สูตรรักฉบับคนเถื่อน

สูตรรักฉบับคนเถื่อน | 06

๖

[ ...น้ำ เฮียขอโทษ เฮียโกรธน้ำมากจนถึงขั้นไม่รับสายเฮียเลยเหรอ บอกมาเลยว่าเฮียต้องทำแบบไหนน้ำจึงจะหายโกรธ ] น้ำเสียงที่ดังมาตามสายส่งผลให้คนตัวเล็กสะอื้นหนัก ร่างเล็กหยัดกายลุกจากเตียงนอนขนาดห้าฟุต มือบางยกเช็ดน้ำตาออกจากพวงแก้มของตัวเองลวกๆ

[ น้ำ น้ำฟังเฮียอยู่หรือเปล่า เฮียขอโทษนะ ]

"น้ำไม่โกรธเฮียหรอกค่ะ"

[ แล้วทำไมน้ำถึงไม่รับสายเฮียล่ะ รู้หรือเปล่าว่าเฮียร้อนใจจนไม่เป็นอันทำอะไรแล้ว ]

"ขอโทษที่ทำให้ร้อนใจนะคะ พอดีน้ำคุยกับพ่อแม่อยู่เลยไม่ได้รับสาย"

[ ทำไมเสียงถึงเป็นแบบนั้น มีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า มีอะไรให้เฮียช่วยเหลือไหม ]

"พรุ่งนี้เฮียไฟว่างไหมคะ น้ำมีเรื่องจะคุยด้วยหน่อย"

[ ว่างสิ กี่โมงดี พรุ่งนี้เช้าให้เฮียไปรับไหม ]

"ไม่เป็นไรค่ะ พรุ่งนี้น้ำไม่มีเรียน สักบ่ายสามโมงได้ไหมคะ เดี๋ยวน้ำออกไปหา"

[ เราจะเจอกันที่ไหนดี ใจจริงเฮียอยากเจอน้ำตอนนี้เลยนะ เฮียอยากขอโทษต่อหน้า ขอโทษที่เฮียใจร้อนไปหน่อยและไม่หักห้ามใจตัวเองด้วย ]

"เราเจอกันที่สวนสาธารณะที่เราเจอกันครั้งแรกก็ได้ค่ะ บ่ายสามเดี๋ยวน้ำไปรอเฮียไฟที่นั่น"

[ ได้ครับ แต่จริงๆ แล้วที่นั่นไม่ใช่ที่ที่เราพบกันครั้งแรกนะ เฮียเคยเจอน้ำที่มหา'ลัยก่อนหน้านี้ เคยแอบมองอยู่ห่างๆ เพียงแต่น้ำไม่เคยรู้เท่านั้นเอง ] คำพูดของคนที่อยู่ในสายส่งผลให้คนฟังยิ้มทั้งน้ำตา จริงๆ แล้วเธอชอบทุกอย่างที่เป็นอัคนี เพียงแต่เธอแค่ไม่มั่นใจว่าจริงๆ แล้วเขาจริงจังกับเธอแค่ไหน กลัวว่าสิ่งที่เธอคิดหรือคาดหวังมันจะเป็นเพียงสิ่งที่เธอคิดไปเอง

@วันต่อมา

ผัวะ ผัวะ ผัวะ

"กรี๊ดดดดดดดด!"

"ใครก็ได้ช่วยด้วย!"

ผัวะ ผัวะ ผัวะ

"กรี๊ดดดดดดด!"

"หุบปาก!"

เพี๊ยะ~

"อย่าแตะต้องเมียฉัน"

"ปากดีเหรอ ถ้ามึงไม่อยากให้กูแตะต้องเมียและลูกสาวของมึง มึงก็เอาเงินมาใช้หนี้นายกู!"

ผัวะ ผัวะ ผัวะ

เสียงคนทะเลาะกัน เสียงกรีดร้อง และไหนจะเสียงของการถูกทำร้ายร่างกายส่งผลให้หญิงสาวในชุดเสื้อยืดธรรมดากับกางเกงขาสั้นวางปากกาในมือ ดวงตากลมโตเกลือกกลิ้งไปมายามที่เผลอคาดเดาในสิ่งที่เกิดขึ้นที่ชั้นล่าง เรื่องที่คุยกันเมื่อวานประเดประดังเข้ามาพาลพาหัวใจดวงน้อยกระตุกวูบ ไวเท่าความคิด เธอก้าวขาออกมาจากห้องนอนทัน

ผัวะ ผัวะ ผัวะ

"พอแล้ว อย่าทำผัวฉัน"

"พ่อ!!" น้ำใจตะโกนเสียงดังลั่น ภาพที่เห็นตรงหน้า มีผู้ชายคนนึงล็อกตัวพ่อของเธอเอาไว้ โดยมีผู้ชายอีกคนรัวหมัดใส่หน้าพ่อเธอไม่ยั้งส่งผลให้ริมฝีปากแตกยับจนเลือดไหลออกมา แม่และพี่สาวของเธอถูกผู้ชายอีกสองคนประกบอยู่เช่นกัน

"อ้อ นี่ลูกสาวอีกคนของมึงสินะ"

"อย่าแตะต้องลูกฉัน" ร่างสูงโปร่งของชายฉกรรจ์เดินย่างสามขุมเข้ามาหา น้ำใจถอยหลังกรูดทันที

"อย่าเข้ามานะ มีสิทธิ์อะไรเข้ามาทำร้ายพ่อแม่ของฉัน ฉันจะแจ้งตำรวจ"

