Under the Night Sky

Set of Friends

Asher's POV:

I'm already inside the room waiting for Primo. Bat naman late pa yon e ang lapit lang ng cafeteria? Badtrip. He's always like that after his mom left them. Di ko naman sya masisisi. Bata pa lang kami, we're already friends. Best buddies actually. He's always at our house every morning, while I'm at theirs every evening. Naalala ko bigla yung araw na niregaluhan nya ko bago ang 10th birthday ko.

"Ash, Ash!" pag gising sakin ni Primo. I open my eyes slowly.

"What's the matter?" I asked, frowning.

"Dad bought me a bike yesterday, do you wanna try it?" He asked. Napabangon ako bigla. Ang kaninang namumungay kong mga mata ay dilat na dilat na. My dad doesn't want me doing activities where I can be harmed. I envy Primo but not in a bad way, he always get what he wants. We're both elites, but he is loved while I'm not. Our parents are both hardworking, but Primo's parents can give him time and love.

"Where is it?" I asked, I'm excited. Lumabas ako sa kwarto nya, I'm running happily. Nauuna pa nga ako kaysa sa kanya kahit di ko alam kung nasaan. He's laughing so hard.

"You know what? Take it easy man," he said while still laughing. Nakalabas na kami ng bahay nila, hinahanap ko yung bike pero di ko makita.

"Where's the bike Primo? I hate pranks," sabi ko habang palinga linga. Tumawa lang sya at hindi ako sinagot.

Badtrip, niloloko nya na naman ako. Tumalikod ako at saka tumakbo papasok ng bahay nila. I don't want him when he's toying me. Humanda sya sakin next time.

"Wait!" sabi nya habang hinahabol ako. Huminto ako.

"What?" I replied with annoyance on my voice.

"It's on the garage, you hot-headed little kid," he said. Humarap ako at tumingin sa kanya. He truly got my back. Ow s**t. Yun nga lang, kailangan nya muna akong bwisiten. Badtrip.

"Come on, I'll take you there," he said, running. Pumunta kami sa garahe nila, at don ko nakita ang dalawang bike.

"s**t bro, you got two? This is so cool," sabi ko saka lumapit sa kanya para makipag apir. Nangangawit na ko kakangiti but it worth the pain. I thought it's just a joke. Mokong kasi, di sumasagot pag tinatanong ng maayos.

"I know what color you'll choose, so yeah the red is yours and I also bought a customized sticker where your name is on it and put it on your bike, a little gift before your 10th birthday," he said, smiling at me. I'm so happy. Di ko alam ang sasabihin ko, I'm speechless.

"You know you'll be dead when dad heard about this," I said, smiling too. Di ko mapigil yung saya ko, I examine the bike, it's cool. Blood red with black fire stickers. I also saw my name on it. s**t, I did got a bike!

"It's a pleasure to die, then," he replied and made a bow, like I'm his king and he's my slave. Baliw talaga. Nilabas namin yung mga bike. This is the game that I want. Nakaka bored din minsan ang online games.

"Where to go now?" I asked.

"On the gate, it's a race bro," he answered. Primo's house is big like ours. Malayo yung bahay nila mula sa gate, kaya exciting mag race.

"Can you beat me?" I asked, laughing. He's laughing too. He's looking straight while I'm looking at him, gauging his speed.

Huli na nung napansin ko na may kartilya pala sa harap ko. Tumama ako dito at napahiga sa sahig. It hurts like hell. I'm bruised. Nagasgasan ang bagong bago kong bike.

"s**t Primo," ito nalang ang nasabi ko. Dali-daling bumaba si Primo sa bike nya. Lumapit sya sakin saka ako inalalayang tumayo.

"Ash, come on," sabi nya habang inaalalayan ako pabalik sa bahay nila.

"s**t, we'll be dead," I said, laughing. Binatukan nya ko ng malakas.

"What's that for?" I asked. Sugatan na nga ako, sinaktan pa nya. Where's his heart?

"Di ka tumitingin sa dinaraanan mo, you can't ride that bike anymore," he said with authority. Di ako nakaimik. I know he's just concern.

"I don't wanna go home," I said. Dad will be mad and I'm scared. Baka ma grounded ako. Boring pa naman sa bahay.

"Don't worry, I'll cover you up," he said without looking at me. Umakyat kami sa kwarto nya saka ako tinulungang linisin yung mga sugat ko.

"Wag mong diinan Primo, humanda ka talaga sakin," pagbabanta ko dito. Ngayon ko lang naramdaman ng todo yung kirot.

"Ang tanga mo kasi Ash," sabi ni Primo saka diniinan pa lalo yung pagdampi ng bulak sa noo ko.

"Mas tanga ka sakin, naaalala mo nung nahuli ka ni ma'am na nangongopya?," tumatawa kong tanong. Baliw ba naman kasi masyadong pahalata.

Naramdaman kong tumutulo ang dugo sa aking labi kaya dali-dali ko itong pinahid sa kanya. His face was epic. We're both laughing so loud.

