ผมรีบกลับบ้านก่อนเวลา นี่เป็นครั้งแรกในรอบสามปีที่ผมกลับบ้านก่อนเวลาหลังจากที่ไล่ไอ้พวกทรราชทั้งสามนั้นกลับไปได้ซึ่งพอพวกมันรู้ว่าผมจะไปเวียนนาพวกมันก็ตาเป็นประกายแล้วเกาะแข้งเกาะขาของผมขอไปเวียนนาด้วย ตอนแรกผมก็กะว่าจะไปกับเลขาของผมเพียงแค่สองคนเท่านั้น แต่มาคิดไปคิดมาอย่างน้อยห้าหัวก็ยังดีกว่าแค่สองหัวแหละครับ ผมให้พวกมันเคลียร์งานของตัวเองให้เรียบร้อยอย่าให้มีผลกระทบถึงจะตามผมไปได้ แน่นอนว่าพอพวกเราตกลงกันแล้วพวกมันก็รีบเผ่นแนบไปเคลียร์งานทันที
ผมปิดประตูห้องพักแล้วเดินเข้ามาในห้องนอน วางของเอาไว้ที่โต๊ะทำงานมองไปที่รูปของใบเฟิร์นที่ส่งยิ้มให้ผมอย่างมีความสุข ผมเดินไปลูบไล้รูปภาพของเธอแล้วยกมันขึ้นแนบอกแกร่งของผม
"ถ้าได้เจอกันอีกครั้งเฟิร์นจะทำหน้ายังไงนะ จะไล่คีนให้ไปไกลๆ หรือจะทำเป็นเหมือนกันคนที่ไม่รู้จักกัน"
ผมยิ้มเหมือนคนบ้าเลยครับ แล้ววางรูปของเธอเอาไว้ในมุมเดิม ผมเดินไปอาบน้ำอาบท่าให้สบายใจแล้วมานั่งวางแผนงานต่อที่โต๊ะทำงาน การไปง้อใบเฟิร์นครั้งนี้ผมเองก็ต้องไม่เสียงานด้วย ก็ผมโตเป็นผู้ใหญ่แล้วนี่ครับถึงแม้ว่าจะยังกินเหล้า และสูบบุหรี่อยู่ แต่แน่นอนครับว่าผู้หญิงผมไม่ยุ่งเหมือนเดิม ผมต้องเก็บแต้มบุญเอาไว้ง้อเมียของผมกลับมา
ผมวางแผนงานไปได้สักระยะหนึ่งครับ จนลืมดูเวลาไปเลยว่ามันกี่โมงแล้ว หลังจากกดส่งเมลให้คุณพ่อพิจารณาที่จะดำเนินธุรกิจที่เวียนนา ผมก็นั่งมองอีเมลนั้นอย่างใจจดใจจ่อรอการตอบกลับจากคุณพ่อที่พ่วงตำแหน่งท่านประธานใหญ่ พลางคิดไปด้วยว่าหากคุณพ่อไม่อนุมัติผมจะทำอย่างไร ผมนั่งจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์ไปอย่างนั้นเป็นเวลาร่วมสองชั่วโมงครับไม่นานก็มีอีเมลตอบกลับมาจากคุณพ่อของผม ผมรีบกดอ่านมันในทันที และเมื่อผมอ่านจบน้ำตาที่ไม่ได้ไหลมาหลายปีก็คลอเบ้าตาคมของผม
'อนุมัติ'
ผมถอนหายใจอย่างโล่งอกครับที่คุณพ่ออนุมัติมาแม้เงื่อนไขของท่านจะค่อนข้างยากพอสมควรด้วยเรื่องของยอดขายที่ต้องทำรายได้ให้มากกว่า 100 ล้านบาทไทยต่อแห่ง อ่อ ผมลืมบอกไปใช่ไหมครับสรุปแล้วเลขาของผมหาที่ดินย่านธุรกิจได้แล้ว ซึ่งเป็นที่ค่อนข้างใหญ่จำนวนสองแห่งพอดี ราคาก็ค่อนข้างสูงเลยครับแต่ด้วยความสะดวกสบายแถวบริเวณนั้นผมว่าไม่น่าเกินความสามารถของผมหรอกครับ
