บทที่ 35
“เอ้านายทำไมกลับมาเร็วนักล่ะ แล้ว…” เห็นเจ้านายกลับมาเร็วกว่าที่คิด พฤกษ์เลยสงสัย แต่ยังไม่ทันได้ถามต่อ อีกฝ่ายก็แทรกขึ้นมาเสียงดัง
“ฉันจ้างแกทำอะไรไอ้พฤกษ์ ฉันจ้างให้แกมายุ่งเรื่องของฉันรึไง ไปทำงานสิ” ทั้งน้ำเสียง และสีหน้าท่าทางระหว่างตอนไปกับตอนกลับมันช่างต่างกันราวฟ้ากับเหว จนพฤกษ์นึกอยากจะถามว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เพราะสีหน้าถมึงทึงของเจ้านายตอนนี้ เลยทำให้เขาไม่อยากเสี่ยงสักเท่าไหร่
“คำปองๆ รู้ไหมเกิดอะไรขึ้น ใครทำอะไรให้นายไม่พอใจรึเปล่า” พฤกษ์ที่กลับมาเอาของที่บ้าน เจอคำปองก็รีบถามทันที
“ยะหยังตึงถามจะอั้นละ (ทำไมถึงถามแบบนั้นล่ะ)” คำปองอดถามไม่ได้
“ก็พายุลูกใหญ่ลงน่ะสิ พี่นี่เผ่นแทบไม่ทัน ว่าแต่มีเรื่องอะไรรึเปล่า” ใจนึงก็กลัว แต่อีกใจพฤกษ์ก็อดห่วงเจ้านายไม่ได้จริงๆ ด้วยรู้ดีว่าเจ้านายผ่านเรื่องอะไรมามาก จึงไม่อยากให้เจ้านายต้องเจอกับเรื่องไม่ดีอีก
“คำปองว่าอ้ายไปถามป้
