ตอนที่2 นางฟ้าตัวน้อย
1962 Words
คัลเลนนั่งมองหญิงสาวคนหนึ่งมานานกว่าครึ่งชั่วโมง เธอเหมือนนางฟ้าตัวน้อยที่กำลังเต้นระบำอยู่กลางฟลอร์ ยิ่งร่างกายโค้งเว้าสมส่วนขยับโยกไปมา ช่องท้องส่วนล่างของเขาก็เหมือนมีไฟกองเล็กๆ ถูกจุดขึ้น สี่สหายมองหน้ากัน เป้าหมายมีอยู่คนเดียว แต่ใครล่ะจะลงมือ
เจ้าของดวงตาลึกล้ำกระดกเหล้ารสเข้มลงคอก่อนจะลุกขึ้น คัลเลนไม่เคยเข้าหาใครก่อน นี่เป็นครั้งเเรกที่เขาเหมือนจะต้องการมากจนควบคุมตัวเองไม่ได้ การแสดงออกที่แสนกระตือรือร้นนี้ ทำให้สีหน้าของชมพู่ย่ำแย่ เธอแต่งตัวมาเต็มที่เพื่ออยู่กับชายหนุ่มสุดฮอตในฝันของผู้หญิงมากมาย อีกไม่กี่ชั่วโมงก็คงไปต่อที่เตียงแล้ว ทำไมต้องมีคนมาแย่งด้วย
"ใจเย็นนะเว้ย" เพื่อนๆกล่าวแซว แม้จะยังมีความเสียดาย เเต่ใครเร็วสุด คนนั้นก็ได้ไป พวกเขาไม่แย่งกันเองเด็ดขาด
ร่างสูงเดินลงมาชั้นล่าง เขาค่อยๆ ก้าวเข้าไปหาเธอ ไม่รีบร้อน ไม่ชักช้า เรื่องเเบบนี้ต้องมีจังหวะ เเละดูท่าว่าเขาจะเชี่ยวชาญมากด้วย
เพลงป็อบที่ดังกระหึ่มเปลี่ยนจังหวะเป็นเเนวอาร์เเอนบี มิ่งขวัญหลับตาพริ้ม ช่วงเวลานี้ เหมือนเธอกำลังล่องลอยอยู่บนสวรรค์เลย ระหว่างที่มัวเมา มือของใครบางคนก็เลื่อนมาเเตะที่เอวคอดจากทางด้านหลัง แผ่นอกที่ทั้งหนาและตึงเบียดชิดกับร่างเล็กจนไร้ช่องว่าง เพื่อให้หญิงสาวผู้เย้ายวนเอนตัวลงไปพักพิง ทั้งสองกอดกันกลม คนอื่นๆที่จ้องมิ่งขวัญอยู่รู้ว่าคงพลาดเป้าหมายแล้ว ก็คัลเลนนัวเนียเธอขนาดนั้น
"มาคนเดียวเหรอครับ" เสียงของเขากระซิบเบาๆ ที่ข้างหู มันทำให้มิ่งขวัญขนลุกซู่ เธองัวเงียพยายามจะพูดบางอย่าง
"อื้อ~ แคล เหมือนอยู่บนท้องฟ้าเลย ฉันชอบมาก"
คัลเลนไม่ได้ยินคนพึมพำ เขาลูบมือไปบนหน้าท้องเเบนราบ ต่ำลงไป ต่ำลงไปเรื่อยๆ ริมฝีปากก็เคลื่อนเข้ามาขบติ่งหูสะอาดของหญิงสาวเบาๆ จู่โจมแน่วแน่แบบนี้ ร่างทั้งร่างของมิ่งขวัญก็ยืนแทบไม่อยู่ เธออ่อนระทวย ไม่มีความหวงเนื้อหวงตัวใดๆทั้งนั้น
คัลเลนพยุงร่างบอบบางไว้ ตัวของเธอหอมมากจริงๆ เหมือนกลิ่นไอศกรีมวนิลลาสีขาวบริสุทธิ์ ผิวก็นุ่มเนียนคล้ายเด็กแรกเกิด ได้สัมผัสแล้วห้ามความกระหายในส่วนลึกไม่ได้เลย ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอ เมื่อเพื่อนทั้งสามคนมองลงมาเห็นการกระทำของเขา ต่างฝ่ายต่างก็ต้องเบิกตาโต ไอ้เสือเเทบจะขย้ำสาวสวยคนนั้นกลางฟลอร์อยู่เเล้ว ไม่เหมือนปกติที่มันชอบทำเลย
