เมื่อรถพยาบาลวิ่งเข้ามาถึง บุรุษพยาบาลรีบเข็นนาราเข้าห้องฉุกเฉินอย่างรีบร้อน เพราะตอนนี้เธอเริ่มหายใจแผ่วเบาลงเรื่อยๆ หมอและพยาบาลวิ่งกันให้วุ่น เมื่อประตูห้องฉุกเฉินปิดลง หัวใจของผมมันกระวนกระวาย ผมกลัวว่านาราจะเป็นอะไรไป ผมนั่งไม่ติด ไม่สิผมไม่นั่งเลยต่างหาก
ผมเดินไปเดินมาไม่รู้กี่ร้อยรอบ หัวใจของผมในเวลานี้ มันช่างเจ็บปวดเหลือเกิน ผมพาเธอมาพบเจอกับสิ่งที่เลวร้ายที่สุดในชีวิต ผมสัมผัสได้ถึงความกลัวของเธอ เมื่อนาราโดนน้ำเมานั่นสาดใส่หน้า แววตาของเธอมันบ่งบอกและแสดงออกมาชัดเจนว่าเธอกำลังกลัว ไม่ต่างจากผมในเวลานี้ที่กลัวว่าเธอจะจากไป
ผมเห็นแววตาของเธอแบบนั้น มันยิ่งทำให้หัวใจของผมแทบแตกสลาย เธอโชคร้ายถูกบิดาทิ้งไปในวัยเด็ก เธอต้องเผชิญกับความเจ็บปวดอะไรมาบ้าง เธอเคยแพ้แบบนี้มาแล้วเกือบตาย และวันนี้ทำไมเธอต้องมาเผชิญเคราะห์กรรมซ้ำๆ ซากๆ ทั้งๆ ที่ผมยืนอยู่ตรงนั้นแท้ๆ กลับช่วยอะไรเธอ
