เมื่อคลื่นความหรรษาแผดเผาใกล้ถึงที่สิ้นสุด มาคิลเพิ่มความดุดันในการโรมรันให้ถี่เร็วมากยิ่งขึ้น ทั้งหนักหน่วงทั้งรัวเร็วเร่าร้อนยิ่งกว่าเปลวเพลิงที่ลุกโชนเป็นลูกใหญ่
ชายหนุ่มถอนกายแข็งขึงออกจนเกือบสุดความใหญ่โต ก่อนจะกดกระแทกดุดันหนักหน่วงลงไปติดกันหลายๆ ครั้ง เร็วขึ้น...เร็วขึ้น ส่งให้อักษราภัคต้องบิดกายตัวเกร็งด้วยความเสียวซ่าน
กายสั่นสะเทิ้มไปกับไฟสวาทที่ลามเลียทั่วเรือนร่าง จวบจนกระทั่งคลื่นความหฤหรรษ์หรรษาระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ บาดลึกทั่วเรือนกายที่กระตุกเกร็ง หวีดเสียงครางระงมดังลั่นไปพร้อมๆ กัน กับคลื่นความสุขรัญจวนใจที่ต่างก็มอบให้แก่กันและกันในทุกวินาที
อักษราภัคนอนไม่หลับทั้งคืน หญิงสาวเฝ้าถามตัวเองว่าทำถูกหรือไม่ ที่ยอมเอาตัวเข้าแลก เพื่อให้ได้มาซึ่งเพชรสีฟ้า เพชรเม็ดเดียวที่ไม่มีค่ากับเธอไปมากกว่าชีวิตของอักษราพิม
หญิงสาวเหลือบสายมองเวลาบนนาฬิกาฝาผนังเรือนงาม อีกหนึ่งชั่ว
