รักมัดใจนายวายร้าย

คาหนังคาเขา

"พี่ให้แล้ว ไม่รับคืน"ปราณดันเงินกลับมาให้ร่างเล็ก ก่อนจะเดินออกจากร้านไป

"อะไรของเขา..."เพียงฝันบ่นอุบอิบกับตัวเองอย่างไม่ค่อยเข้าใจกับเขาสักเท่าไหร่

ตกเย็น เพียงฝันมานั่งรอแฟนที่ป้ายรถเมล์ วันนี้เทมบอกจะมารับเธอ แค่เขารับปากมันก็ทำให้หัวใจพองโตแล้ว เพราะช่วงหลังๆมานี้น้อยมากๆที่เธอและแฟนจะได้เจอกัน

"ไงครับ...รอพี่นานไหม?"เทมเอ่ยถามเพียงฝันด้วยน้ำเสียงอบอุ่น พร้อมกับส่งยิ้มหวานให้คนตัวเล็ก

"ไม่นานค่ะ...ฝันเพิ่งเดินออกมาจากร้านเมื่อกี้นี้เลย"

"หิวไหม...ไปกินอะไรกันก่อนกลับหอไหมครับ"แม้เขาจะผิดนัดไปบ้าง แต่ส่วนดี มุมน่ารัก เอาใจใส่เขาก็มี และเพราะแบบนี้แหละเธอถึงยังทน

"ได้ค่ะ...ฝันตามใจพี่เทม"เพียงฝันกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"วันนี้...พี่ขอไปนอนกับฝันได้ไหมครับ"ร่างสูงเอ่ยถาม พร้อมกับจ้องมองใบหน้าสวยหวานอย่างต้องการที่จะสื่อความหมาย

"คือ...ฝัน...เอ่อ...อย่าดีกว่าพี่เทม...เตียงของฝันมันเล็ก...เดี๋ยวพี่เทมจะนอนไม่สบายเอา"เธอเลี่ยง และเป็นแบบนี้ทุกครั้ง เวลาที่เทมขอไปนอนด้วยเธอมักจะเลี่ยงและหาข้ออ้างต่างๆเพื่อไม่ให้เขามานอนกับเธอ

"งั้น...ไปนอนคอนโดพี่ก็ได้...เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ไปส่งที่มหาลัยด้วยเลย...ดีไหมครับ"ร่างสูงยังคงใช้น้ำเสียงนุ่มนวล หว่านล้อมเธอ แม้เขาจะคบกับเธอมาเกือบ3ปีแต่เรื่องอย่างว่า เขาไม่เคยได้จากเธอเลย และทุกครั้งเพียงฝันก็มักจะหาข้ออ้างแบบนี้เสมอ

"ลำบากพี่เทมเปล่าๆค่ะ มหาลัยกับคอนโดพี่เทมมันคนละทางเลยนะคะ"

"เฮ้อ...เราคบกันมานานแล้วนะฝัน...สมัยนี้มันคือเรื่องปกติเลยนะ"น้ำเสียงของเทมเริ่มเคืองเล็กน้อย ที่ร่างบางเอาแต่ปฏิเสธเขา

"แต่ฝันยังไม่พร้อมค่ะพี่เทมเข้าใจฝันหน่อย"

"เฮ้อ..."ร่างสูงพ่นลมหายใจออกมาหนักๆเพื่อระงับอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ ก่อนที่จะพยายามพูดด้วยโทนเสียงนุ่มนวลอีกครั้ง "ครับ...งั้นพี่จะรอวันที่ฝันพร้อมนะครับ...คนดีของพี่"

"ขอบคุณนะคะที่เข้าใจฝัน"

"ครับ...พี่รอได้...รอมาสามปียังรอมาได้เลยรออีกจะเป็นอะไรไป"

"ขอโทษนะคะพี่เทม...ฝันทำพี่เทมเฟลอีกแล้ว"เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงสำนึกผิด แต่เธอยังไม่พร้อมจริงๆ แล้วตอนนี้เธอก็ยังเรียนอยู่ แม้เธอจะเรียนหมอและรู้วิธีป้องกัน เธอก็ยังไม่พร้อมที่จะให้เขาอยู่ดี

หลังจากที่ทานอาหารเย็นเสร็จ เทมก็มาส่งเพียงฝันที่หอ วันนี้เป็นวันที่เธออารมณ์ดีมากๆ คงเป็นเพราะได้ใช้เวลาอยู่กับแฟนล่ะมั้ง

"ขึ้นห้องดีๆล่ะ...พี่ไปก่อนนะครับ"เทมเอ่ยลาแฟนสาว

ให้หลังจากที่แฟนสาวขึ้นหอไปแล้ว เทมก็ขับรถออกไปจอดอยู่หน้าหอของเธอ

ปึ่ง!!

