“อะไร” วรินทร์รัมภาถลึงตาใส่เขา
แต่พอมองต่ำกว่าเอวลงมาวรินทร์รัมภาก็ต้องยืนนิ่ง ตัวแข็งทื่อด้วยความตกตะลึง กับตัวตนของเขาที่ขึงแข็งเหมือนยืนชี้หน้าเธอ
“ไม่ต้องตกใจหรอกนะครับ อีกหน่อยมันก็คือส่วนหนึ่งในร่างกายของวุ้นแก้วอยู่ดี”
คำพูดชายหนุ่มทำเอาหญิงสาวหน้าแดงก่ำ มันก็ถูกของเขา ความจริงที่ต้องยอมรับว่าต้องเกิดขึ้นในสักวันแต่ทำไงได้ ในเมื่อเธอยังอายอยู่
“ไม่ต้องมาพูดเลยนะคะ คนเจ้าเล่ห์” วรินทร์รัมภามองธีทัศสายตาค้อน สุดท้าย ต่อให้เธอพยายามหาหนทางรอดจากเขาแค่ไหนก็ไม่มีทางรอดพ้นสินะ
“อย่ามองพี่อย่างนั้นสิครับ พี่แค่อยากอาบน้ำให้วุ้นแก้วแค่นั้นเอง” ธีทัศพูดขึ้นพร้อมกับหันไปกดสบู่เหลวมาลูบไล้ที่เนื้อตัวหญิงสาว “ไม่ต้องอาย พี่ถูให้” จนเธอเผลอเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสนุ่มนวลของเขา
“ชอบไหมครับ” ถามขึ้นก่อนที่จะใช้ฝ่ามือถูเบาๆ ที่บริเวณยอดอกสวยได้รูปที่ตอนนี้แข็งชูชันสู้มือเขาเหลือเกิน
“อื้อ…วุ้นแ
