"Aden mi çağırdı? Sanki bir ses duydum bakıp geliyorum hemen." Yanından kalkıp hızla geçtim içeri.
Huh! İyi yırttın Anka. Aferin kızım böyle devam. Kimden kaçıyorsun peki? Valla orası muamma diye cevap verdim içimdeki sorulara.
Aden'in yüzüne dökülen saçlarını geri çekip yorganı örttüm üstüne. Kolları üşümüştü.
Tekrar balkona dönmek için cesaretimi topladım. Adam dondurmayla birlikte beni de yemeyecek sonuçta. Ay bir kendine gel Anka!
İçimden kendime söylene söylene çıktım manzaranın esir aldığı balkona. Oh ya içim açıldı bak.
Bu şehre annem gibi bayılıyordum bende.
"Asrın ben de yatayım artık Aden erken kalkıyor kahvaltıyı yapıp dışarı çıkarız."
"Daha erken değil mi?" kolundaki saate bakınca gözlerimi yumdum. Allah aşkına ne erkeni yahu?
Gece yarısı gelmiştik zaten. "Saat kaç ki?"
