ILANG oras akong nagkulong sa kʼwarto ko. Ilang oras akong nag-iisip kung saan ko pʼwede makita ang lalaking napagbigyan ko ng bag. Naalala ko ang sinabi nuʼng lalaki na iyon nang maibigay ko ang bag sa kanya, kita ko ang pagtataka sa kanyang mga mata ng iabot ko iyon.
Doon pa lang ay mukhang hindi na talaga siya ang taong hinihintay ko that time.
Pero, kasalanan niya rin! Bakit naman kasing naka-formal attire rin siya? Bakit niya tinanggap iyong bag? Dapat tinawag niya muli ako at sinabing nagkakamali ako sa kanya.
Pero, wala! Wala akong narinig mula sa kanya!
Naigulo ko na lamang ang aking buhok at napapapadyak na lamang dahil sa inis ko, isama mo pang mayroʼn na ako kahapon.
“Ate Anna, 10:30 na po ng umaga! May pasok ka pa po, ʼdi ba?”
Napataas ang tingin ko sa may pinto nang m
