กว่าหญิงสาวทั้งสองจะเดินกลับมาถึงที่พักก็เป็นเวลา 4 ทุ่มกว่า ก่อนจะแยกย้ายกันไปพักผ่อนยังห้องพักของตัวเอง มณีธารารู้สึกเหนื่อยล้าอ่อนเพลียไปทั้งร่าง
พรุ่งนี้เป็นวันอาทิตย์เธอกะว่าจะนอนตื่นสายเพราะไม่ต้องเข้าไปดูหน้างานที่รีสอร์ทตั้งแต่เช้า อย่างมากเธอก็เข้าไปช่วงสายหรือบ่ายก็ได้
หลังจากมณีธาราอาบน้ำ บำรุงผิวพรรณเสร็จเรียบร้อยแล้ว สายตาของเธอก็สะดุดกับขวดน้ำหอมสีชมพูขนาดเล็กที่เธอวางไว้บนโต๊ะเครื่องแป้งหลังกลับมาถึงห้องแล้ว หญิงสาวหยิบขวดน้ำหอมนั้นขึ้นมาพิจารณาใกล้ ๆ ก็เห็นตัวอักษรเล็กเขียนติดอยู่ที่ขวดว่า...
กลิ่นปาริชาติ
“หอมจังแฮะ กลิ่นปาริชาติอย่างนั้นเหรอ?”
กลิ่นหอมละมุนของน้ำหอมกลิ่นปาริชาติกระทบจมูกหลังจากเธอลองเปิดขวดน้ำหอมนั้นทำให้ยากจะหักห้ามใจ มณีธาราเลยลองแต้มน้ำหอมนั้นก่อนนอน
เมื่อเปลือกตาของหญิงสาวปิดลง หญิงสาวก็ล่องลอยออกห่างจากโลกของความจริงเข้าสู่ห้วงแห่งความฝัน…
