ตอนที่ 4 เสร็จ...แต่ไม่สุข NC+
1346 Words
หลังจากวันนั้น เอวาก็พยายามกลับมาใช้ชีวิตให้เหมือนเดิม เธอยังคงไปเรียน ไปทำงานพิเศษตามปกติ แต่ที่ไม่เหมือนเดิมในชีวิตของเธอคือ ความรู้สึกนึกคิด ที่ตลอดเวลาที่เธอว่างนั้นเอาแต่คิดไปถึงผู้ชายที่ได้พรากสิ่งที่เธอภาคภูมิใจที่สุดในชีวิตไป
“เอวา...นี่เอวา เก็บแก้วโต๊ะห้าให้พี่หน่อยสิ”
“คะ?...ค่ะพี่เอ๋ เดี๋ยวเอวาจัดการเองค่ะ”
เอวาที่กำลังเหม่อลอยไปไกลรีบดึงสติกลับมา ก่อนจะวิ่งไปเก็บกวาดโต๊ะที่ลูกค้าพึ่งออกไป ทำเอาวิวาราที่มองดูอยู่ถึงกับส่ายหัว เพราะเป็นอาทิตย์แล้วที่เพื่อนของเธอเป็นแบบนี้
“เย็นนี้มีเลี้ยงรุ่นน้องนะฉันตอบตกลงจะไปแล้ว แกด้วย เลิกงานแล้วกลับไปเปลี่ยนชุดกัน”
เอวาพยักหน้าตอบรับก่อนจะเดินเอาของไปเก็บในครัว
“นายครับ ผมโทรเรียกเรียบร้อยแล้วนะครับ น่าจะถึงห้องไม่เกินครึ่งชั่วโมง...ว่าแต่ เราจะกลับกันเลยไหมครับ”
ทามถามขึ้นขณะที่หันไปมองอีกด้านที่ตอนนี้มีร่างเล็กของผู้หญิงสองคนกำลังเดินตามกันออกมาจากร้านกาแฟที่ไฟปิดสนิทแล้ว
“อืม”
บัสเตียนเอ่ยขึ้นแค่นั้นก่อนที่รถยนต์ที่เขานั่งอยู่จะเคลื่อนตัวออกไป ทามได้แต่แอบมองมาที่เจ้านายหนุ่มผ่านกระจกหลัง เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าทำไมบัสเตียนจะต้องมาแอบดูผู้หญิงที่เขาเคยใช้งานอย่างเอวาแทบจะทุกวันที่ว่างหลังเลิกงานอย่างนี้ด้วย ถ้ายังต้องการก็แค่บอกเขา เขาจะได้จัดการจ้างเธอมาอีก
“มาแล้วเหรอคะ...แองจี้ขอปรนนิบัติคุณเลยนะคะ แองจี้จะทำให้คุณพอใจอย่างที่สุดค่ะ”
พอเดินเข้าไปในห้อง สิ่งแรกที่เกิดขึ้นคือผู้หญิงที่เขาซื้อมาปรนเปรอความกำหนัดในคืนนี้รีบเดินเข้ามาหาพร้อมกับร่างกายเกือบเปลือย
เหมือนกันทุกคน...นอกจาก....
บัสเตียนที่ยืนนิ่งให้หญิงสาวร่างสวยที่มาปรนเปรอเขาวันนี้ได้จัดการตามที่เธอต้องทำ ไม่วายเปรียบเทียบระหว่างคนตรงหน้ากับอีกคนที่อยู่ในห้วงความคิดของเขา มันช่างแตกต่างกันเหลือเกิน ผู้หญิงพวกนี้พร้อมจะปรนเปรอเขาตลอดเวลา แต่อีกคนกลับไม่เป็นอย่างนั้น เธอเอาแต่หาเหตุผลเพื่อมาเลี่ยงทั้งๆที่แค่คืนเดียวแต่ทำเอาเขากลับไม่เคยลืมเลือนที่ได้เคยสัมผัสเลยสักครั้ง
“หยุดได้แล้ว!!! หยุดคิดสักที!!”
