ข้าจะเป็นหญิงหม้ายที่น่าอิจฉาที่สุดในแผ่นดิน

ตอนที่ 9 การค้ามีปัญหา

หานหลินปิงดูเหมือนจะเป็นผู้ที่มีความสบายที่สุดในตอนนี้ เพราะผู้คนภายในจวนกำลังขะมักเขม้น ตกแต่งสถานที่เพื่อจัดงานมงคล ที่กำลังจะเกิดขึ้นในไม่อีกกี่วันข้างหน้า แต่แทนที่นางจะได้รับหน้าที่จัดการเรื่องราวทั้งหมด ตามตำแหน่งฮูหยินเอก กลับกลายเป็นฮูหยินผู้เฒ่าจ้าว ที่เอาไปจัดการเสียเอง นางไม่ต้องการให้เกิดข้อผิดพลาดใดๆ ในการจัดงานมงคลครั้งนี้ เพราะถือเป็นงานที่ยิ่งใหญ่งานหนึ่งในตระกูลของนางเลยก็ว่าได้

"ได้ยินมาว่าองค์หญิงซิ่วอิงผู้นั้น เป็นสตรีที่เลอโฉมมากไม่ใช่หรือ สตรีในชนเผ่านี้ ถือว่ามีใบหน้าที่งดงามเป็นเอกลักษณ์ และยังฝีมือในการต่อสู้ ที่ถึงแม้จะเป็นสตรี แต่ก็ได้รับการฝึกฝนอย่างหนักมาตั้งแต่เด็ก จนมีฝีมือเทียบเท่ากับบุรุษ แต่มันก็ดูแปลกๆที่ข้าคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ตก เหตุใดแค่เพียงเหล่าชายฉกรรจ์ไม่กี่คน สามารถที่จะทำร้ายนางให้มีสภาพเช่นนั้นได้ ไม่ใช่ว่าแค่เพียงนางกระดิกนิ้วไม่กี่ครั้งคนของนางก็สามารถจัดการ เหล่าชายฉกรรจ์พวกนั้นได้แล้วกระนั้นหรือ"

หานหลินปิงกล่าวความคิดของตนเองออกมาพร้อมกับนั่งแทะเมล็ดแตงอย่างออกรสออกชาติ เรื่องนี้นางคิดว่าจะต้องมีบางสิ่งแอบแฝงอยู่เป็นแน่ แต่นางไม่รู้จริงๆ ว่าเหตุผลที่สตรีผู้นั้นทำเช่นนี้เพื่ออะไร สามีของนางเป็นเพียงบุรุษธรรมดา ที่จะมีดีก็เพียงแค่หน้าตาหล่อเหลา… เมื่อกล่าวมาถึงตรงนี้หญิงสาวก็ถึงกับดีดนิ้วมือของตนเองคล้ายกับคิดบางสิ่งบางอย่างออก

นี่อย่าบอกนะว่า…

สตรีผู้นั้นก็มาหลงรักสามีของนางอีกคนกระนั้นหรือ ถึงได้คิดวางแผนทำเรื่องตื้นเขินเช่นนี้ขึ้นมา ถึงแม้จะให้ตกแต่งเป็นเพียงฮูหยินรองนางก็มิขัด แต่มันจะเป็นอย่างนั้นได้จริงๆหรือ เมื่อคิดไปคิดมา ก็มีเพียงแค่เหตุผลนี้เพียงเท่านั้น ที่หญิงสาวพอจะคิดออก ถึงความเป็นไปได้ นางจึงได้แต่หัวเราะให้กับความคิดไร้สาระของตนเอง 'แล้วข้าจะคิดให้มากความทำไมเล่า บุรุษผู้นั้นอยากจะตกแต่งใครเข้ามาก็เป็นเรื่องของเขาไม่ใช่หรือ เพียงแค่ต่อจากนี้ นางจะต้องทำตามแผนการที่ได้วางเอาไว้ เพื่อทวงความเป็นธรรมให้กับเจ้าของร่างเดิมแค่นี้ก็เพียงพอแล้ว...'

"อือ...ใช่แล้ว นี่มันถูกต้องที่สุดแล้ว" หานหลินปิงพูดโต้ตอบตนเองไปมา จนเหล่าข้ารับใช้คนสนิทอย่างมู่หลันและมู่ถิง ถึงกับต้องลอบมองหน้ากัน ด้วยคิดว่านายของตนคงจะเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จึงได้มีอาการแปลกประหลาดเช่นนี้

"นี่เจ้า ไปจัดการเรื่องที่ข้าได้สั่งไว้แล้วใช่หรือไม่"

"เจ้าค่ะ... แต่ทำเช่นนี้จะดีจริงๆหรือเจ้าค่ะฮูหยิน" มู่ถิงถามผู้เป็นนายของตนเองอย่างไม่เข้าใจนัก

"เจ้าอย่าได้กังวลเลย ถึงอย่างไรตระกูลจ้าว ก็เป็นข้าที่ทำให้เฟื่องฟูมาได้ถึงทุกวันนี้ หากจะเป็นข้าอีก ที่ 'ทำลายมัน' ด้วยมือตนเองจะเป็นอันใดได้เล่า"

เมื่อเห็นถึงความมั่นใจบนใบหน้าของผู้เป็นนายและยังคำกล่าวที่ดูหนักแน่นนี้มู่ถิงและมู่หลันก็ไม่กล้ากล่าวความใดออกมาอีก พวกนางทำเพียงพยักหน้ารับ

ในขณะที่ตระกูลจ้าวกำลังวิ่งวุ่นเกี่ยวกับการจัดงานมงคล ที่กำลังจะเกิดขึ้นอยู่นั้น ก็ดูเหมือนว่าการค้าหลายๆอย่างของพวกเขา จะได้รับความเสียหาย เนื่องด้วยว่า เหล่าพ่อค้าที่เคยผูกสัมพันธ์ด้วยนั้น ต่างพร้อมใจกันยกเลิกรับสินค้าของตระกูลจ้าวแทบจะทั้งหมด นั่นจึงทำให้เป็นปัญหาใหญ่ ที่จ้าวฝูหมิงเองก็คิดไม่ตกเช่นกัน ว่าจะต้องทําเช่นไรต่อไปดี เป็นผลให้แทนที่เขาจะได้เตรียมตัวเป็นเจ้าบ่าวในไม่อีกกี่วันข้างหน้า จึงต้องหันมาให้ความสนใจกับการค้าหลายๆอย่างของตระกูลที่กำลังมีปัญหาแทน

"นี่มันเกิดเรื่องบ้าอันใดกันขึ้น เหตุใดพวกเขาถึงได้พร้อมใจกันปฏิเสธสินค้าของเราเช่นนี้ได้"

"พวกเราก็ไม่เข้าใจเช่นกันขอรับ ไม่ว่าจะเป็นเมืองจิ่นหาน ซางยี้ หรือชินวู ก็ปฏิเสธสินค้าของเราแทบจะทั้งสิ้น ร้านค้าหลายๆร้านในสามเมืองนี้ถือว่าเป็นกิจการหลักของพวกเรา ที่ส่งออกสินค้าต่างๆไปมากมาย ในเมื่อเป็นเช่นนี้ จะทำให้พวกเราประสบปัญหาหนักได้นะขอรับ"

"แล้วพวกเขาได้ชี้แจงเหตุผลอันใดหรือไม่เล่า ว่ายกเลิกการทำการค้ากับเราเพราะเหตุใด"

"พวกเขาปฏิเสธเสียงแข็ง และบอกว่าสินค้าของเราที่นำไปก่อนหน้านี้ด้อยคุณภาพ จึงทำให้ไม่ต้องการรับซื้อสินค้าจากพวกเราอีก"

"มันจะเป็นไปได้อย่างไรเล่า ในเมื่อสินค้าทุกอย่าง ก่อนที่พวกเราจะทำการส่งออกไปนั้น ได้มีการตรวจสอบคุณภาพอย่างถี่ถ้วนแล้ว จะต้องมีผู้เล่นตลกอันใดกับเราอย่างแน่นอน เจ้าไปสืบความเป็นมาของเรื่องนี้มาอย่างละเอียด แล้วรีบกลับมารายงานข้า"

"ขอรับ"

เมื่อเหล่าลูกน้องได้ออกไปจนหมดแล้ว จ้าวฝูหมิงก็มีใบหน้าที่เคร่งเครียดขึ้นมาหลายส่วน สินค้าของเขามีปัญหาอย่างนั้นหรือ เป็นไปไม่ได้ ทั้ง 3 เมืองนี้เป็นเมืองใหญ่ที่ทำการค้าร่วมกันมาอย่างดีเสมอ อยู่ดีๆจะเกิดปัญหาเช่นนี้ขึ้นมา และตัดขาดการทำการค้าระหว่างกันง่ายดายเช่นนี้ คงต้องมี คนเล่นตลกอันใดสักอย่างอยู่เป็นแน่

ซึ่งจ้าวฝูหมิงไม่สามารถรับรู้ได้เลยว่า แท้ที่จริงแล้วการค้าที่เขาประสบความสำเร็จมาทั้งหมดนั้น เบื้องหลังผู้ที่รับซื้อสินค้าของเขาจำนวนมหาศาลนั้น เป็นคนของหานหลินปิงแทบจะทั้งสิ้น ในเมื่อตอนนี้นางต้องการให้เขาถูกตัดขาดความสัมพันธ์กับพ่อค้าในหลายๆเมือง นั่นจึงเป็นเหตุผลให้เรื่องราวเป็นอย่างเช่นที่เห็น

โดยปกติแล้ว หากเกิดเรื่องราวไม่คาดฝันเช่นนี้ขึ้นชายหนุ่มก็มักจะนำปัญหาเหล่านี้ไปปรึกษากับผู้เป็นฮูหยินเอกและเพียงไม่นานก็จะได้รับการแก้ไขอย่าง ง่ายดาย แต่ดูเหมือนว่าในตอนนี้ เขาจะไม่มีความกล้าพอที่จะทำเช่นนั้น