ตื้อดึ่ง! ตื้อดึ่ง!
"ทำไมกลับมาเร็วจัง"ริมฝีปากเล็กเอ่ยขึ้นเบาๆ ก่อนจะเดินไปเปิดประตูห้อง
แอ๊ดดดด!!
"สวัสดีครับ!"ร่างสูงใบหน้าหล่อหวาน เอ่ยด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับชูถุงอะไรบางอย่างขึ้น
"พี่ปราณ...มาได้ยังไงคะ...แล้วดึกแล้วพี่มาทำอะไรที่นี่?"เพียงฝันเอ่ยถามคนตัวโตกว่าตรงหน้า
"ดึกอะไรครับเพิ่ง2ทุ่ม"
"มันมืดแล้ว...ยังไงมาแบบนี้ก็ดูไม่ดีนะคะ"
"เธอไม่ได้อยู่คนเดียวสักหน่อย...มีน้องชายกับปรายฟ้าอยู่ด้วยไม่ใช่หรอ?"
"พี่ปราณรู้ได้ไงคะ?"
"รู้ได้ไงไม่สำคัญหรอก...ไหนของฝากจากอยุธยา...ถ้าไม่มีอะไรมาให้...เอาหัวใจเธอมาให้พี่แทนก็ได้นะไม่ว่ากัน"คำพูดเลี่ยนๆของปราณมันทำเอาเพียงฝันอมยิ้มเล็กๆ ไม่รู้ว่าเขาจะหยอดแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน แต่รู้สึกว่า...ก็เริ่มอยากได้ยินอีก
"เหอะๆ...อย่าเอาไปเล่นที่ไหนนะคะ...ถ้าเขาไม่เล่นด้วยเดี๋ยวจะหน้าแตกเอา"ร่างเล็กเอ่ยยิ้มๆก่อนจะเดินเข้าไปในห้อง โดยมีปราณเดินตามเข้ามาด้
