CHAPTER 47

1023 Words

MARIAN POV Halos paikot ikot ako sa labas ng emergency room. Hindi ako mapakali at naaligaga, sinisisi ko ag aking sarili kung bakit ito nangyari. "Marian, maupo ka please, ako ang nahihilo sayo eh. Magiging maayos din ang lahat. Siguro dala lang din ng pagod kaya biglang nahimatay si Harold." Isinandal ko naman ang sarili ko sa dingding ang nag cross ng kamay sa aking dibdib. Tiningnan ko siya kahit na namumugtong ang aking mga mata. "Hindi ko po mapapatawad ang sarili ko kapag mayroong nangyaring masama kay Harold. Ako ang dapat sisihin sa nangyari sa kanya." "At bakit mo naman dapat sisihin ang sarili mo, Marian? Wala namang may gusto ng nangyari ngayon. Hintayin na lamang natin na lumabas ang doctor para i explain sa atin ang nanyari." "Kung hindi ko lang kasi sana pinayagan na

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD