สูตรรักฉบับคนเถื่อน

๑ "เฮีย..." เสียงเรียกจากทางด้านหลังส่งผลให้ชายหนุ่มเจ้าของเรือนร่างสูงโปร่งซึ่งวางข้อศอกดันไว้กับรถยนต์คันหรูสีแดงเพลิงหมุนตัวกลับไปในทิศทางของต้นเสียงแทบจะทันที ดวงตาคมกริบกระตุกวูบ นิ้วเรียวคีบบุหรี่ออกจากปาก ใบหน้าคมคายหันออกไปทางด้านข้างพ่นควันขาวคลุ้งให้ลอยในอากาศ ไม่นานนักเขาก็ปล่อยมวนบุหรี่ลงพื้น รองเท้าผ้าใบแบรนด์ดังเหยียบซ้ำทันที "...เลิกคลาสแล้วเหรอ" "พึ่งเลิกค่ะ ขอโทษที่ให้รอนานนะคะ ว่าแต่ เฮียยังสูบบุหรี่อยู่เหรอคะ" "ห่างบ้างแล้ว" ตอบออกไปพลางลอบมองที่ใบหน้าสวยดึงดูดสายตาของหญิงสาวที่อยู่ในชุดนักศึกษาตรงหน้า เสื้อนักศึกษาสีขาวสะอาดสะอ้านรีดจนเรียบกริบ กระโปรงสีดำยาวเลยเข่า ผิวของเธอขาวผ่องละเอียดหมดจด ดวงตากลมโตคู่สวยมีเสน่ห์มาก ยอมรับว่าเธอดึงดูดสายตาของเขาให้หยุดที่เธอตั้งแต่ครั้งแรกที่พบกัน ปลายจมูกเชิดรั้น ปากกระจับคล้ายกับปีกนก ยอมรับว่าเขาชอบทุกอย่างบนตัวเธอ "โกรธเหรอ?" "เฮียบอกน้ำว่าเลิกบุหรี่ไปแล้วนี่คะ น้ำแค่ไม่คิดว่าเฮียไฟจะผิดคำพูด" ว่าไปพลางกระชับวงแขนกอดจอไอแพดที่แนบอยู่บนอก "แค่สูบบางครั้ง ไม่ได้สูบตลอดนะ" "น้ำไม่โกรธหรอกค่ะ แต่เฮียไฟไม่ควรรับปากกับน้ำตั้งแต่ทีแรกนะคะว่าจะไม่แตะต้องมัน" อัคนี เงียบเสียงลงไปทันที ชายหนุ่มเจ้าสำราญ ชอบชีวิตอิสระ ไม่ชอบการผูกมัด ชีวิตเขาเคยมีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตจนนับไม่ถ้วน ไม่นานมานี้กลับถูกตาถูกใจสาวนักศึกษาใบหน้าจิ้มลิ้ม เธอถูกใจเขาตั้งแต่วันแรกที่พบกัน เรื่องจีบสำหรับเขามันไม่ยาก แต่ผู้หญิงคนนี้ที่ชื่อว่า น้ำใจ เธอไม่ง่ายเลย เขาเคยอ้างว่าจะเลิกสูบบุหรี่ ใช้เรื่องนี้ในการทำคะแนน หวังให้เธอมองว่าเขาทุ่มเทและจริงใจจนสามารถเลิกได้ สุดท้ายวันนี้เขากลับมาโป๊ะแตกจนได้ ที่ผ่านมาแม้ว่าเขาไม่ได้เลิกบุหรี่แบบเด็ดขาด แต่เขาสูบห่างมากแล้วเหมือนกัน "กลับกันเถอะค่ะ" หญิงสาวเอ่ยพลางลอบถอนหายใจเบาๆ เธอขยับตัวถอยห่างเพียงนิด เผลอยกมือปัดป้องควันขาวคลุ้งที่ลอยอยู่ในอากาศ เป็นจังหวะเดียวกับร่างสูงโปร่งของแฟนหนุ่มที่คบหากันอยู่ขยับตัวเข้ามาทางด้านหน้าของเธอ อัคนีเปิดประตูรถยนต์ของตัวเองให้หญิงสาวคนรัก เลิกให้ความสนใจนักศึกษาสาวกลุ่มหนึ่งที่ตอนแรกมองเขาด้วยความสนอกสนใจ เห็นว่าในตอนนี้เขาควรง้อคนที่อยู่ข้างกายมากกว่าการรั้งใครเข้ามา แม้การทำแบบนั้นจะเป็นเพียงแค่การคั่นเวลาเท่านั้นก็ตาม "น้ำโกรธเฮียมากเหรอ" "ถ้าบอกกันตรงๆ น้ำจะไม่โกรธแบบนี้ค่ะ" ความตรงไปตรงมาของเธอทำคนที่ทำผิดเริ่มร้อนรน คนอย่างน้ำใจ ไม่เคยโวยวาย ไม่เคยแสดงความน่ารำคาญออกมาเลยด้วยซ้ำ ยอมรับว่าเธอแตกต่างจากผู้หญิงทุกคนที่เขาเคยรู้จัก และสิ่งที่เธอเป็นในตอนนี้ มันเป็นเสน่ห์ที่เพิ่มความน่าสนใจให้ตัวเธอเป็นอย่างดี "งานเฮียเยอะนิดหน่อย ช่วงนี้เหนื่อยๆ เฮียอยากผ่อนคลายบ้าง วันนี้พึ่งสูบไปมวนเดียวเองนะ" "ไม่เป็นไรค่ะ ถ้ามันเป็นความชอบของเฮีย เป็นวิธีผ่อนคลายของเฮีย น้ำไม่ห้าม แค่ลุงของน้ำเคยสูบบุหรี่หนักแล้วรับผลเสียจากการสูบบุหรี่เต็มๆ น้ำเลยห่วงแค่นั้นเอง" "...ขอโทษครับ เฮียจะเลิก..." "ไม่เป็นไรค่ะ น้ำไม่ได้บังคับ และน้ำคิดว่า เฮียไฟรู้อยู่แก่ใจอยู่แล้วว่าที่ผ่านมา น้ำไม่เคยบังคับอะไรเลย อย่าฝืนตัวเองตอนอยู่ด้วยกันเลยค่ะ" "แต่เฮียอยากทำเพื่อน้ำนะ" "ไม่ต้องหรอกค่ะ น้ำเข้าใจ ไม่มีใครทำอะไรตามใจเราได้ทุกอย่างอยู่แล้ว แค่ต่อจากนี้ เฮียไม่ต้องรับปากในสิ่งที่ไม่สามารถทำได้เท่านั้นก็พอ" รอยยิ้มจางๆ ประดับบนใบหน้าสวยหวาน ไม่มีหรอกคำว่าประชดประชัน หญิงสาวล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าสะพายข้างเพื่อดูเวลาเพียงนิด จากนั้นเธอก็ยัดใส่ไว้ในกระเป๋าสะพายตามเดิม "วันนี้ไปกินข้าวกับเฮียได้หรือเปล่า เฮียยังหวังนะว่าน้ำจะไม่โกรธเฮียจนลืมนัดของเรา" "นัดยังเป็นนัดค่ะ น้ำจำเป็นต้องกลับบ้านก่อนหกโมงเย็น เราไปกินข้าวกันก่อนก็ได้ค่ะ" อัคนีเหลือบตามองเวลาบนหน้าปัดรถยนต์เพียงนิด จากนั้นก็เลือกที่จะคลี่ยิ้มออกมา "ร้านนี้อาหารรสเด็ดมากเลยนะ เพื่อนเฮียแนะนำมา" "พึ่งมาครั้งแรกเหรอคะ" เอ่ยถามพลางปลดสายรัดนิรภัย ดวงตากลมโตกวาดมองออกไปรอบๆ ร้านอาหาร ความหรูหราบ่งบอกรสนิยมและราคาของอาหารแม้ว่าเธอจะยังไม่เห็นเมนูและเดินเข้าไปด้านในเลยก็ตาม "ราคาคงแพงมาก" "เฮียเปย์น้ำไหวอยู่แล้ว" รอยยิ้มมีเสน่ห์ผุดขึ้นบนมุมปากหนา ส่งผลให้คนที่มองอยู่เผลอยิ้มตาม อัคนี้ในสายตาของเธอเขาคือชายหนุ่มที่ดูดีและมีเสน่ห์มาก ลุกส์เขาเหมือนผู้ชายเจ้าชู้ เพลย์บอย ควงสาวไม่ซ้ำหน้า เธอเองก็มีเพื่อน ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยได้ยินเรื่องราวพวกนี้ผ่านหู เท่าที่รู้ชายหนุ่มที่เธอกำลังคบหาอยู่ในตอนนี้เคยควงสาวในมหา'ลัยเดียวกับเธอแทบไม่ซ้ำหน้า บอกตรงๆ ว่าสาเหตุที่เธอคบกับเขาเธอมองแค่ปัจจุบัน เธอไม่เคยดึงอดีตของเขาเข้ามาข้องเกี่ยว แค่ระหว่างที่คบกันเขาซื่อสัตย์กับเธอ เธอก็พร้อมที่จะคบต่อ ไม่ได้คิดที่จะสนอะไรไปมากกว่านั้น เพื่อนของเธอเคยบอกให้เธอระวัง แต่เท่าที่เห็น เขาเสมอต้นเสมอปลาย เป็นแฟนที่พึ่งพาได้ เขาโตกว่า ไม่แปลกที่เธอจะรู้สึกอบอุ่น ปลอดภัย ชอบในความเป็นผู้นำที่เขามี แม้ตอนนี้เรื่องการเลิกสูบบุหรี่จะทำให้เขาผิดคำพูดก็ตาม "ขอบคุณนะคะที่ใจดีกับน้ำแบบนี้ตั้งแต่วันแรกที่คบกัน" "เฮียใจดีกับน้ำตั้งแต่วันแรกที่ตามจีบนะ อย่างว่า น้ำอาจจะจำไม่ได้" ใบหน้าสวยหลุดระบายรอยยิ้มออกมาแทนคำตอบ เวลาคนตัวโตทำเสียงเหมือนน้อยใจ พาลทำหัวใจดวงน้อยเต้นแรงอยู่เรื่อยเลย "ลืมแล้วเหรอ ว่าเมื่อก่อนเฮียตามตื้อเธอขนาดไหน" "..." "อย่างว่า คนที่มีใจคือเฮียไม่ใช่เธอ" "กำลังหลอกให้น้ำบอกรักเหรอ?" "ก็แค่คำว่ารัก เฮียรักเธอ รู้สึกแบบนี้ตั้งแต่วันแรกที่พบกัน เฮียพูดแบบนี้จนนับครั้งไม่ได้" "หากจะบอกรักใคร เราต้องมองเขาให้นานก่อนนะคะ" "ก็น้ำยังเรียนอยู่ ยังเป็นนักศึกษา เจอหนุ่มๆ เจอผู้คนที่เยอะมากกว่า เฮียกลัวว่าจะมีคนมาแย่งผู้หญิงของเฮียไป" "ไม่ใช่แบบนั้นหรอกค่ะ คิดมากไปนะคะ" "วันไหนว่าง เฮียขอพาน้ำไปหาคนที่บ้านนะ" "คนที่บ้าน?" "พ่อกับแม่ของเฮียไง พวกเขาใจดี เฮียอยากพาผู้หญิงที่เฮียชอบไปเปิดตัวกับที่บ้าน ประกาศให้รู้โดยทั่วกัน ว่าน้ำน่ะ ของเฮีย เฮียจอง"