Recuerdo De Amor Island 2: Take You Back - Completed

Chapter 4

SHERA

"Blake?"

Bigla kaming napalingon sa pinanggalingan ng boses. The girl is wearing a waitress uniform walking toward us with tray in her hand giving us questionable and hurtful look. That was odd. Why will she get hurt? Unless...

I knotted my eyebrow and give Lawrence a confuse look. Nagulat din ito sa reaksyon ng babae. Binalik ko ang tingin sa papalapit na babae. Pilit itong ngumingiti pero halata sa mukha nito ang gulat. Yun bang nakita nya ang nobyo nya na may kasamang iba. Tsk tsk… Im guessing this girl have a feeling for Lawrence at nasasaktan ito ngayon dahil ako ang kasama ng lalaking gusto niya.

Tumayo si Lawrence ng makabawi sa gulat para tulungan ito. Nakamasid lang ako. This is awkward.

"Ako na Riaanne. Di ko alam na dito ka pala nagtatrabaho." Magiliw na sabi ni Lawrence at ito mismo ang naglapag ng pagkain sa mesa namin.

I observed the girls reaction she's hiding her pain through her smile and jolly face. Tinulungan nito si Lawrence. I just sit and watch them.

"Oo eh part time job ko ito para daw masanay na ako sa pagtratrabaho dito sabi ni tita Adrianna." Sumulyap ito sakin at pasimple akong inirapan. I smirk in return and lean on my chair. I pity you.

I glance at Lawrence. Naka focus lang ang attention nito sa mga pagkain.

"Ganun ba. Mabuti din 'yon. Ganoon din nga ang ginagawa namin ni dude eh." Sagot ni Lawrence sabay kindat sakin. Napailing lang ako. Lumapit ito sa tabi ko, umakbay sa'kin habang nakatayo sya at nakaupo ako. "Nga pala Riaanne I want you to meet Shera Jean my dude friend... SJ this is Riaanne, my childhood friend and she's like a sister to me." Pakilala ni Lawrence samin. Ouch! Sister lang? Dumaan ang sakit sa mata ni Riaanne sa narinig.

"Nice meeting you SJ."

Nakangiti itong inilahad ang kamay sakin. Good actress din 'to talaga. I accept and shake her hand in a second.

"Same here." Tipid kong sagot. I didnt even smile. For what 'di ako marunong makipagplastikan.

"Pa'no Blake, SJ iwan ko na kayo. Enjoy your dinner." Paalam nito ky Lawrence at sakin. Tumango lang ako.

"Thanks Riaanne. See you around." Sabi ni Lawrence saka ito naglakad sa upuan n'ya. Matamis na ngiti ang sinukli ni Riaanne bago umalis.

"Tsk tsk the girl was obviously have feelings for you." Di ko napigilang sabihin.

He nod.

"Yeah she have but I don't feel the same to her." There's a glint of pity for Riaanne in his eyes.

"Even if I try I cant. My heart was already captured by someone." Matiim nya akong tinitigan.

Dug dug dug dug... I feel my body shiver because of his intense stare. My heartbeats are racing so fast. I gulp and secretly compose myself. I dont want to assume na ako ang tinutukoy nya. Mahirap umasa.

"Good for you." Iyon lang ang kaya kong isagot. I look at the food in front of me to avoid his gaze. Parang pinag- aaralan nya ang reaksyon ko. At naiilang ako sa gingawa nya. Big part of me wanted to know who's his referring too, but Im scared to know that its not me. "Ang sarap naman ng inorder mo. Lets start eating na Law may pupuntahan pa tayo mamaya."

Diverting his attention and changing the topic is the only way to stop the building uneasiness toward us. Isa pa hindi ako handa sa maari nyang sabihin. Marami akong problema sa ngayon lalo na kay mama. I heard him cleared his throat and deeply sighed. Napatingin ako sa kanya. He's back to his charming face again with a smile in his face.

He smiled at me. I did the same.

"I guess youre are right. Lets eat dude." I just nod and start eating.

He called me dude dahil daw mas astig pa ako sa kanya. I dont mind him calling me that. I kinda like it though. I called him Law also. Masyado daw common ang Blake sa kanya, mahaba daw pag Lawrence at Rence naman ang tawag sa kanya ng kanyang mga kaibigan, kaya para daw kakaiba sakin Law ang itatawag ko sa kanya.

Pinagbigyan ko na, simpleng hiling nya lang naman ito besides that's the only way I could return all his efforts pleasing me. Be in his side even everyone wanted his attention without him doing anything. But he choose to be my clown most of the time. Wala syang ginagawa pagmagkasama kami kundi ang pasayahin ako. Cracking some stupid and lame jokes just to divert my attention to my worries.

Lawrence became my safe haven and my comfort zone. With him, I allow myself to be happy. To forget all my problems in life. Na kahit hindi ako nag-oopen sa kanya ng problema ko nandyan lang sya para pasayahin ako. At habang tumatagal Im deeply fallen in love with him. Ngunit tinatago ko lang ito. Ayaw kong masira kung ano ang meron kami ngayon. Kahit nakikita ko at pinaparamdam nya skin kung gaanu ako kahalaga sa kanya, nandun pa rin ang insecurities ko.

Im just a poor girl working hard to reach my dream. While him, sa murang edad kilala na sa lipunan bilang tagapagmana ng kanilang negosyo maging ang mga kaibigan nito. They belong in high society while me? Down there in the slum. Trying to crawl to reach the top. At bukangbibig ni tito Lauro ang plano at gusto nya para kay Lawrence at ayaw kong masira iyon. Kaya hanggat maari ayaw kong lumagpas kami higit pa sa magkakaibigan. Sapat na sakin ang makasama sya sa ganitong pagkakataon.

"Look who's here everyone. Mr. Blake Lawrence Saratoga and his dude SJ Valdez. Welcome to my humble bar." The exaggerated announcement of Levi Blade Alonzo on the stage where the Heartband is settling.

Tuloy halos lahat ng bisita napalingon samin dito sa bungad ng pintuan. Kararating lang namin mula sa Angela Garden Hotel. Dito na agad kami dumeretso pagkatapos naming magdinner. Parang gusto kong magtago sa likod ni Lawrence ng lahat sila nakatutok ang mata sakin. Nakakailang. Nararamdaman siguro ni Lawrence ang tensyon sa katawan ko kaya inakbayan nya ako at hinigit sa tabi nya. Much better.

He started walking kaya sumabay ako. Pinakilala nya ako sa bawat kaibigan nya na madadaanan namin. Magiliw nila akong binati at naroon sa mga mata nila ang panunukso kay Lawrence. Balewala lang sa kasama ko habang ako, I cant help but to blush and give them a force smile.

Konti lang ang dalaga na narito, they are decent and nice. Di tulad ng ibang mayaman na maarte. Mga kaklase at kaibigan nilang magbestfriends.

Lalo akong nailang ng lumapit kami sa mesa ng mga best friends ni Lawrence. I only know kuya Rafael on them, yung iba through photo on Lawrence condo and their names.

"Yow!!! Brothers kamusta kayong lahat? Nice to see you here Miguel." Masayang bati ni Lawrence sa kanila. Pansamantala itong umalis sa tabi ko at lumapit sa mga kaibigan nya para makipag-bro fist and hug.

Hindi ko maiwasang humanga at mainggit sa closeness nilang pito. I dont have like that kind of friends puro acquaintance lang, buti nga dumating uli si Lawrence sa buhay ko eh. Unlike them kahit iba-iba ang kanilang mga pag-uugali they manage to keep their relationship tight and strong. Makikita mo talaga ang pagpapahalaga nila sa isat-isa. Napapitlag ako ng konti ng inakbayan ako uli ni Lawrence.

"Brothers I want you to meet Shera Jean 'SJ' Valdez my dude na kinikwento ko sa inyo." Pakilala nya sakin. "My dude they are my best friends."

Sabay-sabay ang mga itong ngumisi at binigyan ng makahulugang tingin si Lawrence which he glared in return. Unang lumapit sakin si kuya Rafael inilahad ang kamay sakin, tinanggap ko ito at nakipag shake hands sa kanya.

"Nice to see you here SJ. Mabuti pinayagan ka ni tito Arman na sumama kay Rence dito." He said using his usual cold voice.

"Nice to see you too kuya Rafael okay lang naman po sa kanila pag si Lawrence ang kasama ko. Congratulations po." Pormal ko ring sagot.

He nod.

"Thank you same to you." He uttered and settled himself in his chair.

Nakipagkamay din at nakipagkilala sakin sina kuya Christian, Ashton, Errol and Leigh. They want me to call them kuya and its a good sign right?

"SJ Valdez, the woman Rence is always talking about your beautiful but like those best friends and brothers of ours, mahal din yata ang ngiti mo. Bumenta kaya sayo ang mga jokes ni Rence?" Nakangising saad ni Levi sakin.

He peck a kiss on my cheek and quickly step backward away from Lawrence that is now glaring at him. Lawrence wipe the kiss on my cheek and planted his. Kinurot ko ito sa braso sa ginawa nya.

Kuya Leigh walk beside Levi at binatukan ito.

"Dyan ka magaling Levi sa kalokohan. Enjoy while it last dahil week from now daddy will send you to our grandparents island for two weeks. Para magtanda ka." Asar na sabi ni Leigh sa kapatid.

Parang tinubuan ng pitong ulo kung tingnan ni Levi ang kuya nya. Nanlaki talaga ang mata nito sa narinig. I frown. What's the big deal? I look at the others who heard the news, they are now grinning at Levi. Enjoying his expression.

"What's wrong being with his grandparents island?" Bulong ko kay Lawrence.

He chuckled. "His worst nightmare kung kanyang tawagin. It’s opposite of his life here in the city. Doon kasi rancho and the main manufacturing plant ng kanilang products lang ang nandoon. No night life and bitches... something Levi love and enjoy." Paliwanag nya.

He guide me in a couch and sit beside me too.

Sabagay nightmare nga talaga ang islang iyon sa tulad ni Levi na nasa gabi ang buhay. Playboy kasi. No wonder iyon ang panakot sa kanya ng pamilya nya. Nag umpisang magkasiyahan ang magkaibigan. The music of Heartland band is suitable tonight. Party time talaga. Lalo na lahat ng nandito ay puro magkaibigan lang. This is the first time I enter a bar and good experience dahil walang mga nagmimake-out or obviously hooking on someone dito, kung meron man not so obvious. Just chatting, dancing and drinking.

Lawrence never leave my side tulad ng pangako nya kanina. I told him to interact sa mga kaibigan nya sa ibang mesa but he choose to stay with me, hugging me in his side or leaning in my shoulder while drinking. Nasanay na ako sa ganitong side ni Lawrence, gustung-gusto ko naman eh.

Si kuya Ashton lang ang kasama namin sa mesa tulad namin nakaupo lang ito at nagmamasid sa mga kaibigan nilang nagkakakasiyahan sa gitna ng dance floor. He doesn't mind so are we. For me I don’t need to mingle with them kahit niyayaya nila kami. I don’t have too... Lawrence in my side is enough for me to make this night special and enjoyable.

****

"Thanks God, magkasama na tayo ngayong buwan sa iisang building dude. Mas marami tayong oras na magkita palagi." Tuwang tuwa na pahayag ni Lawrence.

He's a junior accountant this month at SMI, dahil summer 5 times kaming pumapasok sa SMI. Kanina lang sya nagsimula at ako agad ang pinuntahan nya pagkabreak time.

Ngayon, katulad ng nakasanayan dito kami sa garden dumiretso pagkauwian. Sumaglit lang kami sa condo nya to take some snacks and stay here. Naiilang kasi ako doon sa unit nya magstay.

Nakahiga ito ngayon sa damuhan habang nakaunan ang ulo nya sa hita ko while me, leaning in our favourite palm tree. Dito talaga ang paborito naming tambayan mula ng dinala nya ako dito.

Sinusuklay ko ang kanyang buhok gamit ang aking mga daliri. He close his eyes, enjoying whatever I'm doing.

"Palagi naman tayong nagkikita ah. Maikli or matagal ang oras ganoon pa rin 'yon Law importante magkasama tayo." Sagot ko sa kanya.

"Hmmmm iba parin pagmahaba ang oras dude. Tulad ngayon I love like this moment with you." He uttered nakapikit parin ito.

Malaya kong mapagmasdan sya. May sariling isip ang aking daliri at pinalandas ito sa kanyang mukha. I trail the bridge of his nose until I reach the tip of it. He captured my hand then bring it in his lips and kiss my palm. Nakapikit parin ito. He move it, bringing my hand to his heart. Kung saan nararamdaman ko ang bilis ng pagtibok nito.

He open his eyes and look at me straight in my eyes intently.

"Thats the feeling I always have everytime you're near dude and I love it. I don’t want it to stop. I want us to stay like this dude, just let our action speak for a while until you are ready for me. Nandito lang ako palagi para sayo." Full of sincerity in his voice when he said that.