"ยืนไม่ไหวแล้วนะครับ ไปห้องน้ำกันไหม"
คัลเลนพาหญิงสาวไร้สติเดินออกไปกับเขา เมื่อพ้นสายตาผู้คน จังหวะที่ไม่มีใครอยู่ในห้องน้ำ มิ่งขวัญก็ถูกลากตัวเข้าไปทันที ประตูบานเล็กปิดลง สองคนยืนเบียดเสียดในห้องคับเเคบ คัลเลนเปิดเกมก่อน เขาลูบไล้เรือนร่างสมส่วนของผู้หญิงตรงหน้า ไล่ลงไปบีบสะโพกวนขึ้นมาขยำอกอิ่มนุ่มนิ่ม เต็มไม้เต็มมือมาก ไม่เสียเเรงที่จ้องอยู่ตั้งนาน
“ผมดูดดีไหมครับ”
“อะ อื้ม”
สำหรับคัลเลน นี่ถือเป็นคำตอบ ริมฝีปากร้อนก้มลงซุกไซ้อกสวยได้รูป เขาเหมือนสัตว์ร้ายหิวโหย ทั้งดุดันเเละบ้าคลั่ง มิ่งขวัญที่เป็นฝ่ายตั้งรับจึงจำต้องเชิดหน้าขึ้นร้องเสียงแผ่ว การกระทำหยาบโลนนี้กระตุ้นร่างกายของเธอให้สั่นสะท้าน
"อ้าขาออกหน่อยสิครับ เด็กดี"
แผ่นหลังบอบบางเคลื่อนชิดผนังห้องน้ำ โดยมีมือข้างหนึ่งของคัลเลนโอบกอดเอาไว้ เขาดึงเดรสสีแดงทั้งข้างบนและข้างล่างมากองรวมกันที่เอวคอด บราไร้สายรูปทรงเซ็กซี่ถูกปลดออก ยิ่งเห็นเต็มตาแบบนี้ก็ยิ่งถูกใจ ชายร่างใหญ่ยิ้มเย็น เขาเริ่มกระตุ้นเธอทุกจุด ริมฝีปากดูดดึงเต้าหู้นุ่มนิ่ม ส่งลิ้นหยาบลิ้มลองไอศกรีมวนิลลารสชาติโปรดอย่างมูมมาม นิ้วใหญ่ก็ลูบไล้กลางลำตัวของคน จุดนั้นเป็นพื้นที่อ่อนไหว มันไวต่อความรู้สึกเป็นอย่างมาก เพียงถูกเกลี่ยไล่ไปมา ร่างกายของมิ่งขวัญก็ปล่อยความหล่อลื่นจนเลอะเต็มมือคัลเลน บรรยากาศเร่าร้อน เขาไม่เว้นจังหวะให้เธอได้พักเลย
"อื้อ~หยุดก่อน หยุด"
คัลเลนเคลื่อนมือเร็วขึ้น ร่างกายของสาวสวยตรงหน้าจึงบิดไปมาเหมือนคนกำลังจะขาดใจ มิ่งขวัญขาสั่น ความเสียวซ่านที่พุ่งสูงอย่างต่อเนื่องทำให้เธอเกร็งกระตุก รู้สึกเหมือนได้รับการปลดปล่อย หญิงสาวสวยสดนั่งลงกองกับพื้นหลังจากสุขสม พร้อมกับลมหายใจหอบเหนื่อย ต่างจากคนเปิดเกมโดยสิ้นเชิง เสียงถอดเข็มขัดดังอยู่ไม่ไกลหู เมื่อใบหน้าหวานเงยขึ้น บางอย่างที่แข็งเเละร้อนมากก็ถูไถไปบนริมฝีปากของเธอ นิ้วมือใหญ่ล้วงเข้ามาเบิกทางก่อน ชุ่มฉ่ำพอประมาณแล้วก็ส่งความใหญ่โตเข้าไป มิ่งขวัญน้ำตารื้น เธอหายใจไม่ออก มีบางอย่างอุดปากเธอเอาไว้
"ดูดเบาๆ ครับ อย่าให้ผมเสร็จก่อนที่จะเข้าไปในตัวคุณ"
