ฉันรักนายมาเฟียตัวร้าย

ของเล่นชิ้นใหม่ที่มีชีวิตของฟรานเซส #2

“ถ้าอย่างนั้นฉันจะให้คุณดูแลเธอ ฉันเชื่อว่าคุณจะดูแลเธอเป็นอย่างดี” ฟรานเซสกล่าว เดนิสพยักหน้ารับทราบ

เธอรอดไปได้แค่ตอนนี้เท่านั้นแหละแม่ตุ๊กตาน้อย แต่ฉันจะจัดการกับเธอทีหลัง เนื่องจากเขาไม่เคยเอากับสาวพรหมจรรย์มาก่อน ดูเหมือนว่ามันจะเป็นครั้งแรกสำหรับทั้งคู่ ชายหนุ่มเดินขึ้นไปด้านบนเพื่ออาบน้ำที่ห้องนอนของเขา

ฟรานเซสต้องการให้เวลาหญิงสาวเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมสำหรับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น บางทีเธออาจจะไม่สั่นมากหลังจากให้เวลาเธอสงบสติอารมณ์ อย่างน้อยเขาโล่งใจว่าเธอยอมรับชะตากรรมของเธออย่างง่ายดาย สิ่งที่เขาคิดเอาไว้ไม่ได้ราบรื่นขนาดนี้ เขาคิดว่าเธอจะต่อต้านเขาและเอาแต่ร้องไห้ฟูมฟาย

เนื่องจากฟรานเซสไม่เคยบังคับสาวๆ ให้มีเซ็กส์กับเขา พวกเธอมักจะเต็มใจ ไม่ใช่ว่าเขาจะไปลักพาตัวผู้หญิงแล้วทำให้พวกเธอเป็นท*******ศของเขาหรืออะไรทำนองนั้นเสียหน่อย เขามีเงินและอำนาจเพียงพอที่จะได้ผู้หญิงที่เขาต้องการโดยไม่ต้องใช้กำลังใดๆ แต่เมื่อเขาเห็นเธอเดินลงบันไดมา เขากลับไม่สามารถควบคุมแรงกระตุ้นของเขาได้ เขาโหยหาร่างกายของเธอ เขาถึงขนาดยอมลดหนี้ให้กับโรแบร์โต้เป็นล้านถือว่าเป็นค่าตัวของเธอ

โรแบร์โต้ทำให้มันง่ายเกินไปสำหรับเขาด้วยการเป็นแด๊ดที่แย่ที่สุดในศตวรรษ น่าสงสารเซียร่าจริงๆที่มีแด๊ดแบบนี้

โรแบร์โต้คิดว่ามันเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่จะขายลูกสาวของตัวเองให้กับอาชญากรที่อันตราย ตาแก่นั่นไม่ให้ความเคารพเธอเลยถึงเขาจะไม่ได้เคารพผู้หญิงเท่าที่ควร แต่อย่างไรก็คงสู่พ่อที่ขายลูกกินไม่ได้หรอกนะ

ขณะจมไปกับห้วงความคิดกับของเล่นใหม่ที่เขาถูกใจ ชายหนุ่มใช้เวลาอาบน้ำนานกว่าปกติ เมื่อเขารู้ตัวก็รีบแต่งตัวและ

มุ่งตรงไปที่ห้องของเธอ เขาถือวิสาสะเปิดประตูห้อง ภาพที่ปรากฎแก่สายตาของเขาคือหญิงสาวตัวเล็กยืมอยู่ริมหน้าต่างเพื่อมองดูดวงดาว เธอดูตัวเล็กและบอบบางมาก ราวกับพร้อมจะสลายหายไปทุกเมื่อ ภาพหญิงสาวริมหน้าต่างตรงหน้าทำให้ชายหนุ่มเผลอยืนมองอย่างหลงใหล แต่ภาพที่งดงามราวกับจินตนาการเช่นนั้นก็เกิดขึ้นไม่นาน เมื่อหญิงสาวรู้ตัวและหันกลับมาเจอเขายืนอยู่ที่หน้าประตู

“เอ่อ...สวัสดีค่ะ” เธอพูดแล้วหันมาทางเขา เขาชอบเสียงของเธอ

เขาเดินเข้าไปใกล้เธอและจับเอวเธอแล้วดึงเธอเข้ามาแนบชิด “เธอรู้จักชื่อของฉันไหม?” ชายหนุ่มถามเธอ

“คุณชื่อฟรานเซสใช่ไหมคะ?” เธอพูดอย่างประหม่า “ฉันได้ยินแด๊ดเรียกคุณแบบนั้น” เธอเสริม