I just nod and bend down to kiss on his forehead. I’m thankful for having Lawrence in my life. He's the only one that can understand me. He sweetly smile on my action. Alam kong sapat na 'yon para malaman n'yang mahalaga din s'ya sa akin. This is not the right time for us and he knows that too. Ang mahalaga ngayon nandito lang kami para sa isat-isa.

"Ano kaya kung magtransfer ako sa UP para makasama kita palagi?" He suddenly blurt out.

My eyes widen. I lightly slap his forehead.

"Don’t you dare. Mahihirapan ka lang at adjustments take time. You're already in a very prestigious and high standard university kaya 'wag kang pasaway d'yan." Kunwari galit kong sabi. But I don’t want him to do that.

He pouted and look at me in his hurt expression. Ang drama talaga ng lalaking ito.

"But I want to see you all the time. Ayaw mo yata akong makasama dun eh." Childish nitong sabi.

"Kalokohan mo Law ha I love your idea but I'm against with it. That’s not a proper excuse Law, tapusin mo ang pag-aaral mo sa Surrey University at ako naman sa UP. Nagkikita naman tayo sa ganitong pagkakataon eh. So don’t you dare." Seryoso kong sabi. Lalo pa itong napanguso. Bago pa man ito makasalitang muli my phone rang. I take it on my bag and see who's calling.

Ring ring ring

Papita Calling

Biglang tumibok ng mabilis ang kabog ng dibdib ko. Natakot ako bigla.

"Pa-papita??" Bungad ko agad.

I heard him sniffing.

"Anak... na-nasa hospital ako ngayon. Ang mama mo..."

"A-anung nagyayari kay mama papita?" I cut him off. Oh God help my mama.

Napabangon bigla si Lawrence at seryosong tumingin sakin. My hand is shaking. Tumayo ako.

"She's in the emergency room right now anak at St.Luke hospital...we we need you." Naiiyak na sagot ni Papita.

"I-im coming." Pinatay ko ang phone ko, grab my bag at mabilis na tumakbo sa elevator and press it many times. Please be quick.

Lawrence is running after me.

"What's wrong dude." Nag aalala nitong tanong.

"My m-mama is in the h-hospital right now Law. Na-natatakot ako. Di-di ko alam kong anu ang sakit nya dahil tinatago nila ito sakin." Naiiyak kong sabi.

He hug me and caress my back.

"Relax dude. Lets just pray na hindi mapanganib ang nangyari sa kanya dude. Dito lang ako sa tabi mo. Everything will be alright." He whispered and kiss my temple.

Mabilis kaming pumasok sa elevator at agad na sumakay sa Enzo n'ya papuntang hospital. I keep chanting in low voice my prayer for the safety of mama. I let my tears fall and I don’t care if anybody sees it. I’m scared knowing my mama is out there fighting her life. Oh God!

Mabilis akong bumaba sa kotse ni Lawrence pagkahinto n'ya sa harap ng hospital. Its rude but my manners are not important right now. I know he understand. I quickly run to the hospital information desk to ask their emergency room. Mabilis akong pumunta sa dereksyong ibinigay sakin ng nurse. Nakita ko agad si Papita na umiiyak sa harap ng pinto. Sa 'di kalayuan nito ay may nakatayo na dalawang lalaking foreigner, na nakatutok din ang mga mata sa emergency room.

I ignore their presence when they see me, I run on my Papita's side.

"Pa-papita?" Yumakap ako sa kanya at sumabay sa kanyang pag iyak. "What happened"

"Patawad anak kung hindi namin sinabi sayo ang tunay na sakit ng mama mo... ayaw lang namin na mag-alala ka. Kanina habang nag uusap sila ng bisita n'ya bigla na lang itong kinapos sa paghinga kaya mabilis namin s'yang dinala dito." He deeply sighed and stare at me with his tearful eyes. "Your mama have a lung cancer anak at nasa stage 1B na ito."

Napabitiw ako sa pagkayakap sa kanya at umatras. Lalo pang umagos ang luha ko. Umiling ako ng paulit ulit.

"No no no... bawiin mo ang sinabi mo Papita. That's not true right?" Hysterical kong sabi. Di ko kayang tanggapin ang narinig ko. Bakit si mama pa?

Lawrence run in my side and hug me tight. I buried my face on his chest and keep sobbing. I feel my knees weaken and its hard for me to breath. I clutch my chest, I can't breath. I heard someone shout my name before I pass out.