Patikim ng Isang Gabi

Kabanata 4

Serenity's P. O. V.

"Mabait naman pala ang stepfather mo. Mabuti na lang talaga at hindi ka naisipang paalisin..." sabi sa akin ng kaibigan kong si Diane.

Ikinuwento ko kasi sa kaniya ang kabaitan ng stepfather kong si tito Oliver. Noon pa naman talaga ay mabait na si tito Oliver. Sa lahat ng tao ay mabait siya. Kaya nga maraming babae ang nagkakagusto sa kaniya pero kay mama ko siya nahulog. Kay mama niya nakita ang totoong pagmamahal. Guwapo na at mayaman pa si tito Oliver kaya naman maraming babae ang gustong siya ay masungkit dahil talagang magiging maginhawa ang kanilang buhay kapag si tito Oliver ang napangasawa nila.

Tumango naman ako. "Oo mabait nga... kaya nga naisip ko na magiging mabuti siyang asawa kung siya ang mapapangasawa ko."

Nanlaki naman ang mga mata niya. "Ha? Anong pinagsasabi mo diyan? Balak mong asawahin ang stepfather mo? Sira ka ba? At saka nagdadalamhati pa iyon sa pagkawala ng mama mo!"

Bumuntong hininga ako. Ito lang ang paraan na nakikita ko para hindi ko na ulit maranasan ang hirap. Ayoko ng maranasan ulit ang isang kahig, isang tuka. Iyong kailangan kong magtipid ng sobra dahil bawal akong gumastos ng malaki. Hindi ako puwedeng basta na lang bumili ng masasarap na pagkain dahil walang matitira sa akin. Alam ko na maiisip ng iba na hindi magandang gumamit ng ibang tao para makaranas ng kaginhawaan sa buhay pero marami ng babae ang gumagawa nito. At ito ang nagiging solusyon nila sa buhay.

"Bakit? May masama ba doon? Wala na ang mama ko. Wala na ang nag- iisang tao na nagmamahal sa akin... na nag- aaruga sa akin. Sa tingin mo, saan ako pupulutin? Kahit na payag si tito Oliver na doon muna ako tumira sa bahay niya, paano na lang kapag nag- asawa siya ulit? Ano sa tingin mo ang mangyayari sa akin? Malaki ang posibilidad na mapalayas ako sa bahay na iyon at makaranas ulit ng matinding hirap..." sabi ko naman kay Diane.

Napangiwi naman siya. "Sabagay naintindihan naman kita kaso nga lang, magagawa mo bang makuha ang puso ng lalaking 'yon? Eh mukhang mahal na mahal ang mama mo kaya sa tingin ko mahihirap ka na kunin ang puso niya."

Inirapan ko siya. "Syempre hindi ko naman mamadaliin eh. Tamang papansin lang muna ako. Tamang silbi- silbi kuno sa kaniya. At saka wala namang masama sa gagawin kong ito, 'di ba? Single na siya. At alam ko na maiintindihan naman ako ni mama sa gagawin ko. Dahil kapag hindi ako kumilos, ako ang magiging kawawa. Wala akong malalapitan dahil wala na akong kamag- anak. Eh kung magiging asawa ko siya, mararanasan ko sa kaniya ang karangyaan. Marami akong puwedeng gawin sa pera niya. At palagi pa kitang maililibre."

Nanlaki naman ang mga mata niya. "Talaga? Palagi mo akong ililibre? Iyong mga mamahaling damit? Mga sapatos? Mga alahas? Naku Serenity! Sobrang saya ko no'n kung magagawa mo akong ilibre ng ganoong bagay! Pangarap ko talagang magkaroon ng mga branded na gamit dahil alam mo namang puro ukay- ukay lang ang gamit ko!"

Agad akong tumango. "Oo naman syempre. Mga branded pa ang ibibili ko sa iyo. Kaya ipagdasal mo na sana masungkit ko ang puso niya. Bahala na kung anong magiging diskarte ko. Kung kailangan kong gamitin ang katawan ko, gagawin ko. Kaysa naman maghirap lang ako sa buhay. Mas mainam na siya na lang ang makauna sa akin kaysa sa mga lalaking wala namang nasasabi sa buhay."

"Aba! Naniniwala akong masusungit mo ang puso niya! Ikaw pa ba? Haliparot ka eh!" wika niya sabay halakhak.

Inirapan ko siya. "May pagkahaliparot lang ako pero hindi ako malandi. Wala nga akong naging nobyo kaya wala pang nakakagalaw sa akin. Sadyang nakikipaglandian lang ako para magpalibre sa kanila. Pero hindi ako nakikipagrelasyon sa kanila."

Siniko niya ako.."Kaya nga sa iyo ako eh! Nagagamit mo ng tama ang alindog mo. Nakaka- survive ka sa araw- araw noon dahil sa alindog mo! Sana lahat talaga kasing ganda at kasing sexy mo, Serenity!" wika niya sabay tawa.

