กับดักรักดวงใจชีค

ตอนที่สาม ประทับใจไม่รู้ลืม 2

ไม่เพียงหล่อนคนเดียวที่มองรถคู่กรณี ชายหนุ่มในรถผู้เป็นนายของเหล่าชายชุดดำที่เขาไล่ออกไปยืนรอนอกรถนั้นก็มองไอยวรินทร์ที่ยืนหัวเราะและก็พูดอยู่คนเดียวด้วยสายตาเรียบเฉย และอาการนิ่งเงียบจนเดาอารมณ์ไม่ถูก นั่นทำให้ไลลาสาวที่เขาให้ความสนใจอยู่ก่อนไอยวรินทร์จะมาทนเห็นไม่ได้และขยับตัวเข้าไปในอ้อมกอดของเขาเพื่อเรียกร้องความสนใจของเขากลับมา...

น่าเสียดายชะมัดที่ผู้หญิงหน้าจืดคนนั้นเข้ามาขัดจังหวะอันเร่าร้อนของหล่อนกับชีคซาอิด ไม่อย่างนั้นคงได้ไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว เวลาที่เหลืออยู่ด้วยกันยิ่งไม่ค่อยมีแต่ดันมีมารผจญซะนี่

“ซาอิดขา... อย่าไปสนใจเลยค่ะ ไลลาล็อกประตูแล้ว เรามาต่อกันเถอะค่ะ”

หล่อนออดอ้อนเขาเสียงหวาน แล้วรั้งใบหน้าที่หนวดเคราขึ้นครึ้มตามแนวคางของชายหนุ่มให้หันมาที่ตน แล้วประกบปากกับเรียวปากอุ่นร้อนของเขา... แต่ไร้ซึ่งการตอบสนองอย่างที่เคย ชายหนุ่มผลักหน้าไลลาออกอย่างแผ่วเบา ก่อนที่จะพูดกับหล่อนอย่างตัดรอน เพราะความรู้สึกทุกอย่างมันได้ยุติลงจนสานต่อไม่ได้อีกต่อไปแล้ว

“พอเถอะไลลา... ผมไม่มีอารมณ์แล้ว... ขอบคุณมากที่ผ่านมาที่อยู่เป็นเพื่อนผมตลอดเดือนนี้... คุณกลับไปเถอะ ผมคงส่งคุณได้แค่นี้...”

ไลลาเกือบจะกรี๊ดเมื่อถูกปฏิเสธ เวลาเกือบเดือนที่หล่อนได้มาปรนนิบัติเขากำลังจะหมดลงอย่างไม่ย้อนกลับมาอีก... โดยที่ไม่มีสิทธิเรียกร้องอะไร ไลลาได้ทำหน้าที่นี้เพราะเป็นนางงามแลตโกเวียปีก่อนหน้านี้ที่ได้ตำแหน่งรองมิสยูนิเวิร์ส ซึ่งอาศัยอยู่ที่รัฐแลตโกเวียเมืองหลวงของประเทศ แต่เดือนที่แล้วหล่อนมาเที่ยวที่ราสอัลไมคาราฟจึงพบเจอกับชีคซาอิด หล่อนหว่านเสน่ห์จนได้รับการติดต่อให้เป็นผู้หญิงของเขา ไลลาจึงตอบตกลงโดยไม่มีข้อแม้ใดๆ ทั้งสิ้น หล่อนได้ทำหน้าที่นั้นและมีความสุขอยู่ร่วมเดือน เพราะชีคซาอิดนั้นเร่าร้อนและเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังแห่งบุรุษเพศจนหล่อนหลงใหลได้ปลื้มเขา

แต่ไม่นานไลลาก็ต้องตกบัลลังก์ เพราะว่าเขานั้นเบื่อหล่อนและจะยกเลิกการว่าจ้าง แล้วมาส่งหล่อนถึงสนามบินในวันนี้... หล่อนอุตส่าห์จูบล่ำลาเขาและหวังออดอ้อนเขาให้ติดใจในตัวหล่อน และเปลี่ยนใจไม่ส่งหล่อนกลับ แต่ก็ต้องถูกขัดจังหวะจนทุกอย่างพังลงกับตา...

