ตอนที่ 22 เฮียขอได้ไหม

1625 Words

“คนสวยๆ ไม่ควรต้องมาเสียน้ำตาให้กับผู้ชายเฮงซวยนะคะ” นิรามปลอบคนข้างๆ อย่างใจเย็น ต่างจากภายในใจที่มันร้อนรุ่มจนพร้อมจะปะทุตลอดเวลา จากนั้นก็ใช้นิ้วยาวเหยียดเกลี่ยน้ำตาที่ไหลออกมาจากตาให้อย่างอ่อนโยน และคำพูดของเขามันก็ทำให้เธอมีรอยยิ้ม ยิ้มออกมาทั้งน้ำตานั่นแหละ “หนูมาอยู่ที่นี่เป็นเดือนแล้ว ควรเลิกเสียใจได้แล้วสินะคะ” “เฮียรู้ค่ะว่าเรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับระยะเวลา แต่ที่เฮียพูด เพราะเฮียไม่อยากให้หนูต้องทนกับอะไรแบบนั้นก็แค่นั้นเอง” “เขาเคยอยู่เคียงข้างกันมาตลอด….” “แต่ก็ไม่มีอะไรตลอดไปสำหรับอะไรทั้งนั้น เขาบอกเองว่าเขามีอนาคตของเขา เราเองก็ควรเดินหน้าต่อไป เลิกหันกลับไปมองความเสียใจที่เคยเป็นแค่เงาในอดีตได้แล้วนะ อดีตก็คืออดีตค่ะ อย่าไปเสียเวลากับมันเลยนะคะ” ณมนสบตาคนที่พยายามปลอบประโลม เธอไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงเก่งขนาดนี้ ทั้งที่ป่วยอยู่แท้ๆ แต่ก็ทนปลอบเธอได้อย่างใจเย็น “เฮียไม่อ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD