บทที่ 6 กะทันหัน 1
961 Words
หลังจากเอกตะวันส่งน้องสาวที่หน้าตึก QS Design ซึ่งเป็นที่ทำงานของมณีธาราเรียบร้อยแล้ว เขาก็รีบมุ่งหน้าไปยังบริษัทของตัวเอง ปล่อยให้หญิงสาวเข้าไปทำงานด้วยอารมณ์ขุ่นมัวกับสิ่งที่ตัวเองพบเจอตลอดเช้าที่ผ่านมา
เมื่อมณีธาราเข้าไปที่ห้องทำงานแล้วยังไม่ทันที่เธอจะวางกระเป๋าหรือจัดการอะไรเสร็จเรียบร้อย ปลา เลขาฯ ของธีภพที่เป็นหัวหน้าของเธอก็รีบมาแจ้งให้ทราบว่า หัวหน้าเรียกเธอคุยด่วนที่ห้องทำงานของเขาเมื่อเธอมาถึงแล้ว
ด้วยเหตุนี้หญิงสาวจึงรีบสลัดอารมณ์ขุ่นมัวทิ้งไป แล้วรีบจัดการงานเร่งด่วนตรงหน้าเสียก่อน มณีธารารีบเดินจ้ำอ้าวไปยังห้องทำงานของธีภพโดยเร็ว
ภายในห้องทำงานของธีภพในฐานะหัวหน้าฝ่ายสถาปนิกภายในบริษัท QS Design มีอากาศโปร่งโล่งสบาย ตกแต่งด้วยดีไซด์เก๋รูปแบบทันสมัยสีขาวผสมสีดำ เป็นความผสมผสานกันอย่างลงตัวระหว่างความเรียบง่ายและเคร่งครึมเหมาะกับนิสัยเจ้าของห้องทำงาน
ขณะนี้ในห้องนั้น ธีภพกำลังนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานขณะที่จันทรากำลังนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ทั้งสองคนดูมีสีหน้าไม่สู้ดีนัก
ธีภพ ปราชญ์ หรือ ที่ทุกคนเรียกว่า พี่ธี ในวัย 40 ปี รูปร่างสมส่วน ผมสีดำมีสีขาวขึ้นแซมประปราย อยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีฟ้ากับกางเกงสแล็คสีน้ำเงินเข้ารูปกับรองเท้าหนังสีดำเงาวับ มีเสื้อสูทสีดำพาดไว้ที่พนักพิงเก้าอี้ทำงาน ธีภพอยู่ในตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายสถาปนิก เป็นผู้มากด้วยประสบการณ์ทำงานอย่างโชกโชนที่จะต้องจัดการกับลูกน้องตัวแสบ 10 คนกับงานที่ล้นมือ ส่วนจันทรา สาธกา ในวัย 23 ปีเพิ่งเรียนจบและมาทำงานที่นี่ได้เพียง 1 ปี ทว่าเป็นเด็กรุ่นใหม่ไฟแรงที่มีไอเดียนอกกรอบจนเป็นที่น่าจับตามอง
“พี่น้ำ สวัสดีค่ะ”
“สวัสดีจ้ะน้องจันทร์ สวัสดีค่ะพี่ธี” หญิงสาวยกมือไหว้ทักทายก่อนจะนั่งลงตรงเก้าอี้ตัวที่ว่างข้างจันทรา
ครั้งนี้ธีภพเรียกทั้ง 2 คนมาพบเพราะมีงานด่วนเป็นพิเศษเข้ามากะทันหันต้องมอบหมายให้ไปทำ สำหรับงานนี้เขาเลือกมณีธาราที่ขึ้นชื่อเรื่องการออกแบบดีไซน์ในรูปแบบใหม่ที่มีความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว โดยเน้นเรื่องผสมผสานระหว่างความโบราณและสมัยใหม่ออกมาอย่างลงตัวโดยมีจันทราไปเป็นผู้ช่วย
“รอบนี้พี่ได้งานด่วนมา”
“ด่วนขนาดไหนกันคะ” มณีธาราอดถามด้วยความกวนไม่ได้
“ด่วนมาก ถึงด่วนที่สุด ด่วนฉิบหาย ด่วนวัวตายควายล้ม”
