เพราะสามีเก่าไม่มีน้ำยา ตายด้าน ไม่แซ่บ!!!
1164 Words
“มีอะไรรึเปล่าครับ” ทำไมถึงได้จ้องเขาขนาดนั้น
ชายหนุ่มขยับตัวอย่างอึดอัด
‘เปล่าไม่มีอะไรหรอก’
“โลกนี้ไม่ยุติธรรมรึไงทำไมไอ้บ้านั่นได้ชื่อองศา แล้วคนหล่อขนาดนี้ชื่อสมชายล่ะ”
“...”
“โอ๊ะ! ฉันน่าจะพูดสลับกับสิ่งที่คิดน่ะ”
เลขาหนุ่มเลิกคิ้วสูงพลางกะพริบตาปริบ ๆ ด้วยความมึนงง ได้แต่สบตากับองศาที่หันมามองเขา แต่คนพูดกลับนั่งไขว่ห้างส่งสายตาหวานเยิ้มให้เขา ไม่สนว่าใครจะได้ยินสิ่งที่ตนพูดบ้าง
แต่พอทวนสิ่งที่มัสลินพูดและสายตาเธอขนบนร่างกายของเขาก็พากันลุกชัน
มันเกิดอะไรขึ้นกับมัสลินกันแน่ เขารู้สึกถึงความหนาวยะเยือกลามไปทั่วทั้งแผ่นหลัง จำต้องหลบสายตาวิบวับของเธอ หรือว่าเธอกำลังทำเพื่อประชดองศา นัยน์ตาของเลขาหนุ่มดำมืดลงอย่างไม่ชอบใจนัก แต่ไม่วินาทีต่อมาเขาก็ถอนหายใจพลางหันไปสบตาเธอ
“แว่นนายหายไปไหน”
“พอดีผมทำร่วงแล้วเหยียบแตกนะครับ ช่วงนี้เลยจะใส่คอนแทกเลนต์ไปก่อน” เขาตอบอย่างมึนงง มองผ้าเช็ดหน้าตัวเองที่ถูกแย่งไปจากมือและดูไม่มีท่าทีว่าเธอจะยอมคืนมันมาให้เขา
“ฉันว่าฉันเจอรักแรกพบแล้วละ สมชาย...”
ชื่อเขาเหรอเนี่ย!
คนที่ทำตาหวานเยิ้มชะงักกึกเมื่อคิดถึงชื่อของเขา เชยสะบัดยุคนี้ยังมีคนชื่อสมชาย สมศักดิ์ สมหญิง สมศรี ในช่วงอายุประมาณนี้อยู่เหรอ ที่เธอจำได้น่าจะอายุห้าสิบหกสิบกันหมดแล้ว
ให้ตายสิ! นักเขียนนี่ก็ทำไมต้องมาขี้เกียจคิดชื่อตรงนี้ด้วย
ดูชื่อคนในเรื่องสิ
นางเอก ลูกพีช พิชชา
พระเอก องศา
นางร้าย มัสลิน
ตัวประกอบอื่น ๆ พาดา เมฆินทร์ เมธัส หรือแม้แต่อวี้เฉิน
ส่วนเลขาของเธอชื่อ ‘สมชาย’ สมชายเนี่ยนะ ขนาดตัวประกอบที่ไม่มีบทในเรื่องอย่างคนส่งของยังชื่อโอภาสเลย แล้วทำไมเลขาของเธอถึงชื่อสมชายกัน
สมชาย!!!
คิดภาพตอนที่แต่งงานของเขาและเธอ เจ้าสาวแสนสวยยืนคู่กับเจ้าบ่าวหนุ่มหล่อ ภาพราวกับเทพนิยายแต่แล้วด้านหลังกลับเขียนว่า
สมชาย ❤️ มัสลิน
“สมชายเนี่ยนะ...” มัสลินพึมพำ “นายมีแพลนจะเปลี่ยนชื่อบ้างรึเปล่า”
“ไม่มีครับ”
“แล้วทำไมนายต้องชื่อสมชายด้วย ไม่ยุติธรรมเลย”
“พ่อผมชื่อศักดิ์ชาย แม่ผมชื่อสมฤดีน่ะครับ” เขาตอบกลับราวกับเธอกำลังถามว่าเขากำลังกินข้าวกับอะไร
“ก็เลยชื่อสมชายเหรอ”
“ครับ”
ดวงตาเศร้าสร้อยมองหน้าคนตรงหน้าก่อนจะยื่นมือไปเกาคางเขา ท่ามกลางดวงตาเบิกกว้างก็ชายหนุ่มที่ตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับกระต่ายตื่นตูม ไรผมบนหัวของเขาพากันเต้นระบำราวกับจะหลุดออกมาประท้วง
“อย่าน้อยใจไปเลยนะ ถ้าเรามีลูกฉันจะไม่ให้เขาชื่อสมมัส สมลิน มัสสม มัสชายแน่ ๆ ฉันจะตั้งชื่อลูกด้วยตัวเอง” เธอพึมพำก่อนจะหมุนตัวกลับที่เดิม
ถ้าลูกเธอเกิดมาไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย แต่ตาสวยได้พ่อแบบสมชายคงโกยมรดกจากบิดาและปู่ของเธอได้อีกมากเชียว
มัสลินยิ้มกรุ้มกริ่ม
