บทที่ 17

1280 Words

มาคิลกดบดขยี้จุมพิตดุดัน ดูดดื่มขบเม้มกัดเรียวปากอิ่มอย่างเร่าร้อนตามเพลิงสวาทที่ลุกซ่านแผดเผาทั่วเรือนกาย มือใหญ่ทั้งสองเคล้นคลึงบีบขย้ำฟอนเฟ้นหนักหน่วงบนปทุมถันเต็งตึงงามสล้าง ก่อนจะตวัดปลายนิ้วหยอกล้อทั่วยอดถันสีหวาน จนบวมเบ่งแข็งขึงสู่กับปลายนิ้วของเขา “คุณมาคิล...โอ้ว์...ได้โปรด...” อักษราภัคส่งเสียงครางกระเส่าไปกับความรัญจวนกระสั่นเสียว ยิ่งปลายนิ้วแข็งแกร่งบดขยี้ตวัดรัวไล้ทั่วยอดถันบวมเป่งรัวเร็วมากเพียงใด ก็ยิ่งส่งเสียงครางดังลั่น แหงนศีรษะไปทางด้านหลัง แอ่นกายบดเบียดเข้าหากายล่ำสันอย่างเต็มที่ มาคิลกระตุกยิ้มด้วยความสุขระคนพึงพอใจ เมื่อได้ยินเสียงครางลั่นของอักษราภัค ชายหนุ่มไม่ได้สร้างความทรมานอันแสนเร่าร้อนให้กับหญิงสาวเพียงเท่านี้ ริมฝีปากร้อนผะผ่าวเข้าครอบครองแทนที่ฝ่ามือร้อนๆ ตวัดปลายลิ้นโรมรันทั่วยอดถันที่บวงเป่งอยู่ในปากของเขา จากนั้นก็ขบกัด ดูดเม้มหนักหน่วงดุดัน จนอั

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD