2. Bölüm
1159 Words
Keyifli okumalar
Mert anne ve babasını zorla eve gönderdi. Sura hastaneden nefret ediyordu. O günü hatırladı. Helen onun bu haline dayanamıyordu.
"Sura anlat bana neler oldu?"
Ablasına dolmuş gözlerle baktı. Ardından anlatmaya başladı.
"O gün evlendik imam nikahı herşey güzeldi. İkinci ayın sonunda Murat değişmeye başladı.
Eve geç geliyordu. Alkol, uyuşturucu kullanıyordu. Ben sorunca sinirlenip dövüyordu. Bir gün gündüz vakti bir kadın geldi. Başta ablası sandım ama meğer sevdiği kadınmış"
Beni uyardı yaşadığını anlattı. Bir çocuğu varmış ölmüş aklın varsa kurtar kendini dedi.
Murat eve geldi ona sordum hepsi doğru dedi Jale'den af diledi. Ama kabul etmedi. O evlenmiş ama bunun hırsını benden çıkardı.
İki hafta sonra hamile olduğumu öğrendim bunu ona söyledim. Aldır istemiyorum deyince kan beynime sıçradı. Kavga ettik ben bayılana kadar dövdü karnıma tekme attı.
Şömine şişiyle öyle bir vurdu ki kanamam oldu beni öylece bırakıp gitti. "
????
Helen duyduklarıyla öfkeyle bağırdı. Kardeşinin elini tuttu. Bu adamın ceza alması lazımdı. Ama önce onu ikna etmesi gerekirdi
" Sura şikayet et onu "
" Ne işe yarar bebeğim geri gelecek mi?
"Hayır ama onun ceza alması lazım ya o kadına zarar verirse?"
Gözyaşları dinmeyecekti. Jale onu korumuştu. Kapının önünde bir ses geldi.
"Bence de şikayet etmelisin?"
Helen kapıda bekleyen kadına baktı. Alımlı güzel bir kadındı. Jale içeri girdi. Sura'nın yanına gidip elini tuttu.
"Onu şikayet ettim sende et"
Sura başını salladı. İki kadın aynı adam tarafından yaralandı. Murat hayatını barlarda geçirdi. Jale'nin kapısına gidecekti.
Jale nişanlısıyla vakit geçirdikten sonra ayrılık zamanı geldiğinde sımsıkı sarıldı. Yusuf onun dudaklarına bir öpücük kondurdu.
Murat onları öyle görünce yumruğunu sıktı. Onu kaybettiği için kendine çok kızdı.
Sura'nın dayanacak gücü kalmadı. Her geçen gün eriyordu. Yemeden içmeden kesildi. Helen bu duruma bir çare bulmak için çabalarken Mert bunun hesabını sormak için ayaklanıp evi terk etti.
Murat yine sarhoştu. Önünde içki şişeleri masada iki kadının fotoğrafı ikisi de sevdi. Ve ikisi de yandı. Murat onlara cehennemi yaşattı. Tek suçları sevmek olmuştu.
Kafasını geriye doğru yatırıp gözlerini kapatıp uyumaya çalıştı. Kapı zili çatlayacak gibi çalmıştı. Küfür ede ede açınca karşısında Mert'i görünce kaşını kaldırdı.
"Hayırdır gece gece ne oldu?"
Bu adamın bu kadar pişkin olması Mert'i çileden çıkardı. Bu nasıl adamdı. Gerçi adam bile sayılmazdı. Mert bir yumruk attı.
"Seni it herif sen kimsin lan?"
Mert'in yumruk atmasıyla yere düşen Murat sinirle bakıyordu. Zaten ayakta zor duruyordu.
"Manyak mısın? Niye vurdun bana?"
"Niye mi? Lan piç kardeşime yaptığın onca eziyet yanına kalacak mı sandın?"
"Ben onu öldürsem daha mı iyi sevmiyorum boşadım."
"Zaten öldürmekten beter hale getirmişsin"
"Kadın olmayı beceremedi bende hakkettiğini verdim."
Mert'in sabrı taştı. Bu adamın dedikleri onu delirtiyordu. Yakasından tuttuğu gibi ileri fırlattı. Murat geriye doğru düştü. Tam o anda başı sehpaya çarptı. Başından kanlar gelmeye başladı.
Mert bir anda donup kalmıştı. Bir yanı hakkettiğini söylüyor diğer yanı pişman olacaksın diyordu. Korkudan çaresizce telefonu alıp ambulans'ı aradı. Başında öylece çaresiz bir şekilde bekledi. Onun ölme ihtimali vardı.
Sura'nın içini bir sıkıntı bastı. Sanki nefes alamıyordu. Odasından çıkarak ablasının yanına gitmişti. Helen elindeki dava dosyasına bakıyordu. Sura kapının önünde durup iki kere vurdu. Helen'in sesi geldi.
"Gel"
Sura kapı kolunu aşağı çekip içeri girdi. Helen onu görünce endişeli bir şekilde sordu.
"Neden uyumadın?"
Tam cevap verecekti ki Derya yanına gelmişti. İkisi de uyumamış ters giden bir şey olduğunu anladı.
"Abla ben Mert'e ulaşamıyorum"
Endişeliydi başına bir şey geldiğini düşündü. Üç kadın da korkmuştu.
????
Ambulans geldiğinde Murat'ı sedyeyle hastaneye götürdüler. Polis Mert'i sorguya çekiyordu. Kaçmamış polisi arayıp kendini ihbar etmişti.
Evde bir telaş vardı. Derya eşine ulaşamadığı için ağlarken bir telefon gelmişti. Yavuz bey telefonu açmıştı. Bu polisin sesiydi.