มิ่งขวัญไม่ได้ดูด เธอแค่อ้าปากไว้อย่างนั้น เขาจับศีรษะเธอแน่น สะโพกสอบโยกเข้าออกเอง เสียงคนสำลักปนครวญครางพอใจเคล้าไปกับบทเพลงจากทางด้านล่างของผับ คัลเลนเชิดหน้าขบกรามเป็นสันนูน เมื่อกระแทกกระทั้นจนพอใจก็ปล่อยมือให้หญิงสาวเป็นอิสระ มิ่งขวัญสำลักหน้าดำหน้าแดง เมื่อครู่เธอทำอะไรลงไป สติที่ล่องลอยค่อยๆ ปะติดปะต่อกัน แรงดึงของชายหนุ่มฉุดร่างบอบบางขึ้นจากพื้น เขาล้วงถุงยางอนามัยออกมา เเววตายังคงจ้องมองใบหน้าที่สดสวยของเธอ
"เจ็บหน่อยนะครับ ของผมไม่ใช่มาตฐานทั่วไป"คัลเลนยิ้มก่อนจะยกขาของมิ่งขวัญขึ้นมาข้างหนึ่ง เขาดันตัวเข้าไปในทางรักคับเเคบของเธอ แต่มันแน่นมาก
ความเจ็บปวดทำให้ใบหน้าของหญิงสาวบิดเบี้ยว เมื่อครู่นึกว่าฝัน เเต่ไม่ใช่ เธอกำลังมีเซ็กซ์ มีไปมั่วซะด้วย ที่นี่ที่ไหน ห้องน้ำของผับเหรอ มือของมิ่งขวัญดันตัวคัลเลนเอาไว้ เธอได้สติกลับมาเเล้ว
"หยุดนะ"
คัลเลนยังไม่ละความพยายาม มาถึงขั้นนี้เเล้ว ต้องดันเข้าไปให้สุด มิ่งขวัญไม่ยอม เธอดิ้นหนี ฝ่ามือก็ฟาดรัวๆ เข้าไปที่เเผงอกของเขา เมื่อชายหนุ่มตรงหน้าไม่สะทกสะท้าน มิ่งขวัญจึงยกหมัดขึ้นต่อย คัลเลนเจ็บจนต้องถอนตัวออกมากุมจมูกเอาไว้
"เธอเป็นบ้าอะไร มาต่อยฉันทำไม"
มิ่งขวัญรีบสวมเสื้อผ้า เธอตกใจมาก จะวิ่งหนีออกไปจากห้องน้ำเเต่คัลเลนมายืนขวางเอาไว้ สาวน้อยถอยหลัง ดวงตากลมโตสองข้างตื่นกลัว ทำอะไรลงไป อันตรายชะมัด ยังดีที่เห็นเขาสวมถุงยาง ไม่อย่างนั้นเธอต้องไปตรวจโรคที่โรงพยาบาลอีก ใบหน้าเหมือนปีศาจเงยขึ้นมาจดจ้องมิ่งขวัญเอาเป็นเอาตาย ต่อยเขาทำไม
"ถอยออกไปไกลๆเลยนะ จะทำอะไรฉัน"
"อยู่กับผู้ชายสองคนในห้องน้ำ คิดว่ากำลังทำอะไรอยู่ล่ะ"
"สารเลว นายวางยาฉัน"
"วางยา เธอเดินเข้ามาในนี้กับฉันเอง ยั่วฉันด้วย อยากกันทั้งคู่ จะดีดดิ้นทำไม"
มิ่งขวัญหน้าซีด กระเป๋าของเธออยู่ที่โต๊ะกับแครอล ไม่มีโทรศัพท์ให้ขอความช่วยเหลือ เเล้วจะหนีจากไอ้คนโรคจิตตรงหน้ายังไง สถานการณ์อึดอัดมาก ชายหนุ่มเองก็ไม่ยอมเก็บความใหญ่โตของเขา มันยังไม่ได้ระบาย จะให้ปล่อยคนไปง่ายๆ ได้อย่างไร คัลเลนรูดถุงยางออก เขาเดินเข้ามาหาเธอด้วยสีหน้าไม่พอใจ
"ฉันจะไม่เอาเรื่องที่เธอต่อยฉัน ถ้าเธอทำให้ฉันเสร็จ"
"ไม่เอา ฉันไม่ทำ ปล่อยฉันออกไป ไม่งั้นฉันจะเเจ้งตำรวจ"
"ไปเเจ้งสิ เเต่ต้องหลังจากที่ฉันเสร็จเเล้วเท่านั้น"
มิ่งขวัญไม่มีโอกาสปฏิเสธ คัลเลนเดินมาจนชิดร่างของเธอเเล้ว เขาจับมือเรียวนุ่มลูบกายใหญ่ ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงบดขยี้จูบที่ริมฝีปากเเดงสดอย่างเเรง มิ่งขวัญหน้าร้อนผ่าว เธอถูกดันให้ชิดผนังห้องน้ำอีกครั้ง จูบเเรกที่รักษามาอย่างดีถูกคนตัวใหญ่ฉกฉวยเอาไปแล้ว เขาดันลิ้นอุ่นชื้นเข้าไปชิมรสวนิลลาหอมหวานจากโพลงปากของเธอ ลมหายใจหนักหน่วงก็เริ่มหอบกระชั้นถี่ขึ้นเรื่อยๆ นานเเสนนานจนในที่สุดคัลเลนก็ทนไม่ไหว มือของหญิงสาวคนนี้นุ่มมาก
