เขาจูบปลอบเธอที่หน้าผากอย่างอ่อนโยน “อีกเดี๋ยววุ้นแก้วจะรู้สึกดี” ไม่กี่วินาทีก็เปลี่ยนเป็นโอบกอดชายหนุ่มแน่นด้วยความเสียวซ่าน ธีทัศโยกตัวเข้าออกในกายสาวเบาสลับหนักจนเธอครางออกมาเสียงดัง ตัวเขาเองก็เสียวไม่ต่างจากเธอ แต่เขาอยากเก็บซ่อนอารมณ์ปรารถนาเอาไว้เพื่อกินเธอให้นานที่สุด แต่ร่างกายกลับไม่เป็นตามใจคิด มันร้อนรุ่มและอยากระเบิดออกมา เพราะภายในของหญิงสาวช่างตอดรัดเขาจนห้ามใจไม่อยู่ “โอ้ว วุ้นแก้วทำไมแน่นขนาดนี้” ธีทัศลุกขึ้นเพื่อสงบสติอารมณ์ตัวเอง แต่ทำได้ไม่นานก็กลับไปซุกที่อกอวบที่เขาโปรดปรานอีกครั้ง ทั้งบีบและดูดยอดปทุมถันในคราเดียวกัน “อ๊ะ พี่ธันขา” วรินทร์รัมภาร้องขอด้วยความปรารถนา ตอนนี้เธออยากจะถึงฝั่งฝันแล้ว ชายหนุ่มทรมานเธอนานเหลือเกิน บวกกับความปรารถนาที่เหลือล้นทำให้วรินทร์รัมภาใกล้ถึงฝั่งฝัน ในขณะที่ธีทัศเอง ยิ่งหญิงสาวแสดงให้เห็นว่าต้องการเขามากแค่ไหน อารมณ์เขาก็ยิ่งพุ่งพ