"Ash, stop. You're so gross" pagsaway nya sakin pero tumatawa parin.

Tumayo sya at saka lumabas sa balkonahe. The air is fresh. Sinundan ko sya habang iika ika. I saw the whole beauty of this place. Ang malawak na garden na punong puno ng mga bulaklak at halaman. Ang fountain sa harap ng bahay. Ang playground sa gilid. At ang malaking gate na tanaw mula rito sa kinatatayuan namin.

"This place will always be my home," I suddenly said without hesitation. Napatingin sya sakin. This was one of the best birthday celebration I've ever had. It may not be as cool like others, at least I felt that I'm not alone. That I have them—Primo and his parents, a family I can say I belong tho we're not literally family since I'm just an outcast.

"You'll always be part of our family, Ash" he replied. I saw the smiles on his eyes. They're shining like the stars at the night sky.

"Hey, I'm Marcus Peterson," bigla akong nabalik sa katotohanan nang may kumalabit sa akin.

"Yo. Ash Martin," I said. Tinitigan ko sya. He's tall, clean haircut and neat but I'm way more hotter than him of course. Sya rin yung kumausap sakin kanina.

"I thought you're crazy, man. Di ka kasi gumagalaw o nagsasalita," he said, laughing. Pabiro ko syang sinuntok.

"Just reminiscing," I said. Tumingin na ako sa harapan at naupo ng maayos.

Dumating na yung prof pero wala parin si Primo. I wish tita would come back. She's one of the biggest piece in Primo's life. Simula nung nawala sya, nawala na rin si Primo na kilala ko. He used to be great, responsible and lovely. But with just a snap, everything has changed. Di ko na rin sya makausap ng maayos lately. It's frustrating you know? Being unable to help your friend hurts like hell.

"Good morning, class" bati ng prof. Tumayo kami at bumati pabalik. Tumingin ako sa labas, nagbabaka-sakaling dumating si Primo. Bugok na yon iniwan ko lang naman sa Cafeteria.

"Today is the first day of school, so you know what to do. Getting to know each other first," our prof said. Ulit-ulit nalang na ganto, this won't be a great day after all. Lalo na at mag isa lang ako.

Nagpakilala na halos karamihan samin, pero wala parin si Primo. Naisipan ko ng i-text si mokong.

"Where are you?" I asked. Tinago ko na ang phone ko dahil baka ma kumpiska at saka muling nakinig sa harap. Boring. When it's my turn, I stand up.

"Hello guys, I'm Asher Martin, you can call me Ash. By the way, I'm throwing a party tonight. If you wanna come, the invitation and address is already on our group chat," I said and take my seat. Natapos na ang lahat at wala naman kaming gagawin kundi tumunganga.

Nilibang-libang ko nalang ang sarili ko sa pagmamasid sa paligid. Ang boring nga, ang aga ko pa naman gumising. Kauuwi lang namin ng family ko kagabi, we took our summer at NYC. And f*ck, nakalimutan ko sa bahay yung uwi ko kay Primo. I know he's not fully healed, but I believe that he'll gonna be fine soon.

"Hey, do you wanna go?" sabi sakin ng katabi ko.

"Hey, Troy Maximilien right?" I asked. Medyo makakalimutin talaga ako sa pangalan.

"Yeah, I'm Troy. Tara sa cafeteria?" he asked. I just nod. Bumaling ako sa isa ko pang katabi.

"Marcus, do you wanna come?" I asked, he's half listening to music.

"Sure, ang boring e," sabi nya saka tumayo at nagsimulang maglakad palabas ng room.

"Do you guys play basketball?" I asked them. They're as tall as me, we'll be a great team if ever. Dagdag mo pa si Primo.

"Yeah," sagot ni Marcus.

"Kind of," sagot naman ni Troy.

Narating na namin ang cafeteria at tinuro ni Marcus ang upuan sa likuran. Umupo kami at nilibot ko ang paningin ko. It's a good place to let your mind find peace except from the library. Ngayon ko lang napagmasdan ng mabuti ang cafeteria lalo na at umalis ako kaagad dahil sa inis kay Primo. I'm looking around when suddenly, I saw a girl. She's simple yet eye-catching.

"Guys, I think I found something interesting," sabi ko sa dalawa habang nakangiti. Tiningnan nila ako at sinundan ng tingin ang tinitingnan ko.

"First day of school Ash. Chill ka lang," natatawang sabi ni Marcus. Chill lang naman ako ah?

"Wag ka masyadong mabilis Ash, baka madapa ka," pang iinis pa ni Troy. Nag apir ang dalawa saka tumawa ng malakas.

Binatukan ko silang dalawa at nakitawa na rin.

"Seryoso, wala pa kasi akong date mamaya. I'm just... You know? Nevermind," sabi ko habang patuloy padin tinititigan ang babae. Ang totoo nyan wala talaga akong girlfriend. Niloloko ko lang si Primo, effective naman kasi medyo nagtampo sya.

