7
1283 Words
ครึ่งชั่วโมงถัดมา
ขวัญดาวอุ้มประคองทารกตัวกลมมาถึงโครงการคอนโดมิเนียมหรูชื่อดัง ซึ่งมีท่านประธานของเธอเป็นหุ้นส่วนอยู่ด้วย ร่างเล็กรีบพาเด็กน้อยตรงไปที่ลิฟต์แก้วซึ่งถูกสร้างขึ้นแยกจากลิฟต์โดยสารในอาคาร เพื่อขึ้นไปยังเพนต์เฮาส์สุดหรูบนชั้นสูงสุดของคอนโดมิเนียม โดยมีนายชัย คนขับรถวัยห้าสิบปีช่วยถือตะกร้าของใช้เด็กอ่อนตามมาติดๆ
นายชัยอดประหลาดใจไม่ได้ที่เจ้านายผู้รักความสันโดษถึงกับมอบคีย์การ์ดให้เขาพาคุณผู้ช่วยเลขานุการมาพักที่เพนต์เฮาส์แห่งนี้ ปกติเจ้านายไม่เคยปล่อยให้ผู้หญิงคนไหนรู้จักเพนต์เฮาส์แห่งนี้ นอกจากมารดาและน้องๆ ที่นานๆ จะแวะเวียนมาสักครั้ง
พอลิฟต์เปิดออก ขวัญดาวก็ตะลึงงันกับการรังสรรค์ตกแต่งพื้นที่กว่าห้าร้อยตารางเมตร ที่ได้รับแรงบันดาลใจจากนักออกแบบชาวฝรั่งเศส
ที่นี่ถือได้ว่าเป็นเพนต์เฮาส์ที่สูงที่สุดในย่านนี้ก็ว่าได้ มีวิวแบบพาโนรามาเป็นแบ็กกราวนด์ล้อมรอบ เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นสั่งทำขึ้นพิเศษเพื่อสร้างสุนทรีย์แห่งการพักผ่อนในที่อยู่อาศัยระดับลักซัวรีและตรงกับไลฟ์สไตล์เจ้าของเพนต์เฮาส์
“เชิญทางนี้ครับคุณขิง” นายชัยพาหญิงสาวกับลูกชายของเจ้านายเขาเข้าไปพักผ่อนที่ห้องหนึ่งตามคำสั่งการของเจ้าของเพนต์เฮาส์
ขวัญดาวคิดว่าคงเป็นห้องรับแขก แต่เมื่อนายชัยเปิดประตูสีเทา เธอก็เห็นห้องนอนที่ถูกตกแต่งด้วยสไตล์โมเดิร์นอิตาเลียน เน้นความเท่และความเนี้ยบเอาไว้อย่างสมบูรณ์แบบ คุมธีมด้วยสีเทากับสีเข้มทำให้ดูน่าค้นหามากยิ่งขึ้น แต่ร่องรอยบางอย่างทำให้ขวัญดาวคิดว่าห้องนี้น่าจะเป็นห้องที่มีการใช้งานอยู่
สิ่งสะดุดตาอีกอย่างที่ทำให้ขวัญดาวสนใจคือฝ้าเพดานสุดหรูกับโคมไฟระย้า ที่ทำให้เจ้าตัวกลมแหงนคอมอง แล้วชูมือคว้าอากาศราวกับอยากจะไปดึงโคมไฟระย้าลงมา มันคือห้องนอนที่สวยที่สุดตั้งแต่เธอเคยเห็นมา ไม่ว่าจะเป็นด้วยสายตาหรือตามนิตยสาร
‘ห้องสวยจัง’
“ลุงชัยคะ นี่ห้องนอนรับแขกหรือว่าเป็นห้องนอนของใครคะ” ดวงตาคู่สวยกวาดมองไปเห็นตะกร้าผ้าที่มุมหนึ่งมีเสื้อนอนสีขาวกับกางเกงบอกเซอร์สีเทาอยู่ในนั้น
