Chapter 22

1419 Words

MACY COLLIEN Kanina pa ako naiinis dito sa loob ng hotel room namin. Apat na oras na siyang nawawala. May dumating naman kanina na pagkain. Pero nang maubos ko ang mga ‘yun ay naiinip na naman ako. Kanina pa ako nag-iisip kung tatawagan ko ba siya o hindi. Kaysa maburo ako dito sa silid namin ay nagbihis ako para lumabas. Napangiti naman ako ng makalabas na ako. Hindi ko naman alam kung saan ba dapat ako pupunta. Pero bahala na kung saan ako mapadpad ay ayos lang. Kaya naglakad-lakad na lang muna ako. Hanggang sa may nadaanan ako na coffee shop. At hindi ko inaasahan ang bubungad sa akin. Kaya pala ang tagal niyang bumalik dahil may iba pala siyang inaasikaso. Kitang-kita ko siya mula dito sa labas. Sa sobrang inis ko ay nagpadala ako sa kanya ng text message. Me: Ang ganda siguro ng

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD