"Rose, kumusta?" tanong ni Zeke.
Bakit parang casual lang sa kaniya ang lahat.
“Masaya ako na nandito ka.”
Hindi ko pa rin magawang sagutin siya. Sobrang lakas ng kaba sa dibdib ko. Hindi ko halos kayanin ang tindi ng nararamdaman kong emosyon. Ni hindi ko nga alam kug ano ang nangingibabaw na nararamdmaan ko nang mga sandaling nasa harapan ko siya at bumalik ang lahat ng alaala ko nang una ko siyang nakita in person. Nakakainis na kung ganitong nakikita ko ang kanyang gwapong mukha ang mamula-mula niyang labi na binagayan ng bigote at balbas ay parang gusto kong kalimutan na lang nang iniwan niya ako at pinabayaan. Ganito ba ako karupok? Ganito ba ako kahina pagdating kay Zeke?
Tinignan ko ang kamay niyang kanina pa nakalahad sa harap ko. Hinihintay niyang tanggapin ko ang kanyang pa
