๑๕
@Akkanee Club
"สายของกูรายงานมาว่า มึงเข้ามาที่นี่ตั้งแต่บ่ายสาม" เปปเปอร์หย่อนสะโพกลงนั่งเคียงข้างกับเพื่อนรัก ตอนแรกแอบปรายตามองหา 'สาย' ของเขาที่พึ่งบอกกับเพื่อนออกมา แต่ทว่าพอเห็นสภาพหน้าตาของเพื่อน ทุกความสนใจมากองที่หน้าเพื่อนทันที
"ไอ้ไฟ ทำไมหน้ามึงเป็นแบบนี้วะ มึงเหมือนคนไม่ได้นอน"
"สายมึงที่ว่านี่ใคร เด็กในร้านกูคนไหนงั้นเหรอ?" ชายหนุ่มเจ้าของผับเปลี่ยนเรื่อง เขายัดโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋ากางเกงยีนส์อย่างเก่า พลางคว้าแก้วบรั่นดีขึ้นมากระดกเข้าปาก
"เรื่องนั้นมันไม่สำคัญ มึงแค่ตอบกูว่าทำไมสภาพหน้ามึงมันถึงเหมือนคนไม่ได้นอน"
"งานกูเยอะ เข้าใจยากตรงไหน?"
"กูเป็นเพื่อนมึงมานานแค่ไหน งานเยอะให้ตายสภาพก็ไม่เป็นแบบนี้ไหมวะ โทรมฉิบหาย"
"..."
"ของขาด อกหัก เดี๋ยวนะ หรือว่ามึงอกหัก?"
"หน้าอย่างกูเหมาะที่จะอกหัก?"
"แต่หน้ามึงมันเหมือนคนอกหัก"
"รำคาญ นี่มันแค่บ่ายสาม เสือกมาเร็วทำไมไม่ทราบ"
"อ้าวไอ้นี่ กูแค่เป็นห่วงไหมวะ" สีหน้าของเปปเปอร์งงหนัก สายของเขาซึ่งเป็นเด็กในร้านของเพื่อน แค่หาเรื่องโทรหาเขาเพราะความคิดถึง แต่ประเด็นที่ถูกตั้งถึงซึ่งเป็นเรื่องของเพื่อนเขาทำให้เขาสนใจ และความห่วงใยทำให้เขาต้องรีบมาหาเพื่อนรักที่คบหากันมานาน
"ว่าแต่น้องน้ำ..."
"ไอ้เหี้ยตัวไหนที่มันยุ่งกับเมียกู!" เสียงบุคคลที่สามส่งผลให้คำถามของเปปเปอร์กลืนหาย ดวงตาคมกริบตวัดไปมองยังต้นเสียงแทบจะพร้อมกัน
"เวรแล้วไง!" เปปเปอร์สบถหยาบ แอบมองหน้าเพื่อนพลางลอบกลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบาก
"ผัวใคร?"
"คนนั้นไง ที่มึงเจอที่สวนสาธารณะวันที่มึงนัดเจอน้ำ"
"ยุ่งกับเมียชาวบ้านจนได้เรื่อง"
"ไปลากคอมันมา!" เหตุการณ์มันเกิดขึ้นเร็วมาก ชายฉกรรจ์วิ่งเข้ามาชาร์จตัวคนสร้างเรื่องเอาไว้จนไม่อาจที่จะตั้งตัวได้ทัน
"มีอะไรก็ค่อยๆ คุยกันดีกว่าไหม แบบนี้เป็นลูกผู้ชายแล้วเหรอวะ"
"กูควรให้เกียรติคนที่แอบยุ่งกับเมียกูเหรอวะ"
ผัวะ!
หมัดร้อนกระแทกใบหน้า ก่อนที่เปปเปอร์จะได้พูดอะไรต่อจากนั้น อัคนีขยับเท้าหมายจะเข้าไปช่วยเพื่อนรัก แต่ทว่า
"มึงอย่าเสือกไอ้ไฟ!"
"รู้จักกู?"
"ไอ้เปปเปอร์เพื่อนมึงมันแอบกินเมียกู หยามกูจนถึงห้องนอน มึงคิดว่ากูจะไม่สืบเรื่องของพวกมึงก่อนจะมาเอาเลือดหัวพวกมึงออกงั้นเหรอ"
"มึงทำแบบนั้นเหรอเปอร์"
"บ้าเหรอวะ กูไม่เคยทับที่ใคร กูว่ามึงเข้าใจผิดนะ"
"มึงจะปฏิเสธว่าไม่ได้เอากับเมียกูหรือไง!" คนถูกชี้หน้าเงียบไปทันที เขามีส่วนผิดที่ถูกใจผู้หญิงคนนั้นจนได้นัดเจอกันจริงๆ
"เพื่อนกูผิด แต่มันก็ผิดทั้งสองฝ่ายไหมวะ"
"ไอ้เหี้ยเปอร์มันบังคับเมียกู"
"สัส กูไม่เคยบังคับใคร" ผู้ก่อเรื่องรีบแทรกก่อนที่จะโดนใส่ร้าย แต่ด้วยความหมั่นไส้ที่อีกคนมีเป็นทุนเดิม ส่งผลให้หมัดร้อนๆ กระแทกลงบนใบหน้าคมคายเต็มแรง
ผัวะ!
"กูเห็นกับตาว่ามึงยุ่งกับเมียกู!"