"Akong bahala sayo Ash, I got your back," biglang sabi ni Troy. Tumayo sya at nagsimulang maglakad papunta sa counter. Kinaukausap nya na yung babae.

"Wala din akong date, kailangan ba meron?" biglang tanong sakin ni Marcus.

"It's not necessary, trip ko lang," sabi ko habang tinitingnan ang ginagawa ni Troy. Nakangiti na si mokong. Tumatawa rin yung babae at nakita kong pabalik na si Troy sa mesa namin.

"So anong nangyari?" pang uusisa ni Marcus. Nakangisi din si mokong.

"Her name is Kylie. Sabi ko sayo akong bahala e. Bilis, make your move," sabi ni Troy at pinagtulakan ako ng dalawa. Napakamot nalang ako sa ulo.

Stay calm. Babae lang yan, nakailang girlfriend ka na Ash. Pero kakaiba kasi to e. Simple pero ang lakas ng dating. Kitang kita ko ang pawis sa noo nya. Napansin nyang palapit ako.

"Good morning sir, what's your order?" she asked, smiling at me. Napangiti din ako, angas.

"Can I have a frappe? Uhm one hazelnut, dark choco and cappuccino," I said, looking intently at the menu. Tumango sya at saka tumalikod.

"Dagdagan mo na rin ng nachos," pahabol ko pa.

"Noted sir," sagot nito. Her back is a nice view, what more kung haharap pa sya.

She's typing at the desktop, di ko maiwasan mapatitig sa kanya. Maputi, makinis at may magandang mga labi. Nakapangalumbaba ako. Ang ganda nya bro. Nabalik nalang ako sa reyalidad ng may bumatok sakin.

"s**t, what was that for?" inis na tanong ko at tinitigan ang dalawa na nasa likod ko.

"Masyado kang pahalata, sabi ko sayo chill ka lang," paliwanag ni Marcus.

"Take it easy bro, sayo lang yan," dugtong pa ni Troy. Tumawa silang dalawa. Napailing nalang ako.

"Uhm sir, eto na po yung order nyo," biglang sabi ni Kylie at iniabot sa akin ang mga frappe.

"How much?" I asked using my formal voice, kunwari chill lang. Sundin ang payo ni Marcus.

"267php po sir," sagot nito kaya kumuha ako ng 500php sa wallet. Iaabot na sana nya sakin ang sukli pero tinanggihan ko ito.

"No, keep the change. Para na rin yan sa panggugulo ni Troy sayo kanina," nakangiti kong sabi sa kanya. Medyo nahiya sya kaya nagsalita ulit ako.

"By the way, I'm throwing a party tonight, if you like to come, you can text me," sabi ko saka binigay ang calling card ko. She's hesitating pero inilapit ko pa lalo kaya kinuha nya na ng tuluyan.

"Thank you sir," sagot nito ng nakayuko.

"Drop the sir, see you," I said and wink. Tumalikod na ko at tinulak ang dalawa pabalik sa upuan namin.

"Bat sumunod kayo?" inis na tanong ko pagkabalik na pagkabalik namin sa upuan.

"Oorder sana kami kaso naka order ka na pala," sagot ni Marcus habang tumatawa.

"Di mo naman kasi sinabing ililibre mo kami," napapailing habang tumatawang sabi naman ni Troy. Napakamot nalang ako sa ulo at binigay sa kanila ang frappe.

"Suit yourselves tonight, invite na rin kayo ng iba pa," utos ko sa dalawa. Si Troy lang ang tumango kaya tinitigan kong maigi si Marcus.

"What if I don't want to?" napataas ang kilay ko sa sinabi nya.

"Then don't go," I said, smirking.

"Di ka naman mabiro," natatawang sagot nito.

"So pano? Kitakits nalang?" tanong ko sa dalawa na tinanguan naman nila. Tumayo na ako at naglakad.

"See you Ash," magkasabay na sagot ng dalawa.

Nagsimula na kong lumabas ng campus habang iniinom ang frappe na binili ko. I started making my way to the parking lot. Pagkarating na pagkarating ko ay wala na ang kotse ko sa lugar na pinag parkan ko.

"s**t Primo!" inis na bulong ko. Binigay ko nga pala sa kanya ang susi. Kaya pala hindi na pumasok si mokong. Badtrip!

Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan si Primo. Napaka pasaway talaga badtrip. Di man lang nagpaalam. Kainis.

"Sagutin mo Primo, badtrip ka," bulong ko habang di namalayang napunta na ako sa isang bench. Medyo napalayo na ako sa parking lot.

"Hello," sagot nito. Bakas sa kanyang boses ang saya. Ano na naman to Primo? Hays.

"Where are you?" nagtitimpi kong tanong.

"Secret" maikling sagot nito kaya nag init ang ulo ko.

"Who's with you?"

"Secret"

"Come back. Sunduin mo ko at baka masapak kita!" inis na sabi ko dito saka sya binabaan.

Kumag talaga hays.