"รอนานไหมคะเทม?"สาวสวยหุ่นเซ็กซี่ในชุดเดรสสั้นรัดรูป เอ่ยถามร่างสูงทันทีที่เข้ามานั่งภายในรถของเทม

"ไม่ครับ...แต่งตัวแบบนี้แปมจะยั่วเทมหรอ?"จากความต้องการที่มีตั้งแต่อยู่กับเพียงฝันอยู่แล้ว พอเจอสาวสวยสุดเซ็กซี่ที่กำลังคั่วอยู่ก็ยิ่งทำให้ความต้องการมีเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว

"แปมก็ยั่วแค่กับเทมคนเดียว...เทม...เมื่อไหร่เทมจะเลิกกับเด็กนั่นคะ"

"แปม...เข้าใจเทมหน่อย...เทมคบของเทมมาตั้งนาน...แปมเพิ่งจะมาแปมอย่ามาเรียกร้องอะไรได้ป้ะ...รู้ใช่ไหม...ว่าถ้าล้ำเส้นมากไปจะเกิดอะไรขึ้น?"แปมกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ แน่ล่ะแม้ว่าเธอจะรู้ในความสัมพันธ์ของเทมและเพียงฝัน และยังทนอยู่กับเทมได้เพราะเทมเป็นลูกชายนักการเมืองที่มีอิทธิพลมากๆ เธอยอมทนเป็นเพียงที่ระบายให้เทมเพราะเรื่องเงินและความสุขสบาย แต่ถ้าเธอคิดอยากที่จะคอนโทรลเทม วันนั้นเทมได้เขี่ยเธอทิ้งแน่ๆ

"ค่ะแปมเข้าใจ..."และเธอก็รู้ดีด้วยว่าเป็นเพราะเพียงฝันไม่เคยให้ในสิ่งที่เทมต้องการได้เลย สุดท้ายแล้วคนที่ต้องรองรับอารมณ์ของเทมก็คือเธอ แต่ไม่ใช่เธอทุกครั้งหรอก แน่นอนว่าในสต็อกของเทมมีมากกว่านี้

ด้านเพียงฝัน...

~ปรายฟ้า~

"ว่าไง..."

[ว่างไหมฝัน]ปลายสายเอ่ยถาม

"ว่าง..."

[คือ...]

"ปราย...มีอะไร"

[แกยังรักกับพี่เทมอะไรนั่นดีอยู่ใช่ไหม]

"หมายความว่าไง?"

[ฉัน...เห็นแฟนแกมาเที่ยวคลับกับผู้หญิง...กำลังนัวกันเลย]

"ไม่จริง..."

[จริงๆฉันไม่ได้เห็นแค่วันนี้วันเดียวนะฝัน...ฉันเจอหลายครั้งแล้ว...ไม่เชื่อก็เปิดคอลก็ได้]

"อืม...เอาสิ"จากนั้นเพื่อนสาวก็วางไปแล้ว คอลวิดิโอมาทันที และภาพที่เธอเห็นมันชัดมากๆ มันทำให้หน้าชาใจชา ผู้ชายที่เธอรักกำลังซุกใบหน้าไซร้ไปที่ซอกคอของผู้หญิงคนหนึ่งในชุดรัดรูป มือข้างหนึ่งซุกซนรูปไล้ไปตามส่วนต่างๆตามจุดอ่อนไหวของผู้หญิงคนนั้น

หัวใจของเธอมันรู้สึกหน่วง เหมือนมีอะไรหนักๆมากดทับจนหายใจติดขัด ไม่อยากจะเชื่อทั้งที่มันชัดเจนขนาดนี้แล้ว

[ฝัน...แกโอเคไหม?]เสียงปรายสายเอ่ยถามเพื่อนด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

"ไม่โอเค...อึก...ฉันไม่โอเคเลย"

[มาอยู่กับฉันไหม...เดี๋ยวฉันไปรับ]

"ฉันอยากไปร้าน...มารับฉันไปให้เห็นเต็มๆตาที"เสียงสั่นเครือเอ่ยบอกเพื่อนสาว แม้ว่ามันจะชัดเจนมากๆ แต่เธอก็ยังอยากที่จะไปเห็น เพื่อตอกย้ำให้ยิ่งรู้สึกเจ็บ และจะได้เดินออกมาสักที

[อืม...ได้สิ...แต่ถ้าเห็นเต็มๆตาแกต้องเลิกเท่านั้นนะ...ห้ามใจอ่อนกับมันแม้ว่ามันจะพยายามหว่านล้อมแค่ไหน]

