ตอนที่ 4
1066 Words
ชายหนุ่มระบายยิ้มเมื่อเห็นสะพานที่หญิงสาวตรงหน้าทอดมาให้
“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณเกรซ... คนสวย” เขามองหล่อนด้วยสายตาเจ้าชู้ไม่ปิดบัง
“ผมศาสตราครับ หรือเรียกว่าศาสเฉยๆ ก็ได้”
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณ...” หล่อนขยับเข้ามาใกล้ๆ และวางมือบนแผงอกของเขา “ศาสตรา...”
เขารวบมือขาวนั้นเอาไว้ และยกขึ้นจูบที่หลังมือแผ่วเบา
“หลังจากทำบุญเสร็จ คุณมีธุระไปไหนต่อไหมครับ”
เจ้าหล่อนส่งสายตายั่วยวน “ถึงจะมีธุระแค่ไหน แต่ถ้าต้องเลือกระหว่างธุระกับคุณศาส... เกรซขอเลือกคุณศาสค่ะ เร้าใจกว่าเยอะ”
“พูดตรงดีนะครับ”
“เกรซเป็นคนปากตรงกับใจค่ะ อยากได้... อยากเอา เกรซก็จะพูดมันออกมา”
ศาสตราหัวเราะแทบไม่เชื่อหูตัวเอง “แปลกนะครับที่ผู้หญิงแบบคุณชอบมาทำบุญ”
“เกรซถูกบังคับให้มาต่างหากล่ะคะ นี่เกรซก็ร้อนจะแย่อยู่แล้ว”
เจ้าหล่อนจงใจเดินเข้ามาใกล้มากขึ้น หน้าอกหน้าใจที่ล้นทะลักคอเสื้อแบบตัววีแทบจะทิ่มตาเขาเสียบอด
“ยิ่งเห็นคุณศาส... เกรซก็ยิ่งร้อนค่ะ ร้อนจนแฉะไปหมดแล้วเนี่ย... ลองจับไหมคะ”
แล้วหล่อนก็จับมือใหญ่ไปกุมที่เนินนางที่ซอกขา ศาสตราหัวเราะชอบใจ เพราะเจอผู้หญิงไวไฟใจถึง
“อูมดีนะครับ น่าจะกระแทกมันส์”
“มันส์ที่สุดเลยค่ะ เราไป... โหมโรงกันสักหน่อยไหมคะ เกรซอยากอมให้คุณแล้ว”
“ว้าววว... คุณร้อนแรงเป็นบ้า”
เจ้าหล่อนขยี้ดุ้นของเขาในเป้ากางเกงอย่างจงใจให้เขาสติแตก
“แต่ผมว่าเอาไว้หลังทำบุญเสร็จ เราไปโรงแรมกันก็ยังไม่สาย”
“แต่เกรซรอไม่ไหวแล้วนี่คะ คุณน่ากินเหลือเกิน เกรซจะดูด จะอม จะทำให้คุณศาสแตกคาปากของเกรซค่ะ จะเอากี่ครั้งดีคะ วันนี้”
เอ็นของเขาแทบทะลุออกมานอกกางเกง “ผมได้ทั้งวัน ถ้าคุณรับไหว”
“ไหวสิคะ เกรซชอบ”
แล้วผู้หญิงตรงหน้าเขาก็ยกมือขึ้นลูบหน้าของเขา ก่อนจะคล้องที่ลำคอ ยื่นปากขึ้นมาหา
“ดูดปากกันเถอะค่ะ”
“ในวัดนะครับ”
“แค่จูบ พระท่านไม่ว่าหรอกค่ะ”
แล้วเจ้าหล่อนก็เป็นฝ่ายเริ่มต้นก่อน จูบเขาราวกับอดอยากมาจากไหน เขาเองพอถูกปลุกเร้ามากๆ ก็ขาดสติ จูบตอบจนปากแทบจะผสมพันธุ์กัน
“ฮะ แฮ่ม...”
เสียงกระแอมของใครบางคนดังขึ้น ทำให้เขาได้สติ ต้องผลักร่างบางออกห่าง และหันไปมองเจ้าของเสียง
“ที่นี่ในวัดนะคะ เขาห้ามผสมพันธุ์กัน”
เขามองผู้หญิงหน้าตาจืดชืดสวมแว่นหนา และทั้งตัวก็ใส่ชุดขาวไม่ต่างจากแม่ชี กิริยาของหล่อนแสนจะสำรวม ทั้งใบหน้าและท่าทาง แต่สายตาบอกให้รู้ว่ากำลังตำหนิติเตียนอยู่
“นี่เธอ... อีกแล้วหรือ”
เขาจำหล่อนได้ ยายผู้หญิงที่เอาซองถุงยางมาคืนให้เขาเมื่อวาน
“ฉันต่างหากล่ะคะที่ต้องพูดคำนั้น ไม่น่าเชื่อว่าความยับยั้งชั่งใจจะไม่มีในกมลสันดานของผู้ชายอย่างคุณเลย”
“แม่ชีก็ไปอยู่ส่วนแม่ชีไป อย่ามายุ่งกับเรื่องทางโลกของมนุษย์เขา” ชายหนุ่มข่มเสียงต่ำโต้ตอบ แต่เจ้าหล่อนระบายยิ้มบางๆ
“ก็ถ้าสัตว์มักมากในกามไม่กำลังมาผสมพันธุ์ในเขตวัดอันศักดิ์สิทธิ์ ฉันก็คงไม่เข้ามายุ่งหรอกค่ะ”
“นี่หล่อน... ไปให้พ้นหน้าเลยไป หรือว่าอยากโดนตบยะ”
“อย่าครับคุณเกรซ อย่าไปยุ่งกับผู้หญิงจืดชืดราวกับแม่ชีคนนี้เลย ไปที่รถผมดีกว่า”
ชายหนุ่มคว้ามือของหญิงข้างกายมากุมเอาไว้ และก่อนจะเดินจากไปก็อดที่จะหันมาเหน็บแนมอีกครั้งไม่ได้
“หวังว่าโลกจะไม่เหวี่ยงผู้หญิงจืดๆ แบบเธอมาเจอฉันอีกนะ”
คนที่นุ่งห่มด้วยชุดขาวระบายยิ้มบางๆ
“ถ้าฉันมีบุญมากพอ คุณก็คงไม่ต้องเจอฉันอีกหรอกค่ะ ขอตัวนะคะ”
ศาสตรามองผู้หญิงจืดๆ เดินผ่านไปด้วยสายตาขุ่นเคือง
“ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนจืดชืดแบบนี้มาก่อนเลย ให้ตายสิ”
“อย่าไปสนใจพวกแม่ชีพวกนี้เลยค่ะ เราไปกันเถอะค่ะ”
ศาสตราจูงมือสาวสวยที่เพิ่งเจอกันไปที่รถ และขับออกไปจากลานหน้าวัด มุ่งหน้าตรงไปยังโรงแรมม่านรูดด้วยความกระสันเต็มพิกัด
“จอม... ทางนี้ลูก”
เสียงเรียกของมารดาทำให้จอมนางรีบเดินตรงเข้าไปหา หล่อนเดินอย่างสำรวมไปนั่งข้างๆ ท่าน
“นี่คุณป้ามล”
“สวัสดีค่ะคุณป้ามล”
จอมนางยกมือขึ้นไหว้อย่างอ่อนช้อย
ศศิมลมองอย่างเอ็นดู
“หน้าตาน่าเอ็นดูแท้”
คนถูกชมระบายยิ้มหวาน และไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก เป็นศศิมลแทนที่พูดออกมา
“นี่พ่อศาสตราไปไหนเสียแล้วเนี่ย ให้นั่งรออยู่ตรงนี้นี่น่า”
“น่าจะไปเข้าห้องน้ำมั้งคะคุณพี่”
“ไม่น่าใช่นะคุณน้อง ถ้าไปห้องน้ำก็น่าจะกลับมาแล้ว ไม่น่านานขนาดนี้”
“อาจจะปวดท้องก็ได้นะคะ”
แม้คำพูดของเพื่อนสนิทอาจจะเป็นไปได้ แต่กระนั้นหล่อนก็ไม่อยากจะเชื่อ จึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหาบุตรชายทันที
“อ๊า... อ๊า... คุณศาส... กระทุ้งเกรซแรงจังค่ะ อ๊า... เสียยววว อ๊า... อู๊ยยยย... เกรซจะแตกแล้วค่ะ อ๊า...”
ทันทีที่ลูกชายรับโทรศัพท์หล่อนก็ได้ยินเสียงครางของผู้หญิงแบบนี้มาเข้าหู
“นี่ตาศาสตรา แกอยู่ไหนน่ะ” ศศิมลโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เสียงครางที่ได้ยิน รู้ทันทีว่ากำลังทำกิจกรรมอะไรกันอยู่
“โรงแรม... ครับ... โอ้ว... คุณแม่... เดี๋ยวผมโทรกลับนะครับ... โอ้ว... อ๊ากกกก...”
ศาสตราตัดสายไปแล้ว ในขณะที่คนเป็นแม่หน้าตาเกรี้ยวกราด
“มีอะไรหรือคะคุณพี่”
ศศิมลจะบอกเพื่อนรักก็ไม่เหมาะ จึงพูดเสี่ยง “ลูกชายพี่มีธุระน่ะ ก็เลยกลับไปก่อน พี่คงต้องติดรถคุณน้องกลับบ้านด้วย”
- Writer