ผมจัดการทำเรื่องติดต่อขอดูสถานที่จริงก่อนทำสัญญาซื้อขายทั้งสองที่ ซึ่งคนทางนั้นก็ตกลงครับ ผมตั้งใจไว้ว่าถ้าทุกอย่างมันโอเคก็คงจะทำเป็นคอนโดหนึ่งแห่ง และทำเป็นบ้านเช่าอีกหนึ่งแห่ง อีกทั้ง ทั้งสองแห่งมันก็ยังไม่ไกลที่ทำงานของใบเฟิร์นมากนัก เมื่อผมสบายใจแล้วทุกอย่างเป็นไปตามที่ผมคิดเอาไว้ ผมก็เริ่มเก็บของและเตรียมตัวเดินทางในวันรุ่งขึ้นครับโดยส่งข้อความไปหาเลขาของผมให้จองโรงแรมในย่านนั้นให้ผมด้วย รวมทั้งของเขาด้วยนะครับ
หลายวันต่อมา @ออสเตรีย
วันนี้เป็นวันหยุดของฉัน และเป็นวันที่ฉันนัดกับเพื่อนเอาไว้ว่าจะไปเดินเล่นด้วยกันที่ย่านช็อปปิ้งที่ถนนกราเบน เพื่อนของฉันเราเรียนมาด้วยกัน และได้เป็นสัตวแพทย์ด้วยกันค่ะ ส่วนเพื่อนที่ประเทศไทยฉันก็ยังติดต่ออยู่เรื่อยๆ นะคะ รวมทั้งพี่เก้าและเฮียหนึ่งด้วย เหมือนตอนนี้พี่เก้าเองก็เป็นเจ้าของโรงพยาบาลสัตว์หลายแห่งเลยล่ะค่ะ และยังชอบถามฉันบ่อยๆ ด้วยว่าฉันจะกลับไปที่ประเทศไทยอีกไหม ถ้าฉันไม่กลับเขาก็จะมาสร้างโรงพยาบาลสัตว์ที่นี่น่าตลกใช่มั้ยคะพี่เก้าเนี่ยชอบเล่นมุกแบบนี้อยู่เรื่อยเลยค่ะ
ฉันคงไม่ได้กลับไปที่ประเทศไทยอีกแล้วล่ะค่ะฉันใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ค่อนข้างโอเคดีค่ะ รวมทั้งพ่อกับแม่ของฉันด้วยงานของพวกท่านก็ไปได้สวยเลยทีเดียว ส่วนคอนโดที่ฉันเคยอยู่ตอนนี้ฉันได้ปล่อยเช่า และมีผู้เช่าเรียบร้อยแล้วค่ะ เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยที่ฉันเคยเรียนเนี่ยแหละค่ะ ตอนแรกฉันว่าจะขายไปเลยแต่ฉันไม่ใช่คนที่มั่งมีอะไรขนาดนั้นนี่คะ ฉันเลยคิดว่าปล่อยเช่าเอาไว้ก็ไม่ได้เสียหายอะไรมากมายนักโดยมีเพื่อนของฉันยายโรสลินกับยายลลินเป็นธุระดูแลจัดการให้ค่ะ
ตอนที่ฉันย้ายมาที่นี่ใหม่ๆ ก็ค่อนข้างปรับตัวยากเหมือนกันค่ะ ฉันมาอาศัยอยู่กับพ่อแม่จนฉันเรียนจบ และตอนนี้ฉันย้ายออกมาจากบ้านพ่อแม่ได้หนึ่งปีแล้วค่ะ ฉันมาเช่าคอนโดอยู่ใกล้ๆ ที่ทำงานนั่งรถบัสไปแค่สองสถานีก็ถึงแล้วล่ะค่ะ แล้วตอนนี้ฉันเองก็พอจะมีเงินเก็บอยู่จำนวนหนึ่งฉันมีความคิดว่าอยากจะซื้อคอนโดสักห้องแต่ฉันยังไม่รีบหรอกนะคะฉันว่าจะดูไปเรื่อยๆ ก่อนน่ะค่ะ ถ้าเจอที่ถูกใจแล้วก็คงจะซื้อเลย
ฉันยืนหมุนตัวไปหมุนตัวมาอยู่หน้ากระจกค่ะ เตรียมที่จะออกไปเดินช็อปปิ้งกับเพื่อนๆ ของฉันว่าแล้วก็เดินไปหยิบกระเป๋าสะพายข้างมาแล้วเช็กความเรียบร้อยอีกครั้ง เรานัดกันที่ย่านช็อปปิ้งและจะไปเจอกันที่นั่นค่ะ
