6

1595 Words

“อุ๊ย! พี่พันอย่าค่ะ เดี๋ยวอาหารไม่เสร็จ” “ถ้าทำไม่เสร็จสั่งอาหารมากินก็ได้ครับ พี่หิวโมจะแย่” “แต่โมยังเจ็บอยู่เลยนะคะ” “แต่พี่หิวโม” คนเอาแต่ใจถลกชุดของเธอขึ้นเหนือเอว จัดการหลอมรวมร่างกับเธออีกครั้ง โมรินประท้วงในช่วงแรก ก่อนจะจับเคาน์เตอร์ห้องครัวเอาไว้แน่น ให้เขาโยกกายเข้าหาจากทางด้านหลังเพื่อให้เขาเสร็จสมอารมณ์หมาย มือหนาของเขาเคล้นคลึงทรวงอกอวบอิ่มของเธออย่างหนักเน้น ใช้นิ้วแกร่งสะกิดยอดถันจนแข็งเป็นไต ปากหนาขบเม้มติ่งหูขาวเนียนจนได้ยินเสียงครวญครางด้วยความเสียวซ่านหลุดออกมาจากริมฝีปากเต็มอิ่ม “อื้ม... พี่พัน” เธอกัดปาก แทบจะหลุดคำว่าเสียวออกมา แต่ยั้งเอาไว้ได้ทัน ใบหน้าของเธอแดงก่ำ แก้มสาวร้อนซู่ ร่างกายสั่นระริกร้อนผ่าวราวเป็นไข้ สัมผัสของเขา จังหวะรักของเขา การบดเบียดเรือนร่างของเขาที่เข้ามาฝากฝังครั้งแล้วครั้งเล่า ทำให้เธอแทบจะทานทนไม่ไหวอีกต่อไป พันไมล์ควบสะโพกสอบบดเบียดเข้าหากลีบสวาทอันฉ่ำเยิ้ม พาเธอไปพานพบกับความเสียวซ่านอย่างรุนแรง มือน้อยเกร็งจิก ร่างกายสั่นระริกจนหลุดเสียงครางออกมาอย่างสุดกลั้น โมรินถึงกับหอบหายใจสะท้าน แต่ก็ฝืนยืนขาสั่นทำอาหารต่อ เพราะอยากจะทำอาหารอร่อยๆ ให้เขาได้รับประทาน โมรินยอมรับว่าเสียใจอยู่บ้างที่ตกเป็นของพันไมล์ เนื่องจากเขาสัญญาแล้วว่าจะรอให้เธอเรียนจบก่อน แล้วค่อยแต่งงานกัน แต่มันเกิดขึ้นแล้ว เธอจึงต้องยอมรับสภาพ อีกทั้งเธอก็รักเขามากๆ ด้วย จึงยินยอมเรื่อยมา มีครั้งที่หนึ่งก็ต้องมีครั้งที่สอง และครั้งอื่นๆ เรื่อยมา ทุกครั้งที่ต้องการ เขาก็โทร. หา มารับเธอไปที่บ้านพักส่วนตัวนอกเมืองของเขาและร่วมรักกับเธออย่างเร่าร้อน จนโมรินตกเป็นของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า “พี่พันพอแล้วค่ะ โมเหนื่อยจัง” พันไมล์เป็นผู้ชายที่เซ็กซ์จัดมาก เจอหน้ากันไม่มีเรื่องอื่นใดนอกเหนือจากเรื่องเซ็กซ์ จนเธอแอบนึกน้อยใจอยู่หลายครั้ง เมื่อก่อนยังมีกิจกรรมอื่นๆ ทำด้วยกัน ดูหนัง ฟังเพลง ปลูกต้นไม้ ทำอาหาร แต่งห้องจัดบ้าน แต่เดี๋ยวนี้กิจกรรมพวกนั้นหายไปจนหมดสิ้น เหลือแค่กิจกรรมทางเพศเพียงอย่างเดียว เมื่อก่อนพันไมล์รักและให้เกียรติเธอมาก แต่ทุกวันนี้เธอรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเครื่องมือระบายความใคร่ของเขาเท่านั้น “พี่ยังไม่อิ่มเลย” พันไมล์รวบสะโพกงอนงามของเธอเอาไว้ แล้วขยับโยกเข้าหาอย่างรุกเร้ารุนแรง เซ็กซ์ของเขาเร่าร้อนและไม่ทนุถนอมเหมือนก่อน จนโมรินต้องครางประท้วงอยู่หลายครั้ง “พี่พัน