15
1525 Words
“You two should attend the after party ha!” sigaw ni Felicio sa aming dalawa ni Lorenzo matapos ang kanyang party dito sa hotel.
Medyo nakainom na rin ang lalaking iyon kaya naninigaw na siguro. Nagpaalam na rin si Lorenzo sa mga kaibigan niyang dumalo at mukhang ready’ng ready na rin na pumunta sa after party.
Ramdam ko ang paghawak ni Lorenzo sa aking beywang at sabay kaming lumabas ng hotel. Muli kaming sinalubong ng maraming tao but this time Lorenzo covered me with his body. Nagging aggressive na rin ang media at hindi ko na alam ang gagawin ko dahil dami ng tao. Mas dumami iyon keysa kanina.
I should check my social media after this, pakiramdam ko kalat na iyon ngayon dahil sa pagpasok namin kanina.
“Hold my arm,” I heard Lorenzo whisper.
Sinunod ko ang sinabi niya. Hawak ko siya sa kabilang kamay, habang ang kabila naman ay hawak ang slit ng suot ko. I’m still wet down there, maging ang panty ko ay basa rin dahil sa hindi mapigilang aktibidades namin kanina ni Lorenzo sa loob ng hotel.
May guards naman na dumating at prinotektahan ang lahat ng mga taong lumalabas mula roon. Pero kahit gano’n ay inipit pa rin talaga kami para lang makakuha ng coverage at makatanong kay Lorenzo na hindi naman iyon sinagot.
Pinagbuksan ako ni Lorenzo ng pintuan at kaagad akong pumasok roon. Mabilis ang galaw ni Lorenzo at kaagad rin siyang pumasok.
“Are you okay?” he asks me again.
“Of course,” I said with a smile on my lips to assure him.
Binuhay na niya ang sasakyan at kaagad naming nilisan ang lugar. Good thing that the traffic was only on that certain certain wherein the event was held. Pagkalampas namin ay umayos naman na at tuloy tuloy na ang byahe.
“Are we going to attend the after party?” tanong ko kay Lorenzo.
Dinig ko kasi kanina sa mga kaibigan ni Lorenzo na sa Club Inferno raw iyon. Kung saan kami unang nagkita ni Lorenzo. Medyo matagal na rin ang huling punta ko roon kaya wala namang problema sa akin kung pumunta man kami roon. Ang problema ko lang ay gusto kong palitan itong damit ko, parang hindi kasi bagay doon.
“I thought we were going to continue our —”
Umikot ang mata ko sa kanya. “Shut up,” putol ko.
Natawa lamang siya sa kanyang pagbibiro sa akin at napagpasyahan namin na sumama na lang din doon dahil napatawag pa si Felicio sa amin para sabihin ulit ang sinabi niya kanina. Mukhang hindi talaga tatantanan itong si Lorenzo kung hindi siya sasama.
Napapasyahan rin namin na magpalit muna ng damit dahil hindi naman komportable itong suot ko para sa club.
“Hihintayin mo ‘ko o mauuna ka na roon para maraming kang time sa kanila?” tanong ko kay Lorenzo nang makarating kami sa harap ng building ng aking condo unit.
“Hihintayin kita. They are old enough, they can enjoy themselves without me,” he said with a husky voice.
“What about your clothes?”
“I have my clothes at the back,” sabay turo niya.
I nodded. “You can come with me. Doon ka na lang magpalit sa loob.” aya ko.
Sabay kaming pumunta sa unit ko. Pagkabukas ay wala na roon si Kia na kinahinga ko naman ng maluwag. Baka kung ano pa ang sabihin ng babaeng iyon kapag nadatnan akong kasama ko si Lorenzo ngayong gabi!
“This is my home by the way,” presenta ko sa loob ng unit ko.
I tour him a little and his eyes was just roaming around. Para sa akin malaki na itong unit ko since ako lang din naman mag-isa kung paminsan minsan ay kasama si Kia, pero pagdating ni Lorenzo, pakiramdam ko napakaliit nitong unit na nakuha ko.
Lorenzo is 6 footer, baka matanggakad pa roon. Matangkad din naman ako pero iba talaga ang kanya kaya nakakapanibago lang.
“That’s my room, magpapalit lang ako. If you need anything, gawin mo na lang hindi naman ako magagalit.”
“Pwedeng sumama?” hirit pa talaga niya.
Hindi ko alam kung iniinis lang ba talaga ako ng lalaking ito o sadya ang mga sinasabi niya.
Agad kong tinaas ang gitnang daliri ko dahil sa biro niya. Natawa lamang siya roon. Pumasok ako sa loob ng kwarto ko. I locked the door of course, alangan naman gagawin pa namin iyon dito, wala na talaga akong respeto sa sarili ko. Pagkatapos akong ma f-inger f-ck sa event dito pa ulit!
