HABANG nagdi-dinner ay wala akong imik at pinanatili lang ang tingin sa plato ko; pareho kaming tahimik ni Ralph at tanging tunog lang ng kubyertos namin ang maririnig na ingay sa loob ng dining room.
Actually, wala talaga akong ganang kumain, ngunit pinilit niya ako na makipag-dinner sa kanya, at dahil ayoko nang makipagtalo pa ay pumayag na lang ako. Pero ngayon ay para kaming may sariling mga mundo na pareho walang imik, habang ang mga katulong naman ay tahimik lang din na nakahilira sa isang tabi.
Matapos mag-dinner ay umakyat din ako agad sa kuwarto. Nag-toothbrush lang ako sa bathroom at pagkatapos ay nahiga na ako sa kama. Pinikit ko ang mga mata ko at pinilit na makatulog, pero muntik na akong mapasinghap sa pagkabigla nang may isang braso ang yumapos sa baywang ko mula sa likura