อยู่ดีๆชายหนุ่มก็ตะโกนออกมาเสียงดัง ทำเอาปากเล็กที่กำลังครอบครองแท่งรักที่ยังไม่ตื่นเต็มที่ถึงกับผงะถอย นึกว่าเขาไม่พอใจในสิ่งที่เธอกำลังทำ
“อะ...เอ่อ แองจี้...ทำอะไรผิดไปรึเปล่าคะ คือว่า...”
“เฮ้ออออ ไปรอที่เตียงไป เดี๋ยวผมตามไป”
บัสเตียนเอ่ยขึ้นอย่างเหน็ดเหนื่อยกับตัวเองอย่างที่ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ความต้องการที่เคยมากมายดูจะหดหายไปจนหมด ก่อนจะโบกมือให้หญิงสาวที่นั่งอยู่บนพื้นไปรอที่ห้องแทน เขาขอสงบสติอารมณ์ก่อน
เขาเดินไปรินเหล้าใส่แก้วก่อนจะกระดกทีเดียวจนหมด เพื่ออาจจะช่วยให้หยุดคิดฟุ้งซ่าน ไม่นานเหล้าเกือบเต็มขวดก็เหลือแค่ครึ่งค่อนขวด ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินเข้าไปหาหญิงสาว ที่ตอนนี้นอนเล่นโทรศัพท์รอปรนเปรอเขาอยู่
ทางด้านแองจี้พอเห็นร่างใหญ่เดินเข้ามา เธอรีบวางโทรศัพท์ก่อนจะเยื้องย่างร่างกายเปล่าเปลือยไปหาเขาด้วยท่าทางที่คิดว่าเซ็กซี่และมีเสน่ห์ที่สุด เพราะคิดว่าที่เขาอารมณ์เสียก่อนหน้านี้เพราะไม่พอใจเธอนั่นเอง
“ไม่ต้องทำแล้ว ไปเอาถุงยางมาใส่เลย”
เสียงที่ยังคงหนักแน่นเอ่ยขึ้น ก่อนที่แองจี้ที่กำลังจะบำเรอเขาด้วยปากต่อจากก่อนหน้านั้นรีบลุกขึ้นเดินไปหยิบเครื่องป้องกันที่วางเอาไว้มาสวมใส่ให้อย่างรวดเร็วพร้อมกับเดินกลับขึ้นไปบนเตียงในท่าคลานเข่ารอให้เขาสอดใส่เข้ามาอย่างเต็มที่
“ฮึ่ม!!!”
“อ๊า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
เสียงครางสุขสมดังขึ้นเมื่อเอ็นใหญ่สอดใส่เข้าไปในร่องรักที่เปิดอ้ารออย่างรวดเร็วและรุนแรง ก่อนจะตามมาด้วยแรงกระแทกอันมหาศาลจากร่างใหญ่ สองมือเอื้อมมากอบกำสะโพกผายเอาไว้มั่นก่อนจะสาดใส่ความต้องการทั้งหมดที่มี จนร่างบางของแองจี้แทบทรงตัวอยู่ไม่ไหว หญิงสาวเคยได้ยินบทรักที่แสนเร่าร้อนและรุนแรงของชายหนุ่มมาบ้างจากเพื่อนๆที่เคยมาปรนเปรอให้เขา แต่ไม่นึกว่ามันจะหนักหน่วงขนาดนี้ ไม่มีแม้แต่การเล้าโลมใดใด เขาเอาแต่กระหน่ำแทงใส่เธอไม่ยั้งเหมือนกับว่าไปโกรธหรือโมโหใครมา
“อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ! บะ...บัสเตียน อื้อ บัสเตียน คะ อ๊ะ! อ๊ะ!อ๊ะ!อ๊ะ!อ๊ะ!อ๊ะ!อ๊ะ!”