"Alo Baba"
"Oğlum nerdesin sen merak ettik"
"Baba ben karakoldayım"
Yavuz Bey kalbini tuttu. Korktuğu başına geldi. Zaten oğlu kendini zor tutmuştu.
"Tamam geliyorum"
Telefon kapandığında herkes ona bakıyordu. Sura çoktan anladı. Abisinin sessizliğini biliyordu. Babasına çaresizce baktı.
"Baba yaptı mı?"
Yavuz bey başını salladı. Sura kendini suçladı. Gözyaşı akmaya başladı. Bir kadını bu hale getiren insan değil adam bile sayılmazdı.
"Hepsi benim yüzümden keşke gelmeseydim"
"Sakın yapma bunu kendini suçlama"
Helen kardeşi için avulatlık yapacaktı. Hepsi evden çıkıp karakola gidip asıl meseleyi öğrendiler. Mert nezarete atılmıştı.
Sura gözleri dolmuş bir şekilde abisine bakıyordu.
"Abi affet beni hep"
Mert sözünü kesti. Elleriyle sildi gözlerini sarıldı. Kokusunu içine çekerek alnından öptü.
"Ben senin abinim seni korumazsam ne işe yararım kendini sakın suçlama"
Mert onlardan ayrılırken Helen'e döndü.
"Abla beni kurtarmak zorunda değilsin?"
"Elbette kurtaracağım saçmalama"
Mert babasıyla göz göze gelince başını eğdi. Ona söz vermişti ama tutamadı.
"Baba affet"
Yavuz bey çaresizliği o an yaşadı. Sura gözlerini kapattı.
❤️❤️❤️❤️
Murat başına aldığı darbeyle önce ameliyata sonra da yoğun bakıma alındı. Durumu kötü gidiyordu. Ailesi bunu öğrendiği zaman Yavuz Bey'in kapısına dayandı.
Sura kapıyı açtığında Murat'ın anne ve babası şaşkınca baktı. Bu kızın yüzü mosmordu. Yağmur Hanım oğlunun suçlu olduğunu düşündü.
"Sura"
Genç kadın yaraları kapatmıyordu. Herkes görsün onu suçlamasın istiyordu. Murat'ın hatalarının bedelini Sura ödemişti. Jale onları bir çok kez uyardı. Ama inanmak istemediler.
Helen kapıdakileri görünce Sura'yı içeri aldı. Sinirden için içini yiyordu.
"Gördünüz mü? O yere göğe sığdıramadığınız oğlunuzun yaptığını kardeşim ne halde vücudu yanıklarla dolu gördünüz mü?"
"Benim oğlum hastanede can çekişiyor?"
"Hakketti hemde sonuna kadar oğlun bir bebek katili oğlun kardeşime bu kadar şey yaşattı."
Yağmur Hanım sustu. Ne diyebilir ki oğlum suçsuz mu? Diyecekti. Yağmur Hanım gözyaşıyla aracına bindi.
Evine döndüğünde kocasına olanları anlattı. Mehmet Bey dinledikçe içi parçalanıyordu.
" Görmen lazım kızın yüzü tanınmaz halde bide "
" Bide ne hatun söyle?"
"Sura hamileymiş Murat çocuğu istemedi ve kızı şömine şişiyle dövmüş"
Evin büyük oğlu Sinan duydukları karşısında şok geçirdi. Nasıl yapardı. Nasıl kıydı aklı almıyordu.
"Ne demek hamile?"
Yağmur Hanım oğluna baktı. Sinan boyun damarları ortaya çıktı. Mehmet Bey iç çekerek odasına gitti.
"Anne neler oluyor? Murat neden yoğun bakımda?"
"Sura'nın abisi yapmış?"
Sinan bir hışımla evden çıkıp Helen'in ofisine gitmişti. Helen dosyalara bakarken kapı çaldı.
"Girin"
Sinan içeri girdi. Helen karşısında onu öldürecek gibi bakan adama kaşlarını kaldırdı.
"Sen o Avukatsın?"
"Siz kimsiniz?"
"Murat'ın abisi Sinan Erdem"
"Ha bebek katilin abisi"
Sinan'ın sinirle ayağa kalktı. Masanın önüne kadar gelip dişlerini sıkarak konuştu.
"Kanıt olmadan suçlama yapamazsın Avukat Hanım?"
"Senin kardeşinin ne yaptığını bilmiyor musun? Bilmezsin çünkü sende ona benziyorsun."
Kardeşime ettiği zulüm hamileyken şömine şişiyle dövdüğünü depoya kapatıp günlerce aç susuz bıraktığını biliyor musun?
Eski sevgilisi Jale' de aynısını yaşatmış üstelik 1 aylık bebekte onun yüzünden ölmüş"
Şimdi söyle bana kim suçluydu? Murat mı? Yoksa günahsız Sura mı?
Mert onu korumak için onunla kavga etti. Hatta ambulans aradı. Polise teslim oldu. Evet o suçlu bunu yapmaması lazımdı ama yaptı.
Peki ya sen Sinan Erdem sen ne yaptın? Mesela neden onj tedavi ettirmedin? Kardeşine şizofren tanısı konuldu.
Helen'in gözümden yaş geldi. Yüreği kaldırmıyordu.
"Benim kardeşimin vücudu kırıklar ve yanıklarla dolu"
Sinan'ın gözleri dolmuştu. Çünkü kardeşinin bir cani olduğunu bilmiyordu.
"Ben.. Ben bilmiyordum"
"Bilmezsiniz tabii olan bize olur. Size değil Mert bugün cezaevine gönderildi.
Peki senin kardeşin ne cezası alacak söylesene?"
Sinan'ın duyma gücü olmadı. Odadan çıkarak aracına bindi. Helen camdan onu izledi. Bu adamda onun gibi vicdansızdı.
Bölüm sonu
- Writer