"หึ ปากเก่งดีนี่ สวยกว่าอีตัวพี่สาวด้วย ให้เอาไปขัดดอกกับเสี่ยก่อนไหมเสกสรรค์"

"อย่าแตะต้องลูกสาวฉัน"

"ฮ่าๆ" ชายฉกรรจ์พวกนั้นเปล่งเสียงหัวเราะดังลั่น ความไม่แยแส แม้ว่าเธอและครอบครัวของเธอจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่เรียกว่าแย่ส่งผลให้น้ำตาเม็ดโตผลิออกมาจากหน่วยตากลม

หมับ~

"อ๊ายยยย!" น้ำใจร้องลั่น เมื่อข้อมือถูกกระชากอย่างแรงจนร่างเล็กปลิวปะทะเข้ากับอกแกร่ง จมูกคมสันแสร้งทำเป็นสูดดมกลิ่นกายของเธอสร้างความขยะแขยงจนน้ำตาไหลพยายามดีดดิ้นให้หลุดจากการเกาะกุม ทำทุกทางที่สามารถรอดได้จนกระทั่ง

"อ๊ากกกกกก!" เท้ามั่นคงที่กระทืบลงบนหลังเท่าขอ คนที่แตะเนื้อต้องตัวเธอส่งผลให้ผู้ชายคนนั้นร้องลั่น ฝ่ามือหนาเงื้อมขึ้น มั่นใจว่าเธอโดนแน่ ถ้าไม่ติดที่ว่า

"อย่าทำลูกฉัน ฆ่าฉันเลย เอาปืนมายิงฉันแล้วตัดหัวฉัน ไปใช้หนี้คืนเสี่ยเลย แต่ขอร้องว่าอย่าทำลูกสาวฉัน ฉันขอร้อง!"

"พ่อ..." สิ่งที่ไม่คิดว่าจะได้ยิน ยิ่งกระตุ้นให้น้ำตาลเม็ดโตพราก ทั้งแม่และพี่สาวของเธอร้องไห้เสียงดังแข่งกัน ตัวเธอถูกปล่อยให้เป็นอิสระ พวกมันกรูกันเข้าไปหาพ่อของเธอแทน

"ยิงมันทิ้งเลยก็ดีนะพี่ เสียเวลากับมันฉิบหาย!"

แกร๊ก~

วัตถุสีดำวาววับถูกล้วงออกมาจากชายฉกรรจ์ที่เป็นหัวโจก ปลายกระบอกปืนเล็งไปหาพ่อเธอทันที

"สี่ล้านเงินต้น อีกสองล้านคือดอกเบี้ยรวมเป็นหกล้าน ให้กูตัดหัวไปให้เสี่ย หกล้านก็ต้องสามหัวถูกไหม เลือกมาว่ามึงจะให้ใครรอด!" ทางเลือกที่ไม่ต่างจากการเชือดเชือนหัวใจอย่างจังส่งผลให้มวลสมองของเธอมันหนักอึ้งไปหมด ทั้งแม่และพี่สาวของเธอกรูกันเข้ามาหา รวบขาของเธอเข้าไปกอดคนละข้าง พลางขอร้องออกมาทั้งน้ำตา

"ช่วยพ่อหน่อยสิน้ำ ช่วยพ่อช่วยแม่ ช่วยครอบครัวของเราสักครั้งได้ไหมแม่ขอร้อง"

"ยัยน้ำ เห็นแก่หลานแกที่กำลังจะเกิดขึ้นมาบ้าง อย่าให้ฉันและลูกต้องตายเลยนะ"

"ละ ลูก หมายความว่า..."

"ฉันท้อง พ่อกับแม่ส่งฉันไปขัดดอกไอ้เสี่ยแก่ๆ ของพวกมันและฉันก็ท้อง!"

"พี่ฟ้า..." ลำคอของเธอแห้งผาด สิ่งที่ได้ฟังมันบาดลึกที่หัวใจของเธออย่างจัง

"ยัยน้ำ แต่งงานกับ ******อภาสนะลูก อย่างน้อยๆ เขาก็เมตตาเรา ไม่เหมือนไอ้เสี่ยบ้ากามที่พ่อกับแม่เป็นหนี้มันอยู่ มันเอาตัวพี่สาวแกไปขัดดอกหลายต่อหลายครั้ง ท้ายที่สุดมันลดหนี้ให้เพียงแค่เศษตังค์"

"น้ำ..." เสียงพ่อที่เรียกเธอเสียงแผ่วส่งผลให้เธอหันมองทั้งน้ำตา เลือดสดๆ ที่ไหลออกมาจากปาก บาดที่ใจดวงน้อย ทุกอย่างมืดมิดเสมือนเจอทางตันไม่เห็นแม้กระทั่งหนทางรอด

"พวกฉันขอเวลาก่อนได้ไหม ขอเวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์ ถ้าน้องสาวของฉันแต่งงานกับมหาเศรษฐีพวกเราจะเอาเงินไปใช้หนี้เสียแกทันที!" พี่สาวของเธอคือคนที่เอ่ยคำนั้น ส่งผลให้ชายฉกรรจ์ที่ถือปืนชะงักกึก พวกมันหันมองหน้ากันคล้ายกำลังปรึกษา ท้ายที่สุดปืนก็ถูกเก็บ ตามด้วยร่างสูงโปร่งที่ตวัดสายตามองคนในครอบครัวของเธอสลับกัน

"กูให้โอกาสพวกมึงอาทิตย์เดียวสุดท้าย ถ้าไม่มีปัญญาหาเงินมาใช้หนี้ กูจะตัดหัวพวกมึงทุกคน!"