14 พรรณธรก้มลงมองโทรศัพท์ในมือราวกับว่ามันจะสามารถเปลี่ยนไปเป็นใบหน้าของคนรักได้ ปากอิ่มขมเม้มเข้าหากัน คำพูดของตฤณที่ต้องการให้เธอแต่งงานกับคมน์ ยังคงดังก้องอยู่เต็มสองหู ที่เธอไม่เข้าใจเลย คนรักกำลังคิดจะทำอะไรกันแน่ “ตฤณรักต้นหลิวจริงๆ ใช่ไหม” ตอนรู้เรื่องก็เกรี้ยวกราดและพยายามขัดขวางทุกวิธีทาง ถึงกับบอกให้เธอเดินทางมาเพื่อพูดคุยและขอยกเลิกงานแต่งงานกับคมน์ถึงบ้าน แต่ตอนนี้กลับบอกให้เธอแต่งงานหน้าตาเฉย แล้วคำบอกเล่าของคุณย่าก็แว่วเข้าหู พรรณธรอดคิดไม่ได้ว่าตฤณไม่ได้รักเธออย่างที่ปากพูด ก่อนคำพร่ำรำพันหวานหูจะดังกลบทุกอย่าง พรรณธรวางมือบนอก สองขาเรียวสอดไขว้ประสานกัน กายบางเอนอิงหมอนใบใหญ่และวางศีรษะบนของเตียง ดวงตากลมโตเหม่อลอยอย่างคนที่ขาดความมั่นใจในตัวเอง ดูเหมือนว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้จะทำให้เธอได้รู้ได้เห็นอะไรในคนหลายๆ คนที่รายรอบ หญิงสาวถอนหายใจจนมีเสียงดัง แม้พยายามข