"แต่มึงก็ไม่มีสิทธิ์มาทำกับเพื่อนกูแบบนี้ ที่นี่มีกล้องวงจรปิดความละเอียดมันมากพอที่จะเห็นหน้าพวกมึงชัด พกพาอาวุธมาในพื้นที่ส่วนตัว บุกรุก ทำร้ายร่างกาย เรื่องเกิดในพื้นที่ของกู เกิดขึ้นกับเพื่อนกู บอกเลยว่ากูไม่ยอม!" เสียงตวาดที่ดังก้อง ส่งผลให้อีกฝ่ายเลิ่กลั่ก มีเพียงคนคนเดียวเท่านั้นที่ทำเหมือนจะไม่ยอม
"คิดว่ากูกลัวมึงงั้นเหรอ เพื่อนมึงกูไม่ปล่อยแน่ มึงเองก็ได้ข่าวว่าถูกทิ้งนี่!"
"อย่ามาเสือกเรื่องของกู มึงปล่อยเพื่อนกู แล้วกูจะให้เพื่อนกูขอโทษที่เคยยุ่งกับเมียมึงแม้เมียมึงจะเต็มใจ และสัญญาว่าต่อจากนี้เรื่องแบบนี้จะไม่มีวันเกิดขึ้นอีก!"
"หึ คิดว่าแค่นั้นมันจะพอเหรอ"
"มึงคิดว่าถ้าผู้หญิงไม่ได้คิดที่จะหยุดที่มึง นอกจากเพื่อนกู เธอจะไม่นอกใจมึงอีกงั้นเหรอ"
"ตำรวจกำลังมาครับพี่ไฟ ผมโทรแจ้งตั้งแต่คนพวกนี้บุกรุกแล้ว" เสียงจากเด็กภายในร้านส่งผลให้อีกฝ่ายชะงักกึก อัคนียกยิ้มที่มุมปาก หากปัญหาเกิดขึ้นที่ผับของเขา เขาสามารถจบทุกอย่างได้และแก้ไขสถานการณ์ทุกอย่างได้อย่างแน่นอน
"กูยุ่งกับคนของมึงแค่ครั้งเดียว อีกอย่างกูไม่เคยเข้าไปเหยียบพื้นที่ของมึง"
"ไม่จริง!" ฝ่ายตรงข้ามตวาดดังลั่น
"แต่กูเชื่อว่าเพื่อนกูพูดเรื่องจริง ไปหาหลักฐานมาดิว่าเพื่อนกูยุ่งกับเมียมากกว่าหนึ่งครั้ง เพราะถ้ามันยุ่งกับเมียมึงแค่ครั้งเดียวแล้วแยกย้ายต่างฝ่ายต่างเต็มใจ แค่ขอโทษและรับปากว่าจะเลิกยุ่งมันก็คงเพียงพอ"
"ถ้ากูหาได้พวกมึงสองตัวต้องกราบตีนกูแล้วกูจะจบ"
"ไอ้สัสไม่มากเกินไปหน่อยเหรอวะ ต้องให้กูหาหลักฐานด้วยหรือเปล่าว่านอกจากกูคนของมึงยุ่งอยู่กับใคร"
"มีปัญญาหาได้มึงก็รอด"
"กูไม่เอาแค่รอด ถ้ากูมีหลักฐานว่าเมียมึงมั่วอยู่กับคนอื่นนอกเหนือจากกูในครั้งนั้น มึงต้องกราบตีนกูและเพื่อนกู!"
"ตกลง กูจะกราบตีนมึงไอ้เหี้ยเปอร์ ไอ้สันดานหมาที่ลักกินขโมยกินของของคนอื่น และกูจะกราบตีนเพื่อนมึงนั่นคือไอ้ไฟ ไอ้ผู้ชายที่ทำเหมือนฮอตหนักหนา แต่ถูกผู้หญิงหน้าจืดๆ ทิ้งเหมือนหมา"
"เสือกแบบนี้อยากกินลูกปืนกูมากกว่าการจบทุกอย่างดีๆ สินะ" อัคนีบดกรามเข้าหากันแน่น เขาคิดว่าเรื่องนั้นไม่มีใครรู้ แต่สุดท้ายก็มีคนรู้
"หึ..." รอยยิ้มเย้ยหยันผุดขึ้นบนใบหน้าของอีกฝ่าย ไม่นานก็เดินออกจากผับของเขาไป เป็นเวลาที่คนของมันปล่อยเพื่อนของเขาให้เป็นอิสระตามเดิม
"แม่งเอ้ย หัวเสียสัสๆ ขอโทษเว้ยเพื่อนที่ทำให้เกิดปัญหา"
"จริงๆ แล้วกูไม่เคยยุ่งและก้าวก่ายเรื่องของมึงเลยนะ จะรักสนุกกูไม่มีสิทธิ์ว่า แต่การยุ่งกับคนมีเจ้าของ สุดท้ายปัญหามันก็จะตามมาแบบนี้"
"เออๆ กูรู้แล้ว แต่แบบ สำหรับกูกับผู้หญิงคนนั้นมันแค่ครั้งเดียวจริงๆ นะเว้ย"
"แล้วที่พูดแบบนั้นหมายความว่าไง มีหลักฐานว่าเมียหมอนั่นมีคนอื่นอีก?"
"เออ หลักฐานน่ะมีแน่ แต่สิ่งที่ไอ้หมอนั่นพูดมันหมายความว่าไง ตกลงมึงอกหักงั้นเหรอไฟ อกหักจากใครวะ"
"เรื่องไร้สาระ คนอย่างกูไม่มีวันรู้สึกกับการที่ผู้หญิงสักคนในชีวิตหายไปหรอก"