ศศิมลยิ้มกว้างอย่างถูกอกถูกใจ
“หนูจอมนี่น่ารักเสมอเลยนะ ฉันคิดถูกจริงๆ ที่เลือกหนูจอมมาเป็นลูกสะใภ้”
หล่อนทำได้แค่ยิ้มบางๆ และขอตัวออกไปโรงแรมเพียงเท่านั้น
ศศิมลมองตามร่างอรชรของลูกสะใภ้ไปด้วยความชื่นชม ก่อนจะหันไปพูดกับสาวใช้
“คุณศาสออกไปทำงานตั้งแต่กี่โมงเหรอ ไก่”
“ตั้งแต่ก่อนหกโมงอีกค่ะคุณมล”
คิ้วของศศิมลเลิกสูงด้วยความแปลกใจ “ปกติลูกชายฉันมันไม่ใช่คนตื่นเร็วนี่น่า ทำไมวันนี้มันตื่นเร็วนัก หรือว่ามันตื่นเต้นที่ได้นอนกอดเมีย”
“ไม่น่าจะได้นอนกอดนะคะคุณมล”
“แกพูดอะไรของแก แม่ไก่”
“ก็เมื่อเช้าไก่เห็นคุณศาส เดินออกมาจากห้องรับแขกน่ะค่ะ”
“ว่าไงนะ?”
“ไก่ว่าเมื่อคืนคุณศาสไม่ได้นอนที่ห้องหอ แต่นอนที่ห้องรับแขกน่ะค่ะ”
“ตายแล้ว...”
ศศิมลยกมือขึ้นทาบหน้าอกอย่างตกใจ ดวงตาเต็มไปด้วยความเป็นกังวล
“แล้วทำไมหนูจอมถึงไม่ปริปากบอกฉันเลย”
“คุณจอมเธอคงไม่อยากให้คุณมลไม่สบายใจมั้งคะ เธอเป็
