบางอย่างที่อมีเรียไม่มีทางปฏิเสธ ตอนนั้นฐานะทางบ้านอมีเรียค่อนข้างลำบาก บ้านกำลังถูกธนาคารยึด บิดาก็ตกงาน คนเป็นย่าก็ล้มป่วย โดโนแวนเสนอเงินให้อมีเรียเป็นจำนวนเงินสูงถึงสามแสนปอนด์ แลกกับการเลิกคบหาโดมินิค ให้ออกไปจากชีวิตได้ยิ่งดี ความที่ครอบครัวลำบากและต้องการใช้เงิน อมีเรียตัดสินใจทำตามข้อตกลงแม้ว่าหัวใจจะเจ็บปวดที่ต้องห่างคนรัก ทว่าความจำเป็นบังคับ แล้วคิดว่า ดื้อดึงคบหาโดมินิคต่อไป คนเป็นพ่อก็ต้องหาวิธีขัดขวาง
โดมินิครู้เรื่องในอีกห้าวันต่อมา เพราะเขาเพียรพยายามติดต่ออมีเรียในทุกทาง แต่ก็ไม่สามารถติดต่อได้ อีกทั้งหล่อนไม่มาเรียนหนังสือทั้งที่ใกล้สอบ และคนที่ไขความกระจ่างให้โดมินิคคือ แคทเธอรีน ที่เล่าเรื่องข้อตกลงระหว่างโดโนแวนกับอมีเรียให้ฟัง เขาโกรธบิดาที่ละเมิดสิทธิ์ของตน แต่ก็เข้าใจอมีเรียกับการตัดสินใจนั้น
หนึ่งเดือนต่อมา โดมินิคได้รับจดหมายจากอมีเรีย หล่อนส่งจดหมายมาบอกถึงความจำเป็นที่ต้องรับเงินสามแสนปอนด์จากโด-โนแวน เขาสงสารและเห็นใจอมีเรียมาก และนั่นทำให้ความรักที่เขามีต่อหล่อนยังคงอยู่ แม้ว่าเวลาจะผ่านมาสิบกว่าปีแล้วก็ตาม ความหวังของเขาที่เฝ้ารอคือ รอวันได้พบกับรักแรกอีกครั้ง
สองหนุ่มพุดคุยเรื่องส่วนตัวและเรื่องธุรกิจกันอีกพักใหญ่ ก่อนที่ทั้งคู่จะแยกย้ายกันกลับโรงแรมที่ตนพัก ลีโอนาร์ดกับลูกน้องเดินทางกลับโรงแรมเชอราตัน เพลสด้วยรถยนต์ ส่วนโดมินิคเดินเท้ากลับโรงแรมที่อยู่ห่างจากคลับหรูราวหนึ่งร้อยเมตร
โดมินิคเดินกลับโรงแรมที่พักด้วยอาการเหม่อลอย เรื่องที่พูดคุยกับลีโอนาร์ด ทำให้ความรักความคิดถึงแน่นในใจ ระหว่างทางเขาหวนนึกถึงเรื่องราวในอดีต นึกถึงความรักและความสุขในช่วงเวลานั้น มันเป็นช่วงเวลาที่เขาอยากให้หยุดนิ่ง ไม่อยากให้ล่วงเลยผ่านไป อีกเรื่องหนึ่งที่ต้องการให้เกิดขึ้นคือ อยากให้อมีเรียเป็นคนที่เขาแต่งงานด้วย หาใช่ผู้หญิงที่ชื่อม่านไหมหรือมินนี่
“ฉันคิดถึงเธอจังเอมี่”
เอมี่คือนิกเนมของอมีเรีย เป็นความคิดถึงจับขั้วหัวใจ เวลาสิบเจ็ดปีทำลายความรักและคิดถึงที่มีต่ออมีเรียไม่ได้เลย เป็นความทรมานใจอย่างหนึ่งของเขาก็ว่าได้