I change my clothes that is suitable one. My top was this silver sparkled croptop and paired with my ripped jeans. Habang ang sa paa ko naman ay isang one inch na sandals lang para hindi ako mangalay sa kakatayo kung magsasayaw man.
Pagkalabas ko ay nahagilap ko si Lorenzo na nasa kusina at parang ang lalim ng iniisip habang nakatingin sa pantry ko.
“What are you doing?”
Nakuha ko naman ang atensiyon niya at napatingin siya sa akin.
“Did you eat healthy foods or something?” tanong niya, nakatingin pa rin doon sa pantry ko.
Tumaas ang kilay ko. Ano na naman bang gusto nito!
“Ano bang problema mo sa pantry ko? Of course, I eat healthy foods!” may diin sa pagkakasabi ko.
“You don’t have any fresh foods here, lahat naka frozen or ready to eat meals na.” binuksan pa talaga niya ang ref ko para lang ipakita sa akin.
Dapat talaga hindi ko na sinabi sa kanya na gawin niya ang gusto niyang gawin. Dapat doon na lang siya sa sofa at maupo ng tahimik!
“Ano namang pake mo?”
Tumaas rin ang kilay niya sa akin. Parang naiinsulto kasi ako.
“You didn’t know how to cook, aren’t you?”
Tumpak.
“Ano naman kung ganoon? You don’t like girls who did not know how to cook? E ‘di itapos na lang–”
“I’m just asking, bakit ba parang galit ka? May nasabi ba ako?” putol niya sa sasabihin ko.
Kinalma ko ang aking sarili. Oo nga, bakit nga ba ako galit. Pinuna lang naman niya ang pantry ko. Ang aking lang din naman kasi parang sinasampal sa akin ang katotohanan na bawal akong mag-asawa dahil wala akong alam sa gawaing bahay, I mean meron naman, hindi lang talaga ako magaling magluto.
I only knew how to prepare my vegetable salad. To fry the chicken that was already marinated in the supermarket or heating my already to eat meals. Hindi naman kasi ako nagluluto sa bahay namin kaya hindi ako nasanay ng bumukod na ako. Isa pa, ano pa ang silbi ng mga restaurant na nasa baba lang ng building na ‘to?
“Nevermind,” sabi ko. “Tara alis na tayo!” aya ko sa kanya baka saan pa umabot ang usapan.
Sumunod naman siya sa akin at sabay kaming bumababa patungo sa kanyang sasakyan. Now, he is wearing a white t-shirt that hugs his body so much. Kita kita ko ang bicep niya sa dulo ng manggas niyang naroon. I mean, he looks hot with that white shirt.
“What’s your favorite food?” he asks me while we are on our way to the club.
I guess, we are now in the stage where we are knowing each other's favorite…
“I like mix veges, nakalimutan ko ang pangalan. Naalala ko nagdala si Kia no’n, luto ng Mama niya.”
He looked at me, nakakunot ang noo. “You mean chopsuey?”
Napangiti ako. “Yeah, thats right. Mayroon pa… hmmm…” I am trying to remember it, dala rin ata iyon ni Kia. “May sabaw iyon na chicken, it was natola? Yeah yeah, natola!” I said, proudly.
Sarap na sarap ako roon dahil parang first time ko lang ata makakain ng gano’n tapos magaling pang magluto ang Mama ni Kia.
Bumalot ng tao ni Lorenzo ang paligid. Nawala ang ngiti ko at napalitan ng pagtataka ang aking mukha dahil sa biglaan niyang pagtawa. Did I say something funny?
“You like what?”
“Natola!” pagyayabang ko.
Muli siyang natawa. Tama naman iyon ah, natola iyon sabi ni Kia sa akin sa dala niyang pagkain na may sabaw.
“That was Tinola, Baby. Tinola, not natola.” muli siyang natawa, aliw na aliw.
Kumunot ang noo ko at hindi ako payag doon. “Sabi ni Kia, natola talaga iyon. Natola ‘yon Lorenzo. Masyado ka sigurong mayaman kaya hindi mo alam ang ulam na ‘yon.”
“Tinola ‘yon, hindi natola, Cassia.” pagpipilit talaga niya.
“Natola nga ‘yon eh!” sabay ekis ko ng aking kamay sa aking dibdiba at tumingin sa bintana.
Muli siyang natawa. Ramdam ko ang paghawak niya sa aking hita at kinuha ang aking atensiyon pero hindi tumalab iyon sa akin dahil tawa pa rin talaga siya ng tawa. Sunod-sunod niyang tinawag ang pangalan ko, kiniliti pa talaga ako habang nagmamaneho.
“Okay, okay, Baby. It was natola, not tinola.”
I hide my smile.
- Writer