เสียงที่ดังขึ้นแค่อยากบอกให้เขาเบาแรงลงหน่อยแต่มันกลับไม่เป็นอย่างนั้น เมื่อเขาไม่คิดจะผ่อนแรงให้มีช่องว่างสำหรับเธอได้พูดเลย นอกจากกระแทกกระทั้นเข้ามาอย่างไม่คิดถึงว่าเธอจะรับเอาไว้ได้หรือเปล่า เมื่อตอนนี้หญิงสาวนั้นเจ็บจุกไปจนคิดว่าภายในของเธอคงยับเยินไปหมดแล้วแค่การร่วมรักเพียงครั้งเดียว
“อ๊ะ!!!! อ๊า!!!!!!!!!!!”
บัสเตียนกระแทกเอ็นใหญ่เข้าออกอย่างไม่คิดชีวิต เมื่อความต้องการที่มีต่อผู้หญิงอีกคนมันดันเกิดขึ้นอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวหลังจากเขาดื่มไปได้สักพัก ก่อนจะเอาทั้งหมดมาลงที่อีกคนที่รอพร้อมรองรับเขาอยู่ในห้อง
“อึก!! อื้อ อูยยยยยยยย”
เสียงแองจี้ร้องขึ้น เมื่อบัสเตียนถอนเอ็นใหญ่ออกทันทีที่เขาปลดปล่อย แล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ หญิงสาวค่อยๆหุบขาที่อ้าค้างลงด้วยความปวดร้าวไปทั้งข้างในและข้างนอก ตั้งแต่รับงานแบบนี้มา นี่เป็นครั้งแรกที่เธอโดนกระทำรุนแรงขนาดนี้ นอกจากพวกลูกค้าที่ชอบความรุนแรงแต่บัสเตียนกลับไม่ใช่พวกนั้นแต่ก็ไม่เชิงเมื่อบทรักของเขาช่างสุดแสนทรมานมากกว่ามีความสุขเสียอีก
“ออกไปได้แล้ว”
พอเขาเดินออกมาจากห้องน้ำ เสียงเย็นชาก็เอ่ยขึ้น ก่อนที่แองจี้ที่นึกว่าเขาจะเดินมาต่อถึงกับไปไม่เป็น ขาที่กำลังจะอ้ากว้างรีบหุบแทบไม่ทัน ก่อนจะพยุงร่างขึ้นยืนด้วยขาอันสั่นเทา
“พอแค่นี้...เหรอคะ”
เธออดถามขึ้นอีกรอบไม่ได้ เพราะที่ได้ยินมาคือเขาทั้งอึด ทั้งต้องการมากมายมหาศาลแต่แล้วทำไมถึงพอเพียงแค่ครั้งเดียว และพอเห็นเขาไม่ตอบหญิงสาวจึงเลือกที่จะเดินออกไปเงียบๆ
“โธ่โว้ย!!!!!!!!!”
พอพ้นร่างสาว บัสเตียนถึงกับตะโกนออกมาเสียงดังกับความบ้าของตัวเอง เขาเอาแต่คิดไปถึงเอวาจนแทบไม่อยากร่วมรักกับผู้หญิงที่จ้างมาเลยสักนิดทั้งๆที่เกือบอาทิตย์ที่เขาขาดหายเรื่องบนเตียงไป เพราะงานที่ล้นมือ
“เลิกคิดสักที! ผู้หญิงคนนั้นก็แค่ต้องการเงิน เธอต้องการเงินเข้าใจไหม!!!”
เขาตะโกนบอกตัวเองอย่างโมโห ทำไมผู้หญิงที่เขาเจอจะต้องต้องการเงินขนาดนั้น ขนาดที่ต้องหักหลังคนที่บอกว่ารักเพื่อไปกับอีกคนที่สามารถบันดาลให้เธอได้ทุกอย่าง ยิ่งคิดเขายิ่งโมโหตัวเองที่ดันไปคิดถึงผู้หญิงประเภทนั้นเสียได้
“ซื้อด้วยเงินอย่างนั้นเหรอ....”
บัสเตียนพูดออกมาเมื่อคิดบางอย่างออก ก่อนจะเดินไปแต่งตัวแล้วออกจากห้องไป เพราะห้องนี้เขาเอาไว้ปลดปล่อยความต้องการเท่านั้น
- Writer