อีกไม่กี่ก้าวก็จะถึงประตูโรงแรมที่โดมินิคพักอยู่ ทว่าเท้าเขาชะงักโดยพลันเมื่อเห็นสตรีคนหนึ่งกำลังเดินเข้าโรงแรมพร้อมกับเด็กหนุ่ม แม้ว่าจะเห็นเพียงด้านข้างโดมินิคก็จำได้แม่นยำว่าคือใคร ดวงตาเขาเบิกกว้างมีความตกใจให้เห็นอย่างเปิดเผย และไม่รีรอก้าวเท้าเร็วๆ ไปยังผู้หญิงและเด็กหนุ่มคนนั้น
“เอมี่” โดมินิคมาหยุดยืนด้านหลังเจ้าของชื่อที่ค่อยๆ หันมามองต้นเสียงช้าๆ ด้วยอาการตกใจ อมีเรียอ้าปากค้าง ไม่คิดว่าจะได้เจออดีตคนรักที่นี่ “เอมี่จริงๆ ด้วย ผมคิดถึงคุณที่สุดเลย”
อมีเรียตกใจรอบสองเมื่อโดมินิคสวมกอดตน และไม่ใช่หล่อนคนเดียวที่ตกใจ เด็กหนุ่มวัยสิบหกปีนามว่า อีวาน ก็อึ้งกับภาพมารดาถูกชายหนุ่มรูปงามกอด
“นิก” อมีเรียเอ่ยชื่อเล่นโดมินิคเสียงเบา โดมินิคดันร่างสาวให้ออกห่าง เพื่อจะได้มองหน้าหล่อนอย่างถนัด
“ผมคิดถึงคุณมากเลย ผมอยากเจอคุณที่สุด ผมเฝ้ารอวันนี้มานานเหลือเกิน ในที่สุดวันที่ผมรอคอยก็เป็นจริงสักที”
โดมินิคน้ำตาคลอ เป็นน้ำตาแห่งความดีใจมากที่สุดในชีวิต มีอีกเรื่องหนึ่งที่เขาอยากทำ ทว่าทำไม่ได้คือ การออกตามหาอมีเรีย เป็นเพราะโดโนแวนสั่งห้ามเด็ดขาด หากรู้ว่าเขาละเมิดคำสั่ง คนเป็นพ่อจะทำให้อมีเรียหายไปจากเขาแบบถาวร นั่นคือเรื่องที่โดมินิคกลัวที่สุด เขารู้ดีว่า โดโนแวนไม่ได้ขู่ บิดาพูดจริงทำจริง โดมินิคจึงไม่คิดทำในเรื่องที่ตั้งใจ
อมีเรียน้ำไหล หล่อนดีใจเช่นกันที่ได้เจอโดมินิค ดีใจจนพูดไม่ออก เขาเปลี่ยนไปมาก ที่ว่าเปลี่ยนไปคือ รูปร่างที่สูงใหญ่กว่าเมื่อสิบเจ็ดปีก่อน ทำให้โดมินิคดูสมาร์ทมากขึ้น แต่ที่ไม่เปลี่ยนคือความหล่อที่ยังคงเดิมเสมอ
ขณะนั้นโดมินิคหันไปมองเด็กหนุ่มด้วยสายตาอัดแน่นด้วยความสงสัยว่า เด็กหนุ่มคนนี้มีส่วนเกี่ยวข้องอันใดกับอมีเรีย ระหว่างที่มองหัวใจโดมินิคเต้นผิดจังหวะ มีความตื่นเต้นเข้าแทรก ก่อนมองหน้าอมีเรียและมองหน้าเด็กหนุ่มสลับกันไปมา
‘หน้าตาคล้ายกันเลย’ เป็นประโยคในใจของโดมินิค จะมีข้อแตกต่างคือ นัยน์ตา สีของนัยน์ตาเด็กหนุ่มสีฟ้า ซึ่งเป็นสีเดียวกับเขา
“มัมครับ ผมปวดหัว” สรรพนามที่เด็กหนุ่มเรียกอมีเรีย สร้างความตกใจให้โดมินิคไม่น้อย เขามองหน้าอมีเรียนิ่ง ไม่คิดว่าอมีเรียจะแต่งงานมีลูกโตเป็นหนุ่ม อายุน่าจะราวสิบห้าปี นั่นหมายความว่า อมีเรียแต่งงานหลังจากจากเขาไปเพียงหนึ่งปี
“ฉันขอตัวนะคะ ฉันดีใจที่พบคุณค่ะ” อมีเรียเห็นสีหน้าตกใจของเขาแล้วก็รีบขอตัว ทว่าคำถามของโดมินิครั้งให้อมีเรียยังคงยืนที่เดิม