"จะเสร็จ อ๊า!!" ร่างสูงใหญ่ซบใบหน้าลงข้างซอกคอขาว เขาไม่เคยเสร็จเพราะฝ่ามือของผู้หญิงมาก่อน นี่เป็นครั้งเเรก
สาวน้อยดวงตากลมโตจ้องมองน้ำอุ่นสีขาวข้นที่เลอะอยู่เต็มฝ่ามือ เธอเช็ดมันเเรงๆ ที่ชายเสื้อของเขา ทั้งสองค่อยๆ ผละออกจากกัน คัลเลนเเต่งตัว สายตาของเขาเหลือบไปเห็นเลือดสีเเดงไหลเป็นทางลงมาตามเรียวขาของมิ่งขวัญ พอเสร็จเรื่อง เธอจะหนีออกไปจากห้องน้ำตามที่ได้ตกลงกันไว้ คัลเลนคว้าไหล่บาง เขาดึงเเขนเธอให้กลับเข้าไปอยู่ในห้องน้ำเหมือนเดิม ร่างสูงใหญ่ดึงทิชชู่ออกมาจากกล่องเเล้วยื่นมันให้มิ่งขวัญ
"เช็ดซะ" มิ่งขวัญก้มลงมองตามสายตาของเขา เธอตกใจมาก มีเลือดไหลออกมาจากตรงนั้น เยอะซะด้วย
"ออกไป"
คัลเลนเดินออกไป ปล่อยให้มิ่งขวัญจัดการตัวเอง หลังจากเช็ดทำความสะอาด ร่างบอบบางก็ก้าวอย่างกล้าๆ กลัวๆออกมาจากห้องน้ำ ทำไมวันนี้เธอต้องมาเจอโรคจิตด้วย ไอ้เฮงซวยนั่น
แครอลกลับมาได้สติเเล้ว เธอกำลังจะมาตามหามิ่งขวัญในห้องน้ำ พอดีกับที่เจอเพื่อนเดินเหนื่อยๆ ออกมา
"มิ่งขวัญ เกิดอะไรขึ้น ทั้งผมทั้งชุดสภาพเละไปหมดเลย"
"ไม่มีอะไร รีบกลับกันเถอะ ง่วงแล้ว"
"ไม่เป็นไรจริงๆ ใช่ไหม ฉันพาเธอมาเที่ยวเเท้ๆ เมาเเล้วนอนอยู่ที่โต๊ะอย่างเดียวเลย"
"อืม กลับกันเถอะ"
สองสาวเดินโซซัดโซเซ จู่ๆ แครอลก็ทำตัวลนลาน ดวงตาของเธอเบิกกว้าง ใบหน้าก็ยิ้มเจื่อนๆ เหมือนคนเจอสถานการณ์ทำตัวไม่ถูก มิ่งขวัญเขย่าเเขนแครอล เธอเป็นอะไรไป
"พี่คัลเลน วันนี้พี่มาด้วยเหรอคะ"
"พี่ควรถามเธอมากกว่า มาทำอะไรที่นี่"
"น้องพาเพื่อนมาเที่ยวค่ะ" มิ่งขวัญหันไปหาผู้ชายที่เดินมาหยุดยืนชิดเเผ่นหลังของเธอ เป็นเขา ไอ้คนโรคจิตหน้าไม่อาย มิ่งขวัญเดินหนี ดวงตาของเธอสั่นจนแครอลสังเกตอาการได้
"ดูเเลตัวเองยังไม่ได้ ก็พากันมาเที่ยว หากเกิดเรื่องอะไรขึ้น จะทำยังไง"
"ดูสิ พี่บ่นจนเพื่อนน้องตกใจหมดเเล้ว มิ่งขวัญ อย่ากลัวไปเลย คนนี้พี่ชายคนรองฉันเอง ชื่อพี่คัลเลน"
"สวัสดีค่ะ" คัลเลนเห็นท่าทีของมิ่งขวัญที่ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ยิ้มออกมา เขาเพียงทักทายเธอกลับเเต่น้ำเสียงนั้นอยากกลั่นแกล้งมาก
- Writer
