KILLER DARK 9

1810 Words

“หยุดพูดเป็นป่ะวะ ...เธอนั่งพูดตั้งแต่ขึ้นรถมาจนจะถึงบ้านก็ยังไม่หยุดพูดเลยนะ” เอาจริงๆผมไม่ได้โมโหหรือหงุดหงิดอะไรหรอกแค่รำคาญนิดๆหน่อยเท่านั้นแหละ ไม่รู้ใส่ถ่านกี่ก้อนตั้งแต่ขึ้นมาก็พูดไม่หยุดเลย “เอ้า ก็นับอยากเล่าให้ฟังนี่นาไม่ได้เหรอ” น้ำเสียงกวนประสาทกับสายตากวนตีนนี่มันอะไรกันวะ ยัยเด็กนี่คิดจะเล่นอะไรอีก “เลิกทำหน้ากวนตีนได้แล้วหันไปเลย” “ฮั่นแน่ เขินอ่ะเด้” นิ้วเล็กๆจิ้มเล่นที่แก้มของผมอย่างสนุกมือ พรึ่บ “อื้อ!! ...พุ่งหน้ามาทำไมอ่ะ นิสัย” ผมใช้จังหวะที่รถติดไฟแดงชะโงกหน้าเข้าไปใกล้จนนับถอยกรูดไปชิดประตูรถ “เก่งแต่ปากนี่หว่า หึ!” HAWK OFF “แล้วทำไมหน้าเป็นตูดเลยล่ะนับ” ทันทีที่ถึงบ้านนับรีบลงจากรถแล้ววิ่งเข้าไปในบ้านโดยไม่รอให้เหยี่ยวมาถึงตัว ขนาดดอกรักยังไม่ทันที่จะได้ทักเด็กน้อยเลย ...แล้วทำไมหน้าแดงแบบนั้นนะ “ทำอะไรนับฮะเหยี่ยว ...นับยังเด็กอยู่นะ” ดอกรักยิ้มล้อเลียนเหยี่ยวทันทีที่เขาเดินเข้าประตูบ้านมา “นี่ ยัยคนท้องเลิกไปยุยัยนั่นได้แล้วนะ ...วันนี้ไปประกาศที่คณะว่าผมเป็นแฟนเนี่ย” “อุ๊บ จริงเหรอน่ารักเนอะ” “เหอะๆ น่าเอาไปฆ่าทิ้งมากกว่า” โป๊ก! “โอ๊ย!! เฮ้ยใครปาอะไรมาวะ”ขวดน้ำเปล่าถูกเขวี้ยงมาโดนหัวของเหยี่ยวก่อนที่เขาจะรู้ว่าเป็นฝีมือของนับก็ช้าไปแล้วเพราะยัยเด็กนั่นปิดประตูห้องหนีไปเรียบร้อย “ฮ่าๆ ฉันชอบนับนะ ดูเป็นเด็กที่สนุกดี” ดอกรักพูดจบก็ให้สามีอย่างสิงห์พาขึ้นห้องนอนอีกครั้ง ส่วนเหยี่ยวก็เดินกลับไปที่ห้องนอนของตัวเอง “กล้ามากนะที่เอาขวดน้ำมาปาฉันเนี่ย” เหยี่ยวแยกเขี้ยวใส่นับก่อนจะเขกไปที่หัวมนอย่างหมั่นไส้ “ก็เฮียบอกว่าจะเอานับไปทิ้งก่อนอ่ะ” “แล้วทำไมจะทิ้งไม่ได้ฮะ ...เรายังไม่ได้เป็นแฟนกัน” “งั้นก็เป็นซะสิแต่เป็นแฟนกันแล้วก็ทิ้งไม่ได้ด้วยขอบอก” นับลอยหน้าลอยตาพูดใส่เหยี่ยวก่อนจะแลบลิ้นให้ “อืม แล้วแฟนกันเนี่ยต้องทำอะไรบ้าง” “ก็ไปกินข้าว ไปดูหนัง ไปเที่ยวกันได้ไง” “มันมีมากกว่านั้นอีกนะถ้าอยากเป็นแฟนกับฉัน” น้ำเสียงของเหยี่ยวเจ้าเล่ห์ก่อนจะเดินเข้ามาหานับช้าๆโดยที่ไม่ทำให้เธอรู้สึกตัว “ทำอะไรอ่ะ ...