“ครับ?” หลายกว่าหลายนาทีสมชายก็พึมพำตอบเธอ กระดูกสันหลังเขาเหมือนถูกแช่แข็งอีกครั้ง สมองของเขาประมวลผลช้ากว่าปกติเมื่อคุยกับมัสลิน
ก่อนจะหันไปสบสายตาอาฆาตขององศาที่มองเขาอย่างไม่วางตา แล้วก็ต้องอ้าปากค้างกับคำถามของมัสลินอีกรอบ
“ขอโทษนะคะ ปกติหย่าแล้วจะจดทะเบียนสมรสใหม่ต้องรอกี่เดือนเหรอคะ”
“คุณถามบ้าอะไรมัสลิน”
“ทำไมยะ ฉันถามเผื่อคุณด้วยไง”
ยังไงก็หย่ากันแล้ว มัสลินก็เปลี่ยนสรรพนามของตัวเองฉับพลัน แววตาองศาไหววูบ เหมือนว่าคนที่เคยตามเฝ้าอ้อนวอนขอความรักจากเขาในตอนนี้ไม่เหลือเยื่อใยใด ๆ เลย
“ถ้าหากเป็นฝ่ายชายสามารถจดทะเบียนสมรสใหม่ได้ทันทีครับ”
“ผู้ชายจดได้ทันทีเลยนะคุณก็จดเลยสิคะองศา ผีเน่ากับโลงผุ หนอนตำลึงกับใบตำแย เหมาะสมกันจะตาย” มัสลินเบ้ปาก
“มัสลิน!!! วันนี้ผมยอมให้เกียรติคุณมามากแล้วนะ หยุดสักทีผมจะประสาทกินอยู่แล้ว” องศาเอ่ยอย่างเข่นเขี้ยวแต่มัสลินกลับยักไหล่อย่างไม่ยี่หระ
คิดว่าเธอกลัวดวงตานั่นรึไง พอเขาถลึงตาใส่เธอเองก็ทำบ้าง พิชชากลับเป็นฝ่ายสั่นงันงกแทน คิดว่านางร้ายอย่างเธอจะยอมเขาเหรอ
ฝันไปสิ
แล้วนางร้ายน่ะไม่หยุดแค่คนอื่นบอกให้หยุดหรอกจ้ะหนูน้อยพระเอก!
“ว่าต่อสิคะคุณเจ้าหน้าที่ ผู้ชายจดได้ทันทีแล้วยังไงนะคะ” ว่าพลางยิ้มหวานให้กับเจ้าหน้าที่อำเภอ แตกต่างจากเมื่อครู่ที่แทบจะกินหัวอดีตสามี
“ส่วนฝ่ายหญิงจะต้องรอไม่น้อยกว่า 310 วัน แต่ถ้าระหว่างนั้นมีการคลอดลูก มีคำสั่งศาล หรือมีใบรับรองแพทย์ว่าไม่ได้ตั้งครรภ์อยู่ก็สามารถจดได้เลยเช่นกันครับ”
“ว้าวววแค่มีใบรับรองแพทย์ก็พอสินะคะ ขอบคุณค่ะ” มัสลินเอื้อมหยิบเอกสารของตัวเอกแล้วส่งต่อให้กับสมชาย “งั้นเดี๋ยวตกลงกับว่าที่สามีใหม่ได้เมื่อไหร่ จะมาใช้บริการนะคะ เรื่องท้องคงไม่มีหรอกค่ะ เพราะสามีเก่าไม่-มี-น้ำยา! ตายด้าน!! ไม่แซ่บ!!! ไปกันเถอะสมชายกลับบริษัท”
ว่าที่สามีใหม่?
หน้าอกแกร่งใต้สูทที่รัดแน่นกระเพื่อมขึ้นลงจนกระดุมเกือบปริแตก ก่อนจะสะดุ้งเฮือกเมื่อมือเล็ก ๆ ของหญิงสาวโบกไปมาตรงหน้าเขา
“สมชาย! กลับกัน”
“คะ...ครับ! งั้นวันนี้เข้าประชุมกับทางบอร์ดบริหารนะครับ”
“แน่สิฉันต้องไปอวดหุ้นที่ฉันได้เพิ่มมา ว่าแต่สมชายของคุณยังแซ่บอยู่ใช่ไหม”
“งั้นผมไปรอที่รถนะครับ”
“เดี๋ยวสิ หนีเก่งเหมือนกันนะเนี่ย น่ารักชะมัดเลย ฉันแค่จะบอกว่าขอเข้าห้องน้ำก่อนเอง” มัสลินหัวเราะอย่างเอ็นดู เธอเห็นติ่งหูของเลขาหนุ่มแดงก่ำแล้วก็ยิ่งชอบใจ เลยเอาแต่ส่งเสียงคิกคักราวกับมีความสุข
ก่อนที่ไหล่เล็กจะถูกอดีตสามีกระแทกเดินตามสมชายออกไป หญิงสาวได้แต่นิ่วหน้าอย่างเหนื่อยหน่าย ได้แต่ยกกระเป๋าทำท่าจะทุ่มใส่
ไอ้พระเอกระยำหมาประสาทแดกนี่เดี๋ยวแม่เคาะหัวให้
“อย่าหลงระเริงนักเลย มัสลินก็แค่อยากประชดฉันเท่านั้นแหละ ผู้หญิงคนนั้นไม่มีทางรักใครจริงนอกจากตัวเอง”
“คุณเลยนอกใจเธอเหรอครับ...”
- Writer