"อื้อ"จากนั้นเพียงฝันก็ลุกไปแต่งตัว แล้วรอเพื่อนมารับ จริงๆเธอเป็นคนที่ไม่ค่อยแต่งตัวเท่าไหร่ แต่ก็มีบ้างที่มีซื้อชุดวาบหวิวเก็บไว้บ้าง

ร่างเล็กหยิบเดรสสายเดี่ยวสีชมพูอ่อน ความยาวแค่หน้าขาขึ้นมาใส่ และบรรจงแต่งหน้าให้ดูสวยและเซ็กซี่ขึ้นเล็กน้อย

"เอาล่ะ...วันนี้ฉันจะโสด"แม้จะยังทำใจไม่ค่อยได้ แต่เธอก็ต้องเข้มแข็งและเดินหน้าต่อไป เธอจะไม่ยอมโง่ให้เขาหลอกอีกแล้ว!! โกหก มาสาย ผิดนัด ทนได้ แต่นอกใจนอกกาย ทนไม่ได้และไม่มีวันที่จะเข้าใจ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!!

แอ๊ดดดดดด!!

"ฝัน!! ทำไมแกสวยขนาดนี้?"ปรายเลิกคิ้วมองกับการแต่งตัวของเพื่อนที่ไม่ค่อยชินตากับลุกนี้สักเท่าไหร่

"ไม่ดีหรอ?"

"ทำไมจะไม่ดี...ดีสิ...ดีมากๆเลย...ไปวันนี้ฉันจะพาแกไปหาผัวใหม่"

"ไม่ล่ะ...ฉันแค่จะไปบอกเลิกเขา...แล้วจะเลิกสนใจใครแล้ว"น้ำเสียงเริ่มเศร้าขึ้นอย่างเห็นได้ชัด จนปรายฟ้าต้องพุ่งเข้ามากอดเธอเอาไว้ "ไม่เป็นไรนะฝัน...ป้ะ...ไปเถอะวันนี้ฉันจะพาแกไปถล่มมัน"

"ขอบใจแกมากเลยนะ"

@คลับชื่อดัง

"นุ้นไง...มันอยู่โซนวีไอพี"เพียงฝันหันไปมองตามที่เพื่อนบอก เธอยืนนิ่งอึ้ง พร้อมกับกำหมัดแน่น น้ำตาที่พยายามกลั้นเอาไว้มันไหลลงมาอย่างห้ามไม่อยู่ เนื้อตัวสั่นเทา ทั้งโกรธ ทั้งผิดหวังไปในคราเดียวกัน

"ปราย...มาทำอะไรที่นี่...แล้ว...ฝันก็มาเที่ยวที่แบบนี้ด้วยหรอ?"เสียงพี่ชายของปรายฟ้าเอ่ยทักทายน้องสาว ก่อนจะหันมามองร่างเล็กในลุคที่แปลกตา วันนี้เธอดูสวยและดึงดูดเขามากๆ มากเสียจนร่างสูงแอบกระตุกยิ้มอย่างพอใจ

"เฮีย...กลับโต๊ะไปเลย...ปรายพาเพื่อนมาทำธุระเดี๋ยวจะกลับแล้ว"

ตึก ตึก ตึก!!

เพียงฝันไม่ได้สนใจปราณที่กำลังสนทนากับน้องสาว เธอจ้องมองแค่2คนในห้องวีไอพีที่กำลังนัวเนียกันอย่างเอาเป็นเอาตาย ก่อนจะเดินตึงๆเข้าไปในห้องนั้นด้วยอารมณ์ที่มันกำลังก่อตัวขึ้น

"พี่เทม!!!"เสียงหวานตวาดลั่น เมื่อเปิดประตูเข้าไป

"ฝัน!!"ร่างหนาเมื่อได้ยินเสียงแฟนสาวของตัวเองก็ถึงกับช็อค และรีบผละออกจากร่างของแปมทันที

รอยลิปสติกสีแดงเลอะเต็มมุมปาก ลามไปที่คอ มันเป็นภาพที่ทำให้ร่างบางหัวใจแตกสลาย น้ำใสๆไหลลงมาอาบแก้มอย่างห้ามมันไม่อยู่

"...คือ...อะไร!!..."

