Spor salonundan çıkmıştık ve arabadaydık. Bugün benim için oldukça tuhaf ve anlam veremediğim bir gün olmuştu. Hala şaşkındım ve Rüzgar arabayı hızla sürüyordu.
" Neden alyansın parmağında değil? " diye sordu.
" Takmak istemedim. " dedim net bir şekilde.
" İstemedin demek. İyiymiş... " dedi başını sallayarak.
" Yavaş sür şunu! " dedim geri yaslanarak.
" Korktun mu? " diye sordu kısık ses tonu ile.
" Kim ben mi? Hayır korkmadım. İki günlük ömrü olan bir kelebeğin ölümden korkması saçma! Sence buna vakti var mı? " diye sordum ve aniden sert bir şekilde direksiyona vurdu.
" 2 gün değil! " diye bağırdı kendi kendine ve irkildim. Daha sonra telefonuna gelen mesaja cevap verdi ve devam etti.
" Kelebek olmadığımı anladın yani? Belki insanca muamele yapmaya başlarsın artık? " dedim sinirle
