"งั้นพี่กลับก่อนนะ...ดึกแล้วด้วย...พรุ่งนี้เดี๋ยวพี่จะแวะมารับเธอไปทำงานนะ"ปราณเอ่ยบอกร่างเล็กที่กำลังเช็ดทำความสะอาดโต๊ะ
"เฮีย!...นอนนี่สิ...นอนนี่เถอะนะเฮีย...พรุ่งนี้มีเข้าเวรแต่เช้าด้วยนี่จะได้ไม่ต้องวนรถไปมา"ปรายฟ้าพยายามยุให้ปราณอยู่ที่นี่ด้วยอีกคน เพราะรู้ดีว่าวันนี้ยังไงเด็กบ้านั่นก็ต้องค้างที่นี่ แล้วเธอรู้สึกไม่ปลอดภัย อย่างน้อยๆมีคนอยู่หลายๆคนมันก็อุ่นใจดี
"เอ่อ..."ปราณหันไปมองหน้าเพียงฝันเชิงขออนุญาต
"พี่ปราณนอนนี่เถอะค่ะ...ยังไงที่นี่ก็คอนโดพี่ปราณ...อีกอย่างห้องนั้นก็เป็นห้องพี่ปราณ...พี่เข้าไปพักเถอะค่ะ"เพียงฝันกล่าวด้วยรอยยิ้มเล็กๆ เพราะนี่ก็ดึกมากแล้ว จะใจร้ายให้เขาขับกลับบ้านก็จะดูยังไงอยู่ "ฝุ่น...ฝุ่นนอนโซฟาตรงนี้ได้ใช่ไหม?"จากนั้นก็หันไปถามน้องชาย
"จริงๆเตียงห้องพี่ก็กว้างนะ...ถ้าไม่คิดอะไรมากก็เข้าไปนอนในห้องพี่ก็ได้นะฝุ่น"ปราณกล่าวชวนด้วยน้ำเสียงใจดี เขาค่อนข้างท