“ห้องคุณเตครับ”
เท่านั้น ร่างเล็กก็ประคองทารกตัวใหญ่ถอยกรูดออกจากห้องทันที พลางมองคนพาเข้ามาห้องนี้อย่างตกใจ
“ห้องท่านประธาน ขิงจะเข้าไปได้ยังไงคะ เพนต์เฮาส์ที่นี่ดูกว้างมาก น่าจะมีห้องอื่นๆ ที่ไม่ได้ใช้งานนะคะ”
“ที่นี่มีห้องนอนอยู่สี่ห้องครับคุณขิง แต่ท่านประธานไม่เคยเปิดให้ใครเข้ามาพัก เกรงว่าอาจมีไรฝุ่นทำให้คุณหนูปลาวาฬเกิดอาการระคายเคืองได้ ส่วนห้องคุณเตมีแม่บ้านมาทำความสะอาดทุกวัน” นายชัยไม่รู้จะอ้างอะไรให้คุณผู้ช่วยเลขานุการสบายใจได้มากกว่านี้
ขวัญดาวจ้องมองทารกน้อยที่แหงนมองหน้าเธอแล้วยิ้มเผล่ให้อย่างน่าเอ็นดู เหมือนน้องปลาวาฬจะถูกใจห้องนี้ แล้วยังทำท่ายกนิ้วโป้งขึ้นมาดูดจ๊วบๆ แสดงอาการว่าหิวนม ไม่อยากย้ายไปที่อื่นอีก หญิงสาวรู้สึกอึดอัดที่ต้องเอาตัวมาอยู่ในห้องนอนของผู้ชายที่ชอบลอบมองเธอแปลกๆ ตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาทำงาน
นายชัยยิ้มให้ขวัญดาวที่ดูแตกต่างจากผู้หญิงคนอื่น ถ้ามีโอกาสใกล้ชิดคุณเตชัส พวกเธอจะไม่ลีลาหรือมีสีหน้าวุ่นวายใจแบบนี้
“ผมว่าคุณหนูแกคงหิวนม ดูดนิ้วใหญ่แล้ว เดี๋ยวผมจะตามแม่บ้านมาช่วยเตรียมน้ำชงนมให้นะครับ คุณขิงพักผ่อนกับคุณหนูตามสบายนะครับ”
ขวัญดาวมองอย่างลังเล ข่มใจรับคำ “ค่ะ”
เมื่อนายชัยออกไป เธอก็วางทารกน้อยลงบนเตียงนุ่มขนาดคิงไซซ์ จากนั้นจัดแจงถอดบอดีสูทของหนุ่มน้อยจนเห็นพุงพลุ้ยๆ กับท่อนแขนและท่อนขาเป็นมัดๆ ช่างน่าฟัดเหลือเกิน
“น้องปลาวาฬไปอาบน้ำกับพี่ขิงนะครับ”
แค่ได้ยินคำว่า ‘อาบน้ำ’ ดวงตาที่มีแววสดใสเมื่อครู่พลันเปลี่ยนเป็นอาการตาขวาง กลอกตามองไปรอบๆ อย่างไม่สบายใจ
ขวัญดาวเห็นอาการนั้นแล้วหลุดขำพรืด “อย่าบอกพี่ขิงนะครับ ว่าน้องปลาวาฬกลัวน้ำ เสียชื่อปลาวาฬหมด”
“แอ้” หนุ่มน้อยส่งเสียงแอ้ยาวๆ ทำปากจู๋ เหมือนจะบ่นอะไร
ขวัญดาวส่ายหน้า อมยิ้มน้อยๆ ท่าทางปลาวาฬยักษ์จะไม่ชอบน้ำจริงๆ “แต่ยังไงน้องปลาวาฬก็ต้องอาบน้ำนะคะ”
หนุ่มน้อยย่นหัวคิ้วเหมือนไม่ถูกใจคำพูดนี้ จนขวัญดาวอมยิ้ม “รู้มากจริงๆ เลย”