“โอ้โห!” เสียงอุทานของทั้ง 2 ดังขึ้นพร้อมกัน
“คือ...ไม่ใช่แค่ด่วน คืองานก็เร่ง สำคัญมากด้วย คืออย่างนี้นะ บริษัทได้งานใหม่มาจะต้องไปออกแบบตกแต่งภายในใหม่หมดให้กับ รีสอร์ท ที่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำโขง อำเภอเชียงแสน จังหวัดเชียงราย มีเวลาให้ทำงาน 1 เดือน มูลค่างานครั้งนี้ 30 ล้านบาท รายละเอียดงานต่าง ๆ อยู่ในเอกสาร เริ่มออกเดินทางวันมะรืนนี้เลย พอไปถึงก็เริ่มงานได้เลย แล้วอย่าลืมรีบแจ้งปลาด้วยนะ เรื่องให้เตรียมเอกสารการเดินทาง กับที่พัก กำชับด้วยนะให้รีบจัดการให้เสร็จภายในวันนี้ด้วย” ธีภพพูดรวดเดียวจบทำให้ทั้ง 2 คนถึงกับอ้าปากค้าง
“เฮ้ย! พี่ธี! เดินทางวันมะรืนนี้ ไม่เร็วไปหน่อยเหรอคะ” มณีธาราถามด้วยความตกใจกับงานกะทันหันที่เพิ่งได้รับมอบหมายมา
“นั่นสิคะพี่ธี ไม่เร็วไปหน่อยเหรอคะ” จันทราพูดกับธีภพด้วยความสงสัย
“ไม่เร็วหรอก ก็เดินทางวันมะรืนไง ยังไงก็มีเวลาเก็บข้าวของทันอยู่” เขาพูดแกมหัวเราะ
“งานนี้พี่ฝากน้ำด้วยนะ” ธีภพบอกจริงจัง
“ค่ะ”
คำสั่งด่วนจากหัวหน้านั้นทำให้จันทราดูเป็นกังวลเพราะกะทันหันเกินไปที่จะต้องอยู่ห่างจากแฟน ในขณะที่มณีธารานั้นถึงแม้ว่าจะตกใจ แต่พอตั้งสติได้หญิงสาวกลับรู้สึกดีใจที่ตัวเองมีข้ออ้างไม่ต้องอยู่บ้านเป็นเวลา 1 เดือน อย่างน้อยก็น่าจะทำให้เธอหลุดพ้นออกจากสถานการณ์ที่พ่อแม่จะให้หมั้นกับคนที่ไม่รู้จักและหลีกเลี่ยงการที่จะต้องทำความรู้จักกันไปได้อีกสักระยะ
หลังเลิกงานเย็นวันนั้นทั้งแผนกชวนกันไปกินเลี้ยงกันที่ร้านบุฟเฟ่ต์หมูกระทะ เนื่องในโอกาสฉลองโพรเจกต์ใหม่ที่ได้งาน รีสอร์ทที่เชียงแสน พร้อมกับเลี้ยงส่งทั้ง 2 คนที่จะไม่ประจำอยู่ที่แผนกตั้ง 1 เดือน ซึ่งในวันพรุ่งนี้ทั้ง 2 คนได้รับอนุญาตไม่ต้องเข้าบริษัท ให้เวลาเตรียมตัวสำหรับเก็บข้าวของเดินทางไปทำงานที่เชียงรายในวันมะรืน
กว่าจะกินเลี้ยงกันเสร็จก็เป็นเวลาเกือบ 5 ทุ่ม และกว่าเธอจะมาถึงที่บ้านก็เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืน โดยมีเอกตะวันเป็นคนไปรับน้องสาวด้วยตัวเอง
“พี่ตะวันไม่เห็นต้องมารับเองเลย น้ำติดรถกลับกับกรได้ค่ะทางเดียวกัน”
“น้ำก็รู้ว่า พี่มารับเองจะสบายใจกว่า”
คำพูดของเขาทำให้เธอชำเลืองมองด้วยความแปลกใจ ถึงแม้ว่าเอกตะวันจะรู้ดีว่าภาสกรนั้นเป็นเพื่อนร่วมงานของเธอ แต่เขาก็ไม่ไว้ใจให้มาส่งมณีธาราในเวลาดึกดื่นแบบนี้สองคนเด็ดขาด ถ้าเป็นไปได้เขาเลือกที่จะไปรับเองสบายใจเสียกว่า
- Writer
