เสียงประตูห้องถูกเปิดออก!
"แม่ค้าบบบบ "
ร่างจ้ำหม้ำกลมดิ๊กวิ่งเข้ามาฉันพร้อมกับผู้หญิงอีกสองคน คือรักตาภาและอีกคนก็คือ อาแท้ๆของปริมปริมนั้นเอง อสมาเดินเข้ามาพร้อมตะกร้าผลไม้เยี่ยมไข้ใบหน้าสวยนั้นแย้มยิ้มให้ฉันอยู่ตลอดเวลา แม้ว่าฉันจะทำหน้าตาฉงนใส่เธอก็ตาม
"หนูมา มาด้วยกันได้ยังไง?"
ฉันเอ่ยถามขึ้นมาด้วยความสงสัยเสียเต็มประดา ราวกับเป็นวัวสันหลังหวะอยู่ตลอดเวลา ไม่รู้ทำไมชีวิตของฉันถึงกลับมาข้องเกี่ยวกับพวกคนเหล่านี้อีกครั้ง
"พี่ปัณณ์บอกให้หนูมาไปรับปริมมาหาพี่ปลายเองค่ะ"
"มะ หมายความว่า เขารู้แล้วเหรอ ว่าปริมเป็นลูกของเขา?"
ฉันถามขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นพร่าอย่างคนที่เกิดความรู้สึกที่หวาดระแวงอยู่ตลอดเวลา แม้ว่าอสมารับปากว่าจะไม่พูดฉันก็อดที่จะระแวงไม่ได้อยู่ดี
"ยังค่ะ หนูมาไม่บอกหรอกค่ะ เอาไว้รอให้พี่ปลายเป็นคนบอกเองดีกว่า แต่พี่ปลายคะขอหนูมามาเยี่ยมปริมน้อยบ้างเถอะนะคะ"
อสมารีบพูด