ขวัญดาวอุ้มทารกจ้ำม่ำอย่างระมัดระวังเข้าไปในห้องน้ำ ในระหว่างที่ผสมน้ำอุ่นในอ่างเพื่อให้ทารกยักษ์อาบน้ำ พอเห็นพี่เลี้ยงจำเป็นผสมน้ำในอ่าง ทารกตัวกลมก็แผดเสียงร้องลั่น ดิ้นขลุกขลักเหมือนกลัวถูกอาบน้ำ ถ้าไม่ถูกขวัญดาวอุ้มเอาไว้เจ้าปลาวาฬยักษ์กลัวน้ำคงจะกลิ้งหนีไปแล้ว
เสียงร้องของคุณหนูปลาวาฬทำให้นายชัยที่กำลังเรียกแม่บ้านมาสั่งการต้องวิ่งกลับมาในห้องนอนเจ้านายอีกครั้ง แล้วโผล่หน้าเข้าไปมองในห้องน้ำ ก่อนจะเห็นคุณผู้ช่วยเลขานุการกำลังลูบปลอบทารกร่างกลมอยู่
“ไม่ต้องกลัวนะคะน้องปลาวาฬ อาบน้ำสนุกจะตาย อาบน้ำแล้วจะได้สบายตัว”
“คุณขิงครับ คุณหนูร้องเสียงดัง เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ”
“น้องปลาวาฬคงกลัวการอาบน้ำ แกอาจมีประสบการณ์ไม่ดีในการอาบน้ำมาก่อน”
ทว่าเจ้าปลาวาฬยักษ์ไม่ฟัง เอาแต่อ้าปากร้องลั่น พอเห็นนายชัยชะโงกหน้าเข้ามามองก็กระดกตัวเอื้อมมือราวกับจะคว้าตัวนายชัยเพื่อหาคนอุ้มหนีให้พ้นการอาบน้ำ
“จะไปไหนคะ ตอนนี้ยังไปกับลุงไม่ได้ ต้องอาบน้ำก่อน ไม่เอาไม่ดื้อนะคะ เด็กดีต้องอาบน้ำ” ขวัญดาวมองเด็กจะหนีน้ำแล้วส่ายศีรษะ
ตั้งแต่พยาบาลวิชาชีพลาออกไป ลียาที่ไม่เชี่ยวชาญการดูแลเด็กก็ต้องพยายามอาบน้ำให้เจ้าหนูตัวอ้วนกลมและแข็งแรงเกินวัยในขณะที่ลียาผอมบางแรงน้อย ทำให้บางครั้งเธอเผลอทำน้ำเข้าจมูก เจ้าหนูเลยเข็ดขยาด เวลานี้ดิ้นหนีจากพี่เลี้ยงจำเป็นไม่ได้ เลยเอาสองมืออวบจับหูตัวเองแล้วมองค้อนคนจะพาลงอ่าง ขวัญดาวรู้ว่าท่าทางแบบนี้หมายถึงเด็กกำลังกลัวหรือกังวล
“ไม่พอใจพี่ขิง แต่ก็ต้องอาบน้ำอยู่ดีรู้ไหม” ขวัญดาวมองใบหน้าหล่อเหลา แก้มยุ้ย ที่ตอนนี้ไม่ยิ้มให้เธอสักนิด แล้วยังมองไปที่ผนังห้องน้ำไม่ยอมสบตาด้วย อาการงอนของทารกยักษ์ทำให้ขวัญดาวกลั้นขำไม่อยู่
นายชัยมองอย่างหวาดเสียวแทน เพราะคุณหนูตัวใหญ่กำลังถีบเท้าพยายามดีดตัวออกห่างคุณผู้ช่วยเลขานุการ
“แล้วจะทำยังไงครับ” เขาเองก็ไม่เคยมีครอบครัว อยู่เป็นโสดจนหมดวัยจะสร้างครอบครัวแล้ว
- Writer
