@ สนามกีฬาชื่อดัง
ท่ามกลางบรรยากาศเงียบสงบของสนามวิ่งลานกว้าง มีพวกลูกน้องชุดสูทดำมากมายยืนตึงกำลังเข้ม เพราะทายาทมาเฟียผู้ทรงอิทธิพลอยู่กันครบทุกคน
"นึกไงเนี้ย? ถึงอยากมาวิ่งตอนดึกตอนดื่น" พิพัฒน์ว่าให้พี่สาว ไม่รู้ว่าบุพการีมองยังไงว่าเธอเรียบร้อย ทั้งที่จริงหัวดื้อมากกว่าเขาอีกหลายเท่า
"อยากออกกำลังกาย มันผิดตรงไหน" เธอไม่ได้รักสุขภาพขนาดนั้นหรอก สวมใส่ชุดกีฬาแค่พอพิธีให้น่าเชื่อถือ
เพียงแค่ถ้ากลับบ้านไปตอนนี้ ทั้งมารดาและบิดาต้องไถ่ถามเรื่องการงานในอนาคต ทั้งที่ตัวเองยังอยากเรียนหนังสือต่อไปเรื่อยๆ ใช้ชีวิตอิสระได้เต็มที่
"อีกนิดเดียวก็จะกลิ้งได้อยู่แล้ว ไม่สะสมไว้เลยล่ะ"
"ปากดีไปแล้วไอพัฒน์!" น้ำเสียงใสกระแทกกลับ พอดันเผลอนึกถึงช่วงที่ลาไคต่อว่า ยิ่งเกิดอารมณ์ฉุนเชียว
ไม่รู้ว่าโตขึ้นมาทำไมช่างไร้หัวใจเกินมนุษย์ ทำอย่างกับว่าตอนเด็กๆไม่เคยเล่นด้วยกัน
"ทำไมวันนี้พิพิมโมโหง่ายอย่างนั้นล่ะ ไหนว่าจะชวนนับดาวมาวิ่งด้วยกันดีๆล่ะ" เป็นหญิงสาวอีกคนในชุดกีฬาเช่นกัน เดินมาทิ้งกายข้างร่างอรชร เธอมีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้อง
"น้องชายตัวดีมันปากจัดหน่ะดาว แล้วได้เอาหนังสือเล่มที่พิมลืมในคณะมาไหม" เธอไปซ้อมเต้นจนลืมไว้ต่างหาก ดีนะที่นับดาวยอมมาเรียนปริญญาโทสถาบันเดียวกันด้วย
"เอามาแต่ไว้ในรถหน่ะ แล้วแน่ใจไหมว่าลุงเดนกับป้าพลอยจะไม่ว่าเรื่องไปเต้น ถ้าเห็นรูปขึ้นมามีหวังโดนบ่นชุดใหญ่เลยนะ"
"ไม่ต้องห่วงหรอก ที่คณะแต่งหน้าจัด ยังไงก็จำไม่ได้หรอก...แต่แกห้ามบอกพ่อนะไอพัฒน์ ฉันเอาแกตายแน่!" คนบอกไม่ลืมทิ้งคำขู่กับบุคคลที่สาม เธอไว้ใจนับดาวยกเว้นน้องชายร่วมครรภ์มารดา
"เอะอ่ะขู่น้องตลอด ยอมให้คนเดียวนะเนี้ย ฝากด้วยนะนับดาว ไปดูงานต่อดีกว่า" ชายหนุ่มลุกขึ้นยืน ปล่อยให้สองสาวได้คุยกันสะดวก ตอนเห็นว่าลูกน้องกำลังรับลูกค้า คือกลุ่มนางแบบหุ่นดี
"ไปรับหญิงหน่ะสิไม่ว่า เจ้าชู้เนอะดาวว่าไหม"
"แล้วตัวเองล่ะพิม หนุ่มๆที่ตามจีบมีเป็นคณะเลยนะ" เธอใช้ข้อศอกสะกิดแกล้งอีกฝ่าย ทำไมจะไม่รู้ว่าสาเหตุของการอยากเป็นลีดเดอร์ คือได้ดูหนุ่มนักกีฬากล้ามโตแข่งขัน
"พอๆ กันนั่นแหละ" ปากสีชมพูอิ่มเอิบฉีกยิ้มกว้าง มองท้องสนามเงียบไร้คนเป็นเพียงบรรยากาศ สรุปว่าค่ำคืนนี้เธอกับนับดาวแค่มานั่งคุยเล่นเท่านั้นเอง
วันต่อมา_
โกดังลับ
"สงสัยมันอยากตายเร็ว" เสียงของเซนโซ่พูดขึ้น ในตอนที่ทุกคนอยู่ข้างเวทีมวย ถูกปิดไว้เฉพาะลูกค้าวีไอพี มีพวกนักพนันยอมเสี่ยเงินมากมายเพื่อแลกกับเกมส์กีฬาเถื่อน
แต่ฝ่ายคู่ต่อสู้ของอีกด้านนึง มีสีหน้าไม่สะทกสะท้านกับลาไค ที่นานๆครั้งเขาถึงจะลงเล่นเอง
"ไม่ต้อง" เจ้าของนวมต่อยยื่นมือให้ครูฝึกชื่อดังช่วยผูกเชือกจนแน่น แต่ไม่ต้องพ่นน้ำมันกันฟกช้ำ เพราะเขาเสพติดความเจ็บจนเป็นชีวิตจิตใจ
โครงหน้าคมคายปูดกรามขึ้นเล็กน้อย ตอนใส่ฟันยางกันกระแทกชิ้นเล็ก
"เงินเดิมพันรอบนี้สิบสองล้าน พร้อมสารอีกนิดหน่อยครับ" ไดร์ฟพุ่งเข้ามากระซิบข้างหูเจ้านาย พอให้หมอหนุ่มได้ฟังผลประโยชน์ร่วม
"ดีลได้" โครงหน้าคมพยักรับรู้ ตอนเห็นรุ่นน้องพอใจสิ่งที่ต้องการ สองนวมหนาต่อยเข้าหากันกระตุ้นกล้ามเนื้อมือ จนเกิดเสียงกระดูกดังก๊อบรับจังหวะ
"พร้อมไหมเฮีย?" เซนโซ่เอ่ยถามเบาๆ พลางส่งสัญญาณมือให้คนเตรียมสั่นระฆัง มันคืออีกหนึ่งด้านมืดที่พวกเขารู้สึกสนุก หลังเสร็จงานหลักในแต่ละวัน
"เริ่ม" น้ำเสียงเข้มลั่นวาจา ตอนก้าวมายืนมากลางเวที ร่างกำยำถลกเสื้อคลุมโยนทิ้ง สวมเพียงกางเกงนักมวยสีดำผสมลายแดง ขับกล้ามมัดเนื้อยิ่งน่าเกรง
...........................................................................
ระวังบทผลิกตะแคงตลอดนะฮะ 555
##อย่าลืมกดไลค์ทุกวันที่เข้าอ่านนะครับ##