Totoo naman kasi na wala pang nakagagalaw sa akin. Nanatili pa rin akong birhen. Hindi ako nakikipagrelasyon ng seryosohan. Landian lang gusto ko noon para magpabili ng kung ano- ano sa mga nakakalandian ko. Wala naman kasi sa plano ko noon ang magkaroon ng boyfriend dahil ang focus ko noon, maiahon ko sa hirap si mama. Sadyang sinuwerte lang kami dahil nahulog si tito Oliver kay mama. Kaya naman kailangan kong makuha ang puso niya. At sisiguraduhin ko na magagawa ko iyon kahit na matatagalan ako.

"Oh sige na! Uuwi na ako sa bahay. Gabi na rin. Magpapahinga na ako. Excited na akong maging tagapamahala ng farm ni tito Oliver! Bukas na niya ako dadalhin doon sa farm niya!" masayang sabi ko.

Umirap naman siya. "Sana all na lang talaga! Sana lahat taga mando lang. Tamang utos sa mga gagawin mga trabahador doon. Ang suwerte mo! Sana dumating na rin ang swerte sa buhay ko!"

Tinawanan ko siya. "Huwag kang mag- alala, maaambunan ka ng suwerte ko. Sige na, aalis na ako. Bye na!" paalam ko sa kaniya.

Pagkadating ko sa bahay ni tito Oliver, nakangiti kong sinalubong ang dalawang kasambahay. Ang sarap talaga sa pakiramdam ang ganito. Iyong uuwi ka na lang ng nakahanda na ang kakainin mo. Malinis ang buong bahay. Wala kang ibang gagawin. Wala kang responsibilidad na lilinisin. Hindi mo kailangang kumilos. Itong buhay na ito ang pinapangarap ko. Ang buhay na hindi namin nadanasan ng mama ko noon. At hindi ko maiwasang maging malungkot dahil wala na si mama at nag- iisa na lang ako ngayon.

Wala na akong napagsasabihan ng mga nangyayari sa buong araw ko. Ganoon pa naman ang bonding namin ng mama ko. Pupuntahan niya ako sa kuwarto at tatanungin niya ako kung ano ang naganap sa buong maghapon ko.

"Serenity... " tawag sa akin ni tito Oliver kaya napatingin ako sa kaniya.

"Magandang gabi po, tito Oliver.. kain po tayo," magiliw na sabi ko sa kaniya.

"Katatapos ko lang. Saan ka pala galing kanina? Hinahanap kita. Hindi naman kita ma- contact dahil wala naman akong cellphone number mo..." nakangiting sabi niya sa akin nang tumayo siya sa harapan ko.

"Ay doon po ako sa kaibigan ko. Nagkita kami. Nag- bonding po saglit. Bakit niyi po pala ako hinahanap?"

Ngumiti siya ng malawak. Kitang - kits ang maputi at pantay niyang ngipin na akala mo modelo mg toothpaste. Napakaguwapo niya talaga. Hindi halata sa edad niya ang itsura niya. Iba talaga kapag mayaman. Alaga ang balat.

"Wala naman kasi ako masyadong inasikaso kanina kaya naisipan ko na ngayon sana tayo alalis para maipakita ko sa iyo iyong farm. Nang maituro ko sa iyo ang mga dapat mong gawin. But don't worry, tomorrow na lang..." wika niya.

"Ah sige po. Aagahan ko na lang po ang gising ko bukas. "

"Okay sige. Kapag tinanghali ako ng gising, pakikatok na lang ako sa kuwarto ha? Minsan kasi ay tanghali ako nagigising kapag napasarap ang tulog ko."

Agad naman akong tumango. "Okay slge po. Wala pong problema."

Tinapik niya ako sa balikat. "Okay sige na. Kumain ka lang diyan ng marami. Good night na," sabi niya bago tuluyang umalis sa harapan ko.

KINABUKASAN AY MAAGA AKONG NAGISING dahil excited na ako makapunta sa sinasabi farm. Iniisip ko pa lang kung gaano kalaki iyon, nalulula na ako. Malamang sa malamang, malawak na lupain ang farm na iyon.

"Tito Oliver..." sabi ko sabay katok sa pinto ng kaniyang kuwento pero walang sumasagot.

Kaya naman ilang beses akong kumatok pero wala pa ring sumasagot. Pinihit ko ang door knob at napahinto ako nang malamang hindi ito naka- lock. Mabagal kong binuksan ang pinto upang tingnan siya at gisingin at nanlaki ang mga mata ko sa aking nakita. Muntik na nga akong mapasigaw sa gulat. Mabuti na lang at kaagad kong natakpan gamit ang aking palad ang bibig ko.

Nakahubo't hubad siya sa kaniyang kama na mahimbing ang tulog habang tayong- tayo ang naninigas niyang pinkish na p agkalalaki.