“ไปสิไลลา คุณไม่รู้หรือว่าผมไม่ชอบพูดอะไรซ้ำๆ”

น้ำเสียงที่เริ่มชาเฉยนั้นทำให้ไลลาเกือบกรี๊ด... หล่อนไม่ดีตรงไหน ทำไมถึงไม่สามารถทำให้ชีคซาอิดหลงใหลจนอยากได้หล่อนเก็บไว้ ทั้งที่ความสวยของหล่อนก็ไม่น้อยหน้าใคร... แม้จะไม่อยากไป แต่ก็ต้องจำใจ ไลลารู้จักนิสัยเขาจากการที่อยู่กับเขานานๆ เห็นเขานิ่งๆ อย่างนี้ ยามโกรธเขาอารมณ์ร้ายยิ่งกว่าเสือหิวโซ หรือว่าช้างแอฟริกาตกมันเสียอีก หากหล่อนว่ายาก เขาคงไม่ใจดีกับหล่อนนัก เพราะว่าหล่อนไม่ใช่คนโปรดของเขา และไม่มีวันได้เป็นผู้หญิงของเขาอีกต่อไป เพราะกิตติศัพท์เขาเป็นที่รู้ดีว่าไม่ค่อยใช้ผู้หญิงซ้ำหน้านัก...

ความตั้งใจที่จะไขว่คว้าเขาไว้เพื่อเป็นแหล่งพักพิงให้สบายนั้นเป็นอันต้องพังไป และต้องยอมจากเขาไปอย่างไม่ต้องมีข้อโต้แย้ง...

ไลลาออกจากรถมา แล้วก็จิกตามองผู้หญิงที่ยืนกดโทรศัพท์มือถือเล่นอยู่ที่มุมเสานั้นอย่างชิงชัง ก่อนจะเดินนำหน้าชายผู้ที่ติดตามเพื่อถือกระเป๋าไปส่งหล่อนตามคำสั่งของชีคซาอิดเข้าไปที่ท่าอากาศยาน เพื่อเดินทางกลับรัฐแลตโกเวียอันเป็นบ้านเกิดเมืองนอน...

เอาเถอะ ถึงแม้ไม่ได้เป็นนางในฮาเร็มของชีคซาอิด หล่อนก็กลับบ้านไปพร้อมกับเงินก้อนโตในกระเป๋า มันคงพอชดใช้ความเสียดายของหล่อนได้ ไลลาคิดในแง่ดีปลอบใจตัวเอง...

ชีคซาอิดไม่ได้มองตามไลลาไป แต่สายตาเขานั้นมองไอยวรินทร์ไม่วางตา... ดวงตาคมกริบแทบไม่กะพริบยามมองความเคลื่อนไหวของเจ้าของร่างบอบบางที่สวมเสื้อเชิ้ตกับกางเกงยีนรัดรูปอวดสะโพกผายและเรียวขายาวสวย แต่ไม่ผอมเก้งก้างอยู่ในรองเท้าบูทครึ่งแข้งสีน้ำตาลเข้ม หน้าอกที่ใหญ่เกินตัวนั้นแทบปริแตกออกจากเสื้อเชิ้ตสีขาว ยังดีที่มีปอยผมยาวของหล่อนมาปิดไว้อยู่อีกข้างหนึ่งให้เป็นจุดเด่นกว่า ไม่อย่างนั้นทรวงอกใหญ่คงได้อวดสายตาผู้คนถึงความอวบอิ่มจนเป็นจุดเด่นให้ผู้คนมองไม่วางตาเป็นแน่

แม้ว่าการแต่งตัวของหล่อนนั้นจะแปลกตา ไม่ค่อยเข้ากับการเป็นอยู่ของเมืองนี้เท่าไหร่ แต่เขากลับมองเห็นความงดงามของร่างบาง และมองอยู่นานด้วยสายตาที่พอใจ... เขามองหญิงสาวไม่คลาดสายตา จนหล่อนก้าวขึ้นรถลีมูซีนที่เพิ่งมารับหล่อนไป จนรถคันนั้นเคลื่อนลับสายตาไป... แล้วเขาจึงค่อยลดกระจกลงเพื่อนเรียกคนของเขาที่ถูกไล่ไปด้านนอกเพื่อให้ขึ้นรถแล้วกลับไปที่ทำงานของเขา แต่แม้จะแยกจากกันไปแล้ว แต่ในความคิดของเขาก็ยังนึกถึงใบหน้าสวยๆ และรอยยิ้มหวานๆ ของผู้หญิงคนนั้นไปตลอดทาง...

ไอยวรินทร์ห่อปากร้องอู้หูอย่างตื่นเต้น เมื่อเห็นโรงแรมลักชัวรี่อินน์ที่ยิ่งใหญ่อลังการและหรูหราสมชื่อ ตอนที่ดูภายนอกอาคารนั้นอาจจะเห็นเป็นเพียงแค่ตัวอาคารรูปทรงสมัยใหม่ แต่ภายในนั้นแตกต่างราวกับว่ามาอยู่ในดินแดนสวรรค์ แอร์ที่เปิดเย็นฉ่ำขัดกับอากาศภายนอก ทำให้หล่อนแทบปรับตัวไม่ถูกกับการสลับอากาศร้อนๆ หนาวๆ