อื้อ... จะ... เจ็บค่ะ” โมรินดันหน้าท้องแกร่งของเขาเอาไว้เพื่อประท้วง “พี่ขอแรงๆ นะโม พี่ใกล้แล้ว” ยิ่งคำพูดตรงแสนตรงของเขาทำให้เธอทั้งอายทั้งหน้าแดงร้อนเห่อในเวลาเดียวกัน พันไมล์กระแทกสะโพกสอบระรัวจนพาเธอไปถึงสวรรค์ เธออาจจะไม่ได้เจ็บเหมือนครั้งแรกที่เสียตัวให้เขา แต่หลังๆ ก็มีความเจ็บเข้ามาบ้างเหมือนกันเมื่อเขาเผลอทำรุนแรง “พี่มีอะไรจะให้โมครับ” เขาจุมพิตหน้าผากของเธอแรงๆ ก่อนที่จะเอื้อมมือไปหยิบกล่องกำมะหยีสีแดงตรงลิ้นชักหัวเตียงออกมาเปิดออก ด้านในบรรจุแหวนเพชรน้ำงามเอาไว้ “สวยไหมครับ” คนเอ่ยถามพลางยิ้มหวาน พอเธอหลุบสายตามองสิ่งที่เขาหยิบออกมาให้ดู เขาก็เหยียดปากอย่างดูถูกดูแคลน “สวยค่ะ” เธอตอบรับ เขาจึงนำแหวนวงนั้นมาสวมให้เธออย่างบรรจง ก่อนจะจุมพิตหลังมือของเธอเบาๆ “พี่พัน” เธออุทานมองเขาด้วยหัวใจพองโต ให้อภัยที่ที่ก่อนหน้าเขาเผลอทำรุนแรงกับเธอ อาจเพราะเขาไม่ได้ตั้งใจ เธอไม่อยากถือสาหาความหรือชวนเขาทะเลาะให้ต้องหมางใจกัน “ของขวัญให้กับคนน่ารักที่ดูแลพี่มานานหลายเดือน พี่รักโมนะครับ” พันไมล์จุมพิตหลังมือของเธอหนักๆ กดจุมพิตแรงๆ จนโมรินหน้าแดง “โมก็รักพี่พันคะ” เธอตอบเขาด้วยน้ำเสียงสดใส ดวงตาเป็นประกายด้วยความรักทั้งหมดที่มี แต่พันไมล์คิดว่านั่นเป็นการเสแสร้งแกล้งทำ “เตรียมตัวเอาไว้นะครับ พี่จะพาโมไปกราบคุณพ่อกับคุณแม่ของพี่ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า” เขาแจ้งให้เธอได้รับรู้ แผนร้ายในใจผุดขึ้นมาในหัว “โมตื่นเต้นจังเลยค่ะ พวกท่านเอ่อ... จะไม่รังเกียจโมใช่ไหมคะ” ฐานะของเธอกับเขาแตกต่างกันเหลือเกิน โมรินค่อนข้างเป็นกังวลในเรื่องนี้พอสมควร เพราะเศรษฐีมีเงินคงไม่อยากให้ลูกหลานแต่งงานกับยาจกหรอก “ไม่ต้องกังวลหรอกครับ พ่อแม่ของพี่ใจดี พวกท่านเห็นโม จะต้องชอบโมแน่ ๆ เลย” เขาปลอบโยนเธอ สีหน้าเบื่อหน่ายอยู่ไม่น้อย หัวใจของเขาในตอนนี้มีแต่ความแค้น ยิ่งบิดามารดาระหองระแหงต่อกัน เขาก็ยิ่งไม่สบายใจ คิดว่าทุกสิ่งทุกอย่างมาจากน้าสาวของเธอ และเธอก็มีส่วนร่วมด้วย “แหวนวงนี้พี่ให้โมเป็นของขวัญ พี่อยากแต่งงานกับผู้หญิงที่แสนน่ารัก คนที่จะอยู่เคียงข้างพี่ตลอดไป พี่จะชวนโมไปเลือกแหวนวงนั้นให้เธอ โมพอจะมีเวลาไหมครับ” สายตาของเขากรุ้มกริ่มยิ่งนัก เธอคิดไปว่าผู้หญิงที่เขาพูดถึงคือตัวเธอเองก็ยิ่งหัวใจฟูฟ่องเข้าไปใหญ่ พันไมล์พาโมรินมาเลือกแหวนเพชรน้ำงาม ราคาแพงที่สุดในร้าน ทำเอาหญิงสาวรู้สึกมีความสุขที่เขารักเธอถึงเพียงนี้ แต่เธอก็รู้สึกเกรงใจเขา หากเขาจะขอเธอแต่งงานจริงๆ เธอก็ไม่ขออะไรจากเขามากหรอก