"คือ...มันไม่ใช่แบบนั้นเลยนะ...พี่เอาเล่นๆ...ไม่ได้จริงจังเลยฝัน...ฝัน...ฟังพี่ก่อนนะ"ร่างหนาพยายามเดินเข้ามาหาร่างบางที่เอาแต่เดินถอยหลังออกห่างเขาอย่างนึกรังเกียจ

"ต้องฟังอะไรอีก...รอยลิปเต็มคอขนาดนั้นคงจะนัวถึงใจกันเลยใช่ไหม...ใช่ไหมพี่เทม!!!"เสียงหวานตวาดลั่นอย่างโกรธ ตอนนี้ความรู้สึกของเธอมันแตกละเอียดแล้ว "พี่ทำแบบนี้กับฝันได้ยังไง...ไหนว่ารอได้...รอได้แต่มาเอากับคนอื่นแบบนี้เนี้ยนะ!!...อึก...ทำแบบนี้กับฝันได้ไง...ฮือๆๆ"อารมณ์ที่พยายามกลั้นเอาไว้ตอนนี้มันห้ามไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ตอนนี้ความรักของเธอมันพังพินาศไปแล้ว เธอเหมือนคนที่กำลังเสียศูนย์ ไม่รู้ว่าจะต้องเข้าไปตบตีผู้ชายเลวๆตรงหน้า หรือควรจะพูดด่าทอต่อว่าเขา หรือควรจะเริ่มพูดอะไรก่อนดี มือสั่น ตัวสั่นไปหมด

"พี่ขอโทษ..."

"เราเลิกกันเถอะค่ะ...ตั้งแต่นี้ต่อไปพี่อยากจะไปเอากับใครก็ตามสบายเลย"ร่างเล็กหันหลังเตรียมจะเดินออกจากห้องนั้น

หมับ!!

"ไม่...ไม่เอาสิฝัน...ไม่เลิก...พี่ไม่เลิก...พี่รักฝัน...อย่าทิ้งพี่เลยนะ"ใบหน้าหวานเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะปล่อยให้น้ำตาไหลลงมาล้างดวงตาล้างตาที่มันมืดบอดไปกับรักโง่ๆนี้

"ปล่อยฝัน...เอามือสกปรกออกไปจากตัวฝันเดี๋ยวนี้!!"มือเล็กพยายามแกะมือหนาที่เอาแต่กอดรัดเธอเอาไว้แน่น พร้อมกับพูดจาหว่านล้อมเพื่อรั้งเธอเอาไว้ "ฝันบอกให้ปล่อยไง!!"เมื่อเขาไม่ยอมปล่อยเธอก็ตะโกนเสียงดัง แต่ก็ไม่เป็นผล

หมับ พลั๊ก ตุ๊บ!!

"กรี๊ดดดดดดดด...พี่เทมจะทำอะไรฝัน...ปล่อยนะ!!"ร่างสูงผลักร่างเล็กให้ล้มลงไปที่โซฟา ก่อนจะตามไปขึ้นคร่อม

"ออกไป!!"เทมหันไปตะโกนไล่แปมที่เอาแต่ยืนมองเหตุการณ์นั้นเสียงดังลั่น "ดี...ในเมื่อจะเลิกกันอยู่แล้ว...งั้นก็ขอเอาส่งท้ายหน่อยแล้วกัน!!"พูดจบเทมก็ซุกไซร้ใบหน้าหล่อๆนั้นลงไปที่ซอกคอหอมๆของร่างบาง มันเป็นกลิ่นหอมที่เขาไม่เคยแม้แต่จะได้สัมผัสมันเลยแม้แต่ครั้งเดียว เพราะทุกครั้ง เขาก็จะเป็นสุภาพบุรุษกับเธอ แต่ในเมื่อโอกาสเป็นแฟนมันจบลงไปแล้ว เขาก็ขอทำตามใจปรารถนาหน่อยแล้วกัน

"กรี๊ดดดดดด...อย่านะ...ปล่อยฝันนะ...ปล่อย!!!"ร่างเล็กดิ้นหลบสัมผัสอันน่ารังเกียจของคนตรงหน้าที่กำลังจู่โจมเธออย่างหนักหน่วง

พลั่กๆๆๆ

มือเล็กทุบแผลงอกร่างสูงนั้นอย่างแรง แต่ไม่ว่าจะแรงแค่ไหนก็ไม่ได้ทำให้ร่างสูงนั้นสะเทือนแม้แต่ปรายเล็บ

หมับ พลั๊ก ตุ๊บ ผั๊วะ!!

มือหนากำลังจะกระชากชุดของเพียงฝันออก ในเวลาต่อมา แต่อยู่ๆปราณก็วิ่งเข้ามาพร้อมกับปรายฟ้า ก่อนจะกระโดดถีบร่างของเทมจนหงายหลัง และต่อด้วยพุ่งเข้าไปต่อยไม่ยั้ง

"ฝัน...ฝัน...ฉันอยู่นี่!!"ปรายฟ้าตรงเข้าไปคว้าร่างเพื่อนรักเข้ามากอด

"พาเพื่อนออกไป...เฮียจะจัดการมันก่อน!!"ปราณเอ่ยขึ้น พร้อมกับกระทืบร่างของเทมที่ตั้งรับไม่ทัน เลยไม่สามารถที่จะสวนกลับมาได้เพราะเขาเสียเปรียบตั้งแต่หงายหลังไปแล้ว