หล่อนเข้าเช็กอินและเอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องพักที่เจ้าหน้าที่จัดไว้ให้ เมื่อเห็นห้องหล่อนก็ยิ่งต้องร้องอุทานดังกว่าเก่า พอขอบคุณเบลบอยและปิดล็อกห้องเหลือเพียงตัวเองในห้องลำพังแล้ว หล่อนก็ร้องกรี๊ดกร๊าดกระโดดโลดเต้นเหมือนเด็กได้ของถูกใจ วิ่งเข้าไปหาเตียงกว้างขนาดคิงไซส์แล้วกระโดดถลาตัวลงไปนอนลงบนฟูกนุ่มที่หอมกลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มรวยระริน... เตียงที่ถูกปูให้ฟูหนานุ่มบุ๋มเป็นรอยตัวหล่อน หญิงสาวเกลือกกลิ้งไปมาอย่างมีความสุข... อิสรภาพและการผจญภัยที่น่าตื่นเต้นของหล่อนช่างงดงามสะดวกสบายเหลือเกิน...

ขอบคุณสวรรค์ที่เอื้ออำนวยให้หล่อนใช้กลเม็ดเด็ดจนสามารถหลีกหนีผู้คุมวิญญาณทั้งสี่มาที่นี่ได้... หล่อนกลิ้งมานอนหงายอยู่กลางเตียงแล้วแหงนหน้ามองเพดานที่มีโคมไฟคริสตัลประดับอยู่... แล้วก็วางแผนการท่องเที่ยวอยู่ในใจ

ตอนนี้ยังเหลือเวลามากกว่าจะค่ำ หล่อนคิดว่าหล่อนน่าจะออกไปข้างนอกได้... คิดได้อย่างนั้น ไอยวรินทร์ก็กระเด้งตัวลุกขึ้นมา แล้วเปิดกระเป๋าหยิบกระเป๋าใบเล็กที่บรรจุเอกสารสำคัญ กระเป๋าสตางค์และกล้องถ่ายรูปของตัวเองมาคล้องไหล่... เดินออกมาจากห้องเพื่อไปล็อบบี้ของโรงแรม เพราะต้องการสอบถามเกี่ยวกับข้อมูลการท่องเที่ยวและขอคำแนะนำสำหรับการแบ็คแพ็คเที่ยว สอบถามเพียงไม่นานหล่อนก็ได้ข้อมูลมาหลายอย่าง และตัดสินใจได้ว่าวันนี้หล่อนจะซื้อโปรแกรมเที่ยวทะเลทราย ซึ่งจัดให้ไปชมโอเอซิสและพิพิธภัณฑ์เกี่ยวกับวิถีชีวิตชาวทะเลทราย พร้อมชมกระโจมแบบเบดูอินสมัยก่อน ซึ่งทางโรงแรมจัดแบบเป็นทริป และวันหนึ่งมีหลายรอบ ถึงแม้ราคาจะค่อนข้างสูง แต่หล่อนก็เลือกใช้บริการ เพราะจะได้ขึ้นรถจากที่โรงแรมและขากลับก็กลับมาที่โรงแรม ไม่ต้องร่อนเร่หาจากเอเย่นต์ข้างนอก เพราะอาจจะไม่บริการลูกค้าดีเท่านี้ และที่สำคัญอาจถูกหลอกเอาได้...

รถรอบที่หล่อนตั้งใจจะขึ้นนั้นมีลูกค้าขึ้นเต็มเที่ยวแล้ว ไอยวรินทร์จึงต้องจองในรอบต่อไปแทน เมื่อเหลือเวลาก่อนรถออกอีกหนึ่งชั่วโมง หล่อนจึงเลือกที่จะไปนั่งรอที่ห้องอาหารของโรงแรม เพื่อหาอะไรรองท้องในมื้อเช้าบวกเที่ยงก่อน เพื่อจะได้มีแรงตะลอนเที่ยวในวันนี้... หล่อนทำทุกอย่างอย่างมีความสุขโดยไม่ได้หวาดกลัวหรือระแวงภัยอะไรสักนิด ทั้งที่รู้ว่าตัวเองเป็นผู้หญิงตัวคนเดียว... นั่นเป็นเพราะหล่อนคิดว่าบ้านเมืองนี้จะปลอดภัยไร้อาชญากรรมตามคำพูดของคนที่เคยมาเยือนที่นี่แล้วไปเปิดกระทู้แนะนำในอินเทอร์เน็ตไว้ว่าเมืองอิสลามผู้คนจะเคร่งครัดศาสนาและให้เกียรติผู้หญิง และมีบทลงโทษที่ชัดเจนอีกต่างหาก ดังนั้นหล่อนจึงคิดว่าการเป็นผู้หญิงตัวคนเดียวย่อมท่องเที่ยวได้อย่างปลอดภัยแน่ๆ