ขอโทษนะคะเหล่าตัวเอก นางร้ายไม่ว่างเพราะกำลังคลั่งรักตัวประกอบที่ชื่อเชยที่สุดในเรื่อง

นางร้ายในนิยาย

เธอผ่านมาแล้วครั้งหนึ่ง

ใช่! ครั้งนั้นเธอร้องไห้ อ้อนวอนกอดขาคนตรงหน้าแล้วยอมทุกอย่าง ยอมแม้กระทั่งเซ็นใบหย่าขอแค่ได้อยู่ในเรือนหอ

ยอมแม้กระทั่งให้เขาทอดทิ้งและเฉยชาใส่เธอ เอาเมียน้อยไปออกหน้าออกตา พอเธออาละวาดก็กลายเป็นคนผิด ความเจ็บช้ำเปลี่ยนเป็นความแค้นที่แผดเผา ก่อนจะตามราวีนางเอกแม้กระทั่งจ้างมือปืนไปฆ่าเพราะความหน้ามืด

เป็นนางร้ายที่ถูกคนก่นด่าว่าขัดขวางเส้นทางรักของพระเอกและนางเอกไม่พอ ครอบครัวยังถูกพระเอกทำให้ล้มละลาย พ่อและพี่ชายของเธอกระจัดกระจายเพราะปัญหาครอบครัว

สุดท้ายเธอก็กลายเป็นบ้า ถูกขังในโรงพยาบาลไม่ได้ออกมาอีกตลอดชีวิต

ตอนนั้นเธอถึงรู้ตัวว่าตัวเองเป็นแค่ส่วนหนึ่งในนิยาย

นางร้ายคนนั้นก็คือเธอเองมัสลิน

นางร้ายที่ถูกสามีนอกใจแต่ดันกลายเป็นคนผิด

ก็ต้นเหตุมันเกิดจากคนตรงหน้าไม่ใช่รึไง!

“ออกไปก่อน” องศาเอ่ยอย่างเฉียบขาดไล่แม่บ้านที่วางแก้วกาแฟลงตรงหน้าของเขาและภรรยา..ที่ไม่ได้รัก

“ไปเถอะค่ะป้า”

“ค่ะ ถ้าคุณ ๆ มีอะไรเรียกป้านะคะ” แม่บ้านก้มหัวเล็กน้อยส่งสายตาเป็นห่วงให้กับมัสลิน หากแต่เธอกลับกอดอกนั่งตัวตรง ใช้สายตาว่างเปล่าจ้องมองสามีของตนไม่วางตา

“จะพูดอะไรก็พูดมาเถอะค่ะ อย่ามาอ้อมค้อมให้มัสอารมณ์เสียได้ไหม”

“ผมแค่อยากให้คุณพิจารณาเรื่องความสัมพันธ์ของเราครับ คุณก็รู้ว่าเราสองคนไม่ต่างอะไรกับแต่งงานกันในนาม”

“คุณอยากจะหย่ากับมัส”

“ครับ ผมเบื่อหน่ายคุณเต็มทนแล้ว ยังไงคุณกับผมก็ไม่ได้เป็นคู่รักหรือแม้แต่คู่ชีวิตที่ดีกันอยู่แล้ว”

องศาและมัสลินตัวละครที่ถูกกำหนดให้แต่งงานกันอย่างไร้เหตุผล แค่เพราะคุณปู่ของทั้งคู่ทาบทามกันไว้ตั้งแต่ที่ปู่ขององศายังมีชีวิตอยู่ ซึ่งมัสลินเองก็รักเขาจึงขอให้ปู่กับพ่อเธอช่วยบังคับและกดดันองศาและครอบครัว องศาที่ถูกบังคับให้แต่งงานจึงเกลียดมัสลินที่เป็นภรรยาเข้าไส้ และไม่คิดที่จะแตะต้องสักครั้ง

นักเขียนเป็นบ้าอะไรถึงให้คนที่ไม่ได้รักกันแต่งงานกันมาสี่ห้าปี แถมตอนนี้เธอมองหน้าเขาก็ไม่เหลือความพิศวาสสักนิด

ใครจะไปรักพระเอกที่มีดีแต่เย็นชากัน

ใครจะเอาไปก็เอาไปเถอะ

‘หรือว่าคุณมีอีหน้าไหนซ่อนไว้ อย่าหวังว่าฉันจะให้คุณหย่าง่าย ๆ อย่างสงบสุขนะ ถ้าฉันไม่ได้คุณมา อีหน้าไหนก็อย่าหวังจะได้คุณไปทั้งนั้น!!!’

ในอดีตเธอเคยพูดแบบนั้นแหละ มัสลินคิดถึงตัวเองในอดีตแล้วก็ได้แต่กุมขมับ เธอเงียบไปคนที่รอคำตอบจึงได้แต่นั่งคอย องศากลืนน้ำลายมองมัสลินที่ไขว่ห้างจิบกาแฟ เธอปรายตามองเขาผ่านควันกรุ่นที่ลอยเหนือแก้วกาแฟอย่างไม่

ไม่ยี่หระ

“แต่มัสไม่หย่าให้คุณง่าย ๆ หรอกค่ะ”

“คุณจะยื้อไปเพื่ออะไร คุณก็รู้ว่าระหว่างเรามันมีแต่เรื่องแย่ ๆ”

“เพราะมัสจะฟ้องหย่า” มัสลินวางกาแฟลงบนโต๊ะ แม้หัวใจจะชาหนึบแค่ไหน แต่เธอก็ตัดสินใจแล้วว่าจะไม่เดินตามเส้นทางเดิมเด็ดขาด

ไม่ขอร้องไม่อ้อนวอน

แต่สิ่งที่ควรเป็นของเธอ เธอก็จะไม่ยอมเสียไปแม้แต่อย่างเดียว

เขาคือคนที่นอกใจไปนอนกับลูกพี่ลูกน้องของเธอ บรรยากาศเป็นใจและความรู้สึกดีที่มีให้กัน ทำให้เขาเผลอไผลลูบไล้กันใต้แสงเทียนในวันครบรอบวันแต่งงานของเธอและเขา

ถึงแม้ในบทบรรยายตื่นมาองศาจะรู้สึกผิดและรีบตัดความสัมพันธ์ แต่พวกเขาก็ยังวนเวียนอยู่ในชีวิตกันและกัน มีเยื่อใยที่ชวนให้คนอ่านสงสารนางเอกจนไม่เห็นหัวนางร้ายที่มีใบทะเบียนสมรสอย่างเธอสักนิด

เธอต่างหากที่โดนนอกกายนอกใจ

แค่คิดเธอก็ขยะแขยงจนอยากจะอ้วกออกมา