“ใช่ แต่เรียกฉันว่าฟรานเฉยๆก็ได้” เขาพูดแล้วขยับเข้าไปใกล้เธอ ปกติเขาไม่ยอมให้ใครเรียกชื่อเล่นเขาแบบนี้นอกจากครอบครัวและเพื่อนเก่า แต่เขารู้สึกว่าเธอเป็นคนพิเศษและเขาอยากให้ความใกล้ชิดกับเธอ

ชายหนุ่มละมือข้างหนึ่งออกจากเอวของหญิงสาว พลางลูบไล้บริเวณแขนของหญิงสาวอย่างแผ่วเบา หญิงสาวรู้สึกสั่นสะท้านกับสัมผัสแปลกใหม่ที่เรือนแขน เธอตัวสั่นน้อย ๆ และเริ่มหายใจไม่เป็นจังหวะ ฟรานเซสมองอาการนั้นแล้วยิ่งอดไม่ได้ เขาไม่เคยพบผู้หญิงที่อ่อนไหวกับสัมผัสของเขาแบบนี้มาก่อน และเขาก็รักมัน เขารู้สึกสนุกที่จะหยอกล้อเธอ

“เซียร่า” ฟรานเซสพูดขณะโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ ริมฝีปากของเขาแทบจะแนบชิดกับซอกคอของเธอ ยังไม่ทันได้ตั้งตัว หญิงสาวก็สะดุ้งเมื่อเขาแตะลิ้นลงบนคอของเธอเบาๆ ทำให้เธอตัวสั่นอีกครั้ง

"คะ?" เธอกระซิบ ร่างกายของเธอหดเกร็งไปกับทุกสัมผัสจากเขา หญิงสาวเริ่มที่จะรู้สึกร้อนผ่าว

"เธอกลัวไหม?" เขาถาม

"กลัว..ค่ะ" เธอพูดตะกุกตะกัก

“ฉันน่ากลัวสำหรับเธอขนาดนั้นเลยเหรอ?” เขาถาม

“ใช่.. คุณฆ่าคนและคุณจะทำร้ายฉัน คุณจะฆ่าฉันด้วยหรือเปล่า?” เธอถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ แล้วหลับตาลง

เขาหอมแก้มเธอ "มองมาที่ฉัน" เขาสั่ง

“ฉ…ฉันไม่อยากทำ” เธอกระซิบ หญิงสาวยังคงหลับตาและก้มหน้าลง

“เปิดตาของเธอ มันเป็นคำสั่ง” เขาพูดด้วยน้ำเสียงดุ หญิงสาวทำอะไรไม่ได้นอกจากเงยหน้าและลืมตามองเขา

เขามองเข้าไปในดวงตาของเธอ “ไม่ต้องกลัว ฉันรู้ว่ามันดูเหมือนฉันเป็นคนโหดเหี้ยม

สัตว์ประหลาด แต่ฉันไม่ใช่ ถ้าฉันอยากจะฆ่าเธอ ฉันคงทำไปแล้ว” เขากล่าว “และถ้าฉันจะร้ายกับเธอ นั่นก็ขึ้นอยู่กับว่าเธอทำตัวดีแค่ไหน” เขากล่าวเสริม

“หมายความว่าเราจะไม่ทำมันอย่างนั้นหรือ” เธอมีความหวังริบหรี่ในดวงตาซึ่งเกือบจะทำให้เขารู้สึกผิดกับเธอ แต่แค่เกือบเท่านั้น...เพราะมันไม่เพียงพอที่จะปล่อยให้เธอหลุดไปจากบ่วงความปรารถนาของเขาได้ เขาต้องการเธอ และเขาจะต้องได้เธอ

“โอ้ เราจะต้องทำมันแน่นอนที่รัก...” ชายหนุ่มเอ่ยอย่างยั่วเย้า

“ฉันแค่หมายความว่าฉันจะพยายามทำตัวสบายๆ กับเธอเพราะเธอคือราชินีสาวพรหมจรรย์ตัวน้อยของฉัน” เขาพูดอย่างอารมณ์ดี “ถ้าเธอผ่อนคลายและมีอารมณ์ร่วมเธอจะสนุกกับสิ่งนี้"

แววตาของเธอเศร้าอีกครั้ง "คุณใจร้าย ฉันจะสนุกกับมันได้อย่างไร ฉันไม่ต้องการสิ่งนี้!" เธอแย้งขึ้นมาเสียงสั่น

‘ขอโทษนะเซียร่า ฉันไม่ได้พาเธอมาที่นี่เพื่อพูดคุยอะไรลึกซึ้งแบบนี้’ เขาคิด "ไม่ว่าเธอจะทำได้หรือทำไม่ได้ ไม่มีอะไรที่เธอจะทำได้มากนักเพื่อพลิกสถานการณ์นี้ ดังนั้นเธอเพียงแค่ยอมรับมัน" เขากล่าว

“โอเค...ก็ได้ แต่ฉันอยากให้คุณรู้ว่าฉันไม่เก่งเรื่องนั้น ดังนั้นคุณควรปล่อยฉันไป ฉันไม่เคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับผู้ชายมาก่อน แด๊ดของฉันไม่เคยปล่อยให้ฉันออกไปเดท” เธอพูดพร้อมกับมองไปที่เขาด้วยสายตาอ้อนวอน แต่หน้าเสียดายหน้าตาไร้เดียงสาของเธอไม่เพียงพอที่จะเปลี่ยนใจของเขาได้ มีประสบการณ์หรือไม่มี ตอนนี้เธอก็เป็นของเขาแล้ว เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้น

“ไม่ต้องกังวลแค่ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉัน ฉันจะสอนทุกอย่างที่เธอจำเป็นต้องรู้ เมื่อเธอออกไปจากที่นี่ ฉันจะเปลี่ยนเธอให้กลายเป็นนางไม้ตัวน้อยที่เก่งกาจ” ฟรานเซสยิ้ม

“อะไร...นางไม้คืออะไร?” เธอถามและจ้องมองเขาอย่างสงสัยไม่เข้าใจ

“เธอไม่รู้อะไรเลยเหรอเซียร่า ไม่เป็นไรเราทำความรู้จักกันมากพอแล้ว ได้เวลาทำในสิ่งที่ฉันพาเธอมาสักที” เขาพูดอย่างหมดความอดทน เขาวางมือบนหลังเธอเพื่อหาซิปแล้วคลายซิปเธอออก หญิงสาวสะดุ้งและดิ้นอยู่ในอ้อมแขนของเขา

ฟรานเซสดึงชุดลงมา กำจัดบราเซียร์ออกไปอย่างชำนาญ ตอนนี้เขากำลังจ้องมองร่างกึ่งเปลือยของเธอสลับกับดวงหน้าใสซื่อราวกับตุ๊กตาที่มีชีวิตนั้น เมื่อเห็นความเขินอายพาดผ่านบนสีหน้าของเธอก็ยิ่งทำให้ชายหนุ่มทนไม่ไหว น่ารักเป็นบ้าเลย เขาก้มลงสูดกลิ่นหอมหวานของเธอ เขารู้ได้ทันทีว่าเธอจะเป็นหนึ่งในผู้หญิงที่ดีที่สุดอย่างแน่นอน

แก่นกายของชายหนุ่มค่อย ๆ แข็งกร้าวและตื่นขึ้น ชายหนุ่มประกบปากจูบสาวน้อยตรงหน้าทันที

"อืม...ฟรานเซส..." เขาบดขยี้ริมฝีปากเธอจนเธอพูดไม่ออก ริมฝีปากหน้าสอดลิ้นเข้าไปในริมฝีปากบาง หญิงสาวตอบสนองอย่างเงอะงะก่อนจะลืมตัวเผยอริมฝีปากออก ทำให้ชายร่างสูงตรงหน้าสบโอกาส เขาสอดลิ้นร้อนเข้าไปสำรวจโพรงปากและหยอกล้อกับลิ้นของเธออย่างยั่วเย้า เธอไม่ได้ล้อเล่นเมื่อเธอบอกว่าเธอไม่รู้ในเรื่องนี้

"อื้อ!" เซียร่าร้องประท้วงในลำคอ ก่อนจะดิ้นรนในอ้อมแขนของเขา เธอ...หายใจไม่ออก

ฟรานเซสมีรูปร่างใหญ่เป็นสองเท่าในแง่ของมวลกล้ามเนื้อ ดังนั้นแค่แรงเบา ๆ ของเธอจึงผลักเขาออกไม่ได้

ชายหนุ่มจูบเธออย่างอ้อยอิ่ง ลิ้นร้อนของเขาเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นของหญิงสาว ซึ่งทำให้เธออ่อนระทวยลงไปอีก

ทันทีที่เขาถอนริมฝีปากออกก็ได้รับคำประท้วงจากสาวร่างเล็กที่อยู่ตรงนั้น

“ค...คุณเอาลิ้นของคุณยัดเข้ามาในปากฉัน และตอนนี้ฉันหายใจไม่ออก” เธอบ่นอู้อี้

“ฉันแค่จูบเธอที่รัก...” เขาเอ่ยตอบพลางขมวดคิ้ว

"เขาเรียกว่าจูบแบบดูดดื่มลึกซึ้ง เธอต้องหายใจทางจมูก...”

บัดซบ!...ฉันต้องสอนเธอทุกเรื่องเลยเหรอ แม้กระทั่งเรื่องจูบด้วย? นรกชัดๆ เขานึกสาปแช่งในใจอย่างหัวเสีย