ขอแค่เขารักเธอจริง ทรัพย์สินเงินทองของเขาเธอไม่อยากได้ เพราะเธอเองใกล้จะเรียนจบแล้ว ถึงแต่งงานกับเขาไปเธอก็อยากมีงานมีการทำเป็นของตัวเอง จะได้พึ่งพาตัวเองได้ ไม่ต้องเป็นภาระใคร เธอไม่เคยหวังสูงอยากจับคนรวยเช่นเขา เพราะคิดเรื่องความรักและการเป็นคนดีมากกว่าฐานะทางสังคมจอมปลอม โมรินคิดว่าคนเราหากเป็นคนดี ถึงไม่ได้ร่ำรวยอะไร แต่ถ้าขยันทำมาหากินก็สามารถสร้างฐานะได้ แต่ถ้ารวยแล้วนิสัยไม่ดีก็ไม่ไหวเหมือนกัน เพราะคนเราจะทนอยู่กับคนเลวๆ เพียงเพราะเขารวยมันดูด้อยค่าตัวเองจนเกินไป โมรินออกไปไหนมาไหนกับพันไมล์บ่อยๆ เขาจะพาเธอไปทำอะไร เธอก็โอนอ่อนผ่อนตาม เพราะด้วยนิสัยไม่ชอบขัดใจใครเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว หากไม่ได้เหนือบ่ากว่าแรงเธอก็จะยอมผู้อื่นเสมอ พันไมล์พร้อมเปย์ทุกอย่างให้แฟนสาว เพื่อหวังในตัวเธอ เขาคิดว่าผู้หญิงอย่างเธอ คงหวังในทรัพย์สินของเขาด้วยเช่นกัน เรียกว่าวินๆ กันทั้งคู่ เขาก็ได้ เธอก็ได้ด้วย เขาไม่ได้เอาเปรียบนอนกับเธอฟรีๆ ซื้อโน่นซื้อนี่ให้ตลอด ถือว่าเขาได้จ่ายค่าตัวให้เธอแล้ว พันไมล์คิดว่าผู้หญิงที่คิดจะแย่งสามีชาวบ้าน มันก็ไม่ได้ดีนักหรอก “มองอะไรอยู่ครับ” เขามองตามสายตาของแฟนสาวที่กำลังยืนอยู่หน้าแผงหนังสือมากมายที่เกี่ยวกับเด็ก ก่อนจะเหยียดยิ้ม คงคิดจะมีลูกกับเขา เพื่อหวังจับเขาสินะ อย่าฝันหวานไปเลยโมริน เพราะเขาไม่มีทางมีลูกกับผู้หญิงใจง่ายแบบเธออย่างแน่นอน หรือถ้าพลาดมีขึ้นมาจริงๆ เขาก็จะเอาแต่ลูก ไม่เอาแม่ทัศนคติแย่ๆ แบบเธอหรอก “พี่พันอยากมีลูกไหมคะ” คนถามหัวใจลุ้นระทึก อยากรู้คำตอบของเขาเหลือเกิน “อยากมีสิครับ ถ้าพี่มีลูกน่ารักๆ กับผู้หญิงที่พี่รัก พี่ก็คงดีใจมากๆ เชียวครับ แล้วพี่ก็จะรักลูกของพี่สุดหัวใจด้วยครับ” เขาจับมือของเธอมากุมเอาไว้ ทำให้โมรินรู้สึกขัดเขินเป็นอันมาก เพราะรู้อยู่แก่ใจว่าผู้หญิงที่เขารัก คือเธอนั่นเอง “โมล่ะครับ อยากมีลูกไหม” เขาแกล้งเอ่ยถาม “อยากมีค่ะ โมอยากเลี้ยงลูกให้ดี มีความสุข เหมือนครอบครัวของโมค่ะ พ่อแม่ของโมน่ารัก พวกท่านรักกันมาก ไม่เคยทะเลาะกันเลย พวกท่านเลี้ยงโมมาอย่างดี มอบความรักให้โมอย่างเต็มเปี่ยม ถ้าโมมีลูกโมก็จะทำแบบนั้นเหมือนกัน” ประโยคของหญิงสาว ทำให้พันไมล์เหยียดยิ้มออกมาในทันที แค่เป็นผู้หญิงที่ดียังทำไม่ได้ จะเป็นแม่ที่ดีน่ะเหรอ เขาไม่เชื่อน้ำหน้าผู้หญิงจิตใจดำมืดอย่างเธอเด็ดขาด เธอมันจอมสร้างภาพ ต่อหน้าอย่างลับหลังอย่าง

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more