Joseff's Pov:
Pilit man nilang itago ay halata naman ang pag-aalala sa mukha ng mga kasama ko sa silid. Huhulaan kong nanlalaki din ang tenga ng iba sa kanila sa kagustuhang marinig ang sinasabi ng kausap ko. Pati ang nananatiyang mga mata ni Nathan ay hindi nakaligtas sa paningin ko. Pansin ko ang katanungang nasa mga iyon.
Ni wala nga lang nagtangkang magsalita o magtanong mula sa kanila kahit pa nang ibaba ko ang cellphone ko. Hindi din naman ako nagsalita. Namulsa na lang ako at pilit kinalma ang sarili sa nararamdamang galit.
Maging ang hepe namin ay pinagpapawisan na ng malamig. Maya't-maya ang pagpupunas n'ya ng tissue sa mukha n'ya. Napaismid na lang ako dahil halata namang hindi n'ya gusto ang kasalukuyang nangyayari kahit na iyon ang tama.
Alam ko ding kanina pa ako isinusum