ทะลึ่ง!!! นิสัยไม่ดีผู้ใหญ่ลามกหนูจะเก็บมันไว้ให้สามีหนูตอนเข้าห้องหอเหอะ” “หึ เด็กเอ้ย” เขายิ้มเยาะมุมปากก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปทิ้งให้นับนั่งใจเต้นถี่อยู่คนเดียวบนเตียงนอน มือบางทาบลงบนหน้าอกข้างซ้ายก่อนจะหายใจหอบถี่ “ใจเต้นไม่หยุดเลย โอ๊ยจะบ้าตาย” . . . “เห็นรักบอกว่าของใช้เธอยังไม่ครบนี่พรุ่งนี้เลิกเรียนแล้วเดี๋ยวพาไปซื้อของ” เมื่อไม่ได้ยินเสียงขานรับจากนับเหยี่ยวก็เดินเข้ามาดูที่เตียงนอนอีกครั้งซึ่งเขาก็เห็นว่าเธอไม่ได้หลับแต่กำลังนอนอ่านหนังสืออย่างเอาเป็นเอาตายโดยไม่สนใจอะไร “หะ ตีนับทำไม” ร่างเล็กขมวดคิ้วเมื่อโดนมะเหงกลงที่กลางหัวทั้งๆที่เธอไม่ได้ทำอะไรผิด “เรียกแล้วไม่ได้ยินเหรอไง ...บอกว่าพรุ่งนี้จะพาไปซื้อของเลิกเรียนแล้วลงมารอเลย” “แล้วไปซื้อที่ไหนอ่ะ เลี้ยงข้าวด้วยมั้ย” ทีงี้ล่ะตาเป็นประกายเชียวนะ เหยี่ยวส่ายหน้าอย่างระอา “อืมอยากกินอะไรก็บอกแล้วกัน” “เย้ สัญญาแล้วนะ” นิ้วก้อยเล็กๆถูกยื่นมาตรงหน้าของเขาซึ่งตอนแรกเหยี่ยวก็ไม่อยากจะทำหรอกแต่พอเห็นสายตาขัดใจของเด็กนี่แล้วก็ยอมๆทำไปเพราะขี้เกียจเถียงอีก “คืนนี้ล็อคห้องนอนไปเลยไม่กลับ” “ไปไหนอ่ะ ...นี่มันสามทุ่มแล้วนะ” “ไปกินเหล้าดิ ...แต่จริงๆเธอไม่ต้องรู้ก็ได้ป่ะวะไม่ได้เป็นเมียซะหน่อย” เหยี่ยวทิ้งน้ำหนักคำว่าเมียก่อนจะเดินผิวปากออกจากห้องนอนไปอย่างอารมณ์ดีทิ้งให้คนที่อยู่ในห้องหน้าแดงจนลามไปถึงตัวเพราะโดนพูดคำว่า ‘เมีย’ ใส่ “อ่อยแรงไปแล้วนะ” . . . “ทำไมวันนี้มาแดกเหล้าได้วะปกติอยู่ติดบ้านชิบหาย แล้วมึงอีกตัวเห็นไอ้สิงห์บอกลางานเดือนนึงแต่มึงดันหนีไปเกือบสองเดือนเลยเนี่ยนะ” เสือ สิงห์ กระทิง และเหยี่ยวนั่งกินเหล้ากันอยู่ที่ร้านของบาร์ตันในโซนวีไอพีของร้าน “อืม แค่อยากพักบ้างนี่กูทำงานมาจะสิบปีเพิ่งได้ลาพักร้อนเนี่ยขอลายาวๆหน่อยเหอะ” เหยี่ยวพูดก่อนจะเบนสายตาไปที่สิงห์ก่อนจะยิ้มเยาะแล้วกระดกเหล้าเข้าปาก “ไม่คิดจะกลับไปช่วยงานพ่อมึงเหรอวะ ...เห็นเขาบ่นหามึงมาสักพักแล้วนะ” เหยี่ยวนิ่งไปกับคำถามของเสือ ไม่ได้ว่าไม่อยากกลับไปทำหรอกแต่แค่ยังไม่พร้อมตอนนี้ “ทำตัวเป็นนักฆ่าจนๆอยู่ได้ทั้งๆที่มึงรวยขนาดนี้เนี่ยนะ” “เออน่า กูยังไม่อยากกลับไปจะไล่อะไรนักหนาวะ” “อารมณ์เสียแล้วเว้ย ฮ่าๆ อย่าแกล้งลูกนกของกูดิพวกมึง” พวกเขาสามคนเห็นเหยี่ยวเป็นเหมือนน้องชายคนเล็กที่เอาไว้แกล้ง ไว้แหย่ให้รู้สึกชื่นใจจนบางครั้งก็ยั่วโมโหจนเหยี่ยวอารมณ์ขึ้นของจริง “นั่นแฟนมึงป่ะ” เหยี่ยวชะโงกหน้ามองตามนิ้วของกระทิงก็เห็นว่าเป็นสายน้ำจริงๆและเธอกำลังเดินตรงมาหาเขา “หนีเที่ยวไม่บอกน้ำอีกแล้วนะ” น้ำเสียงกระเง้ากระงอดพร้อมกับทิ้งตัวนั่งข้างกายของเขาทำเอาอีกสามคนถึงกับทำหน้าไปไม่เป็น “แล้วติดต่อได้มั้ยล่ะ ...โทรไปก็ไม่เคยเห็นว่าง” น้ำเสียงเย็นชาของเหยี่ยวทำให้สายน้ำรู้ตัวว่าเขาโกรธเรื่องที่เธอหายไปไม่รับสาย ไม่โทรบอก “คนดีน้ำขอโทษนะคะ ...หนุ่มๆเดี๋ยวน้ำขอตัวเหยี่ยวก่อนนะ บายค่ะ” แม้จะยังงอนเธอแต่เขาก็ยอมที่จะเดินตามเธอมาที่ลานจอดรถ พรึ่บ “ทำอะไรอ่ะ” สายน้ำผลักเหยี่ยวไปพิงที่รถก่อนจะเอาแขนเรียวคล้องคอก่อนจะแนบริมฝีปากแล้วมอบจูบที่ดูดดื่มให้กับเขา มือหนาสัมผัสที่หน้าอกอวบอย่างรู้งาน เขาบีบเคล้นอย่างแรงจนสายน้ำเบ้หน้าด้วยความเจ็บ “ที่นี่ไม่ได้ ...เดี๋ยวมีคนมาเห็น” เหยี่ยวดันร่างของแฟนสาวออกเพราะกลัวมีคนมาเห็นแต่สายน้ำไม่ได้คิดแบบนั้นเธอปลดล็อครถแล้วผลักให้เขานั่งไปที่เบาะข้างคนขับก่อนจะตามไปคร่อมร่างสูงไว้ พลัก! “โอ๊ย น้ำเจ็บนะเหยี่ยวผลักน้ำทำไมเนี่ย” สายน้ำตะโกนใส่อย่างหงุดหงิดเพราะนอกจากเขาจะไม่เมคเลิฟกับเธอแล้ว ยังผลักเธอหล่นมานั่งที่พื้นอีก “นี่มันลานจอดรถนะหัดคิดถึงชื่อเสียงตัวเองบ้างสิ” “ช่างหัวชื่อเสียงมันสิก็น้ำอยากสวีตกับแฟนน้ำนี่นา!” “กลับคอนโดก็ค่อยทำโอเคมั้ย” “ไม่เอาแล้วคืนนี้น้ำจะกลับไปนอนที่บ้าน ไม่ได้เอาหรอก!” สายน้ำพูดอย่างอารมณ์เสียก่อนจะดึงให้เหยี่ยวออกไปจากรถเธอก่อนที่จะขับออกไปอย่างรวดเร็ว “เอางั้นเหรอ? ...พูดแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?” “หลับแล้วเหรอ” เหยี่ยวกลับถึงห้องในตอนเกือบตีสองเพราะเขากลับเข้าไปสังสรรค์ต่ออีกนิดหน่อยแล้วพาสิงห์กลับมาบ้านด้วยทันโดนดอกรักเพ่นกบาลพอดี “เด็กแสบ” . . . “ฮัลโหลลล ตื่นไปส่งที่มหาลัยหน่อยสิคะคุณว่าที่แฟน” นับเปิดไฟจ้าทั้งห้องก่อนจะดึงผ้าห่มที่คลุมหน้าเหยี่ยวออกด้วย “ฮึ่ม! กวนตีนแต่เช้าเลยเพิ่งได้นอนเองให้คนขับรถไปส่งดิ” “ไม่เอาอ่ะก็นับอยากให้เฮียไปส่งนี่นา นะๆๆ” เหยี่ยวลุกขึ้นนั่งก่อนจะเอามือยีหัวตัวเองเพื่อไล่ความง่วงซึ่งมันเป้นภาพที่เซ็กซี่มากสำหรับนับจนเธออยากจะถ่ายรูปเก็บไว้ “ถ้าถ่ายรูปฉันจะปล้ำเธอแล้วถ่ายวิดีโอเก็บไว้ดูบ้าง” “ทะลึ่ง ลามก” “ก็แน่นอนอยู่แล้ว ...อยากลองดูหน่อยมั้ยเผื่อติดใจ” . . . “วันนี้เลิกเรียนสี่โมงนะคะมีซ้อมเตรียมประกวดอีกหนึ่งชั่วโมงรวมเป็นห้าโมงเย็นพอดี” ระหว่างทางนับก็เล่าเรื่องนู้นเรื่องนี้ให้เหยี่ยวฟังจนเขาไม่ต้องเปิดเพลงฟังก็ได้ “เดี๋ยวจะไปรับตอนทุ่มนึงให้นั่งรอจนยุงหามไป” เหยี่ยวยิ้มมุมปากก่อนจะพูดขู่เธอไว้แล้วขับรถออกไปอย่างเร็ว 18.30 น. “ทำไมยังไม่กลับอีกรอใครเนี่ยนับ” เฌอกับแตมเห็นว่านับมีนัดกับเหยี่ยวตั้งแต่ห้าโมงกว่าแต่ทำไมเด็กนี่ยังนั่งรอที่เดิมอยู่ล่ะ? “สงสัยรถติดมั้งคะ พวกพี่กลับกันดีๆน้าเดี๋ยวเฮียเหยี่ยวก็คงจะมาแล้วแหละ” แม้จะพูดไปแบบนั้นแต่สีหน้าของนับก็เริ่มไม่แน่ใจแล้วสิว่าเขาจะมารับหรือเปล่า -หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้...- “ให้พวกพี่ไปส่งมั้ยมันดึกแล้วนะอันตราย” “ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวเหยี่ยวก็มาแล้ว” นับยิ้มสดใสส่งให้ทั้งคู่ก่อนจะชะเง้อไปที่ประตูหน้าคณะอย่างมีความหวัง “เดี๋ยวก็มาเนอะนับ” อีกด้านนึง “เหยี่ยวรีบเหรอคะเห็นมองนาฬิกาหลายรอบเชียว” “นิดหน่อยแล้วน้ำซื้อของเสร็จหรือยังเหยี่ยวมีไปทำธุระต่อ” ตอนนี้ก็เกือบสองทุ่มแล้วไม่รู้ว่าเด็กนั่นจะยังรอเขาอยู่หรือเปล่า ความกังวลก่อเกิดในใจของเหยี่ยวทีละนิด “ทำไมต้องเร่งด้วยล่ะคะ ยังมีอีกหลายอย่างที่น้ำอยากได้นะ” “รีบไปซื้อกันเถอะ!” “แฮ่กๆ ...นับ!! อยู่ไหนวะ นับ!!!” บรรยากาศรอบข้างมืดสนิทไม่มีวี่แววแม้สักคนที่จะอยู่ที่นี่แต่ว่ากลับมีเสียงเดินออกจากมุมมืดที่หน้าคณะ “...” นับตัวสั่นเทิ้มด้วยความกลัวเพราะเธอนั่งรอเขาอยู่ที่เดิมไม่ยอมเดินไปไหนเพราะกลัวว่าถ้าเขามาแล้วไม่เจอจะโมโหใส่เธอได้ “ทำไมตัวเย็นจังวะ ...ไหวมั้ยขอโทษนะ” “...”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more