"ทางนี้ใบเฟิร์น"
ฉันนั่งรถมาถึงแล้วค่ะ ช่วงนี้อากาศกำลังดีเลยนะคะเพราะใกล้เข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิแล้วฉันเห็นมิลาด้ากับเอมิลี่ยืนโบกไม้โบกมือให้ฉัน ฉันก็ยกมือขึ้นโบกกลับไปหาเธอทั้งสองคนค่ะ มิลาด้ากับเอมิลี่เป็นเพื่อนที่ดีมากๆ สำหรับฉันเลยนะคะ ตอนฉันมาที่นี่ใหม่ๆ ก็ได้เธอทั้งสองคนที่คอยช่วยเหลือฉันจนเราได้เป็นเพื่อนสนิทกันมาจนถึงทุกวันนี้
"มากันนานแล้วเหรอ"
"ไม่นานเลย ฉันเพิ่งมาถึงเมื่อกี้เหมือนกัน แค่มิลาด้ามาถึงก่อนเป็นคนแรก"
"งั้นไปหาอะไรกินกันเลยดีมั้ย แล้วค่อยไปเดินเล่นกัน" ฉันเสนอ
ก็ฉันเริ่มหิวแล้วนี่คะ มาอยู่ที่นี่ก็ดีนะคะฉันลืมเรื่องราวต่างๆ ที่เคยเจอมาไม่ใช่สิต้องบอกว่าเก็บเรื่องราวเหล่านั้นเอาไว้จนลึกสุดใจเลยล่ะค่ะ และครองตัวเป็นโสดมาตลอดสี่ปีเต็ม ฉันเริ่มโตขึ้นและไม่ได้ไร้เดียงสาเหมือนเมื่อก่อน ฉันแต่งตัวเก่ง ดื่มเหล้ามากขึ้น แต่ฉันไม่สูบบุหรี่นะคะ ยกเว้นเพื่อนฉันทั้งสองคนที่สูบบุหรี่แต่ฉันก็ไม่ได้ถือสาอะไรหรอกค่ะ
เมื่อหนึ่งปีก่อนเราจัดปาร์ตี้กันที่บ้านของมิลาด้าค่ะฉันเมา และเริ่มเล่าเรื่องเลวร้ายที่ได้เจอมาเพราะมิลาด้ากับเอมิลี่สงสัยว่าทำไมฉันถึงไม่หาใครสักคน พวกเธอได้ฟังเรื่องราวของฉัน และคำพูดหนักแน่นที่ฉันยืนยันกับพวกเธอไปค่ะว่า...
'ฉันลืมผู้ชายคนนั้นได้แล้ว'
'ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับผู้ชายคนนั้นแล้ว'
พวกเธอให้ฉันลองพิสูจน์หัวใจของตัวเองด้วยการปลดบล็อกทุกช่องทางการติดต่อของผู้ชายคนนั้น คนที่ใจร้ายกับฉัน และแน่นอนว่าฉันก็ทำ จนมารู้ตัวอีกทีในตอนเช้าหลังจากที่ฉันสร่างเมาว่าได้ปลดบล็อกผู้ชายคนนั้นไปแล้ว
"นี่ยู คนที่เลิกกันไปแล้ว ไม่ใช่ว่าจะเป็นเพื่อนกันไม่ได้หรอกใช่มั้ย ดูอย่างฉันกับธีโอสิ เลิกกันไปแล้วก็กลับมาแซ่บกันได้" ฉันอดที่จะยิ้มกับคำพูดของมิลาด้าไม่ได้เลยจริงๆ ค่ะ
เฮ้อ...
หลังจากวันนั้นมาตลอดหนึ่งปีเต็มฉันก็เข้าไปดูที่ไอจีของวาคีนบ่อยๆ เขาไม่ค่อยเคลื่อนไหวอะไรมากนักหรอกค่ะ นอกจากธุรกิจคอนโดของเขาที่ผุดขึ้นเป็นดอกเห็ดตามประเทศนั้นบ้าง ประเทศนี้บ้าง ฉันได้เห็นเขามีความสุขและมีความก้าวหน้าขนาดนี้ฉันเองก็รู้สึกสุขใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเหมือนกันนะคะ