บทที่7

1849 Words
แสงดาวถึงกับต้องกลั้นหายใจไปชั่วครู่เมื่อฝ่ามือใหญ่ฉีกกระชากชุดสวยจนขาดวิ่นติดมือ เรือนร่างสวยสง่าของอดีตนักแสดงสาวเป็นที่พึงพอใจของผู้พบเห็น ยอดประทุมถันสีหวานชูช่องามทำเอาคนจ้องมองถึงกับต้องกลืนน้ำลาย "ถอดเสื้อผ้าให้ฉัน"ลีโอนาร์ทแกมบังคับทำให้แสงดาวต้องยอมทำตาม ฝ่ามือเล็กสั่นระริกยามเมื่อเอื้อมไปถอดชุดสูทตัวหน้าพร้อมกับเสื้อเชิ้ตสีขาวด้านใน แผงอกใหญ่อัดแน่นไปด้วยมัดกล้ามดังคนชอบออกกำลังกาย ซิกแพคเรียงรายสวยงามเป็นลอนอย่างชัดเจนทำเอาแสงดาวถึงกับใจสั่นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ความสมบูรณ์แบบของลีโอนาร์ททำให้ผู้หญิงอย่างเธอยังรู้สึกอายเมื่อได้มอง "ถอดกางเกงสิ" "คะ?" "ถอดกางเกงให้ฉัน"ฟันซี่เล็กขบริมฝีปากล่างอย่างชั่งใจ เมื่อก้มสายตามองไปยังกางเกงสแลคสีดำซึ่งตรงเป้ามีอาวุธร้ายประจำกายขยายใหญ่แนบเด่นชัดจนเป็นรูปทรงอย่างเห็นได้ชัด "คะ...คือว่า" "ไม่อยากให้แม่ของเธอหาย?"เจอคำถามนี้เข้าไปความกลัวภายในใจของแสงดาวถึงกับสลายหายไป เธอเดินเข้าไปประชิดยื่นฝ่ามือเล็ก ๆ ไปถอดเข็มขัดรูดซิปกางเกงราคาแพงของชายหนุ่มตามคำสั่งอย่างไม่รอช้า 'มัน ใหญ่ มาก' แสงดาวถึงกับต้องร้องอุทานภายในใจหลังจากได้เห็นอาวุธร้ายประจำกายของลีโอนาร์ทอย่างเด่นชัดในระยะกระชั้นชิดซึ่งทำเอาเธอแทบจะลืมจังหวะการหายใจกันไปเลยทีเดียว ไม่รู้ว่าจะเปรียบเทียบกับอะไรดี แขนของเธอ สาก หรือขนาดขวดนมแปดออนซ์ของเด็ก ทำไมมันถึงได้ใหญ่ขนาดนี้ ตึง ร่างเล็กถึงกับล้มลงนั่งพับเพียบอยู่บนพรมขนสัตว์ดวงตากลมโตเบิกกว้างเกือบเท่าไข่ห่าน หัวอาวุธรบสีแดงบานฉ่ำกำลังชี้หน้าของเธอราวกับว่าจะลงโทษ "คะ...คุณลีโอคะ" "อะไร" "ทำไมมันใหญ่อย่างนี้ล่ะคะ"แสงดาวเผลอพูดออกไปตามความคิดของตัวเอง ดวงตาของเธอยังคงจ้องอาวุธร้ายของชายหนุ่มอยู่อย่างนั้น "เธอจะกลัวไปทำไม ครั้งที่แล้วก็เพราะมันนี่แหละที่ทำให้เธอมีความสุข" 'และก็ทำให้เธอเดินไม่ได้ถึงสองวันติด ๆ' "เลิกลีลาแล้วมาจัดการมันซะ"ลีโอนาร์ทว่าพร้อมก้าวขาเดินเข้ามาใกล้ กลิ่นกายของบุรุษชายลอยแตะเข้าโพรงจมูกสวยของอดีตนักแสดงสาว ความใหญ่ยาวตรงหน้าทำเอาแสงดาวกลืนน้ำลายลงคอนับครั้งไม่ถ้วน หญิงสาวแหงนหน้าช้อนดวงตามองชายหนุ่มเมื่อเห็นขนาดของอาวุธร้ายซึ่งมันอาจจะทำให้ครั้งนี้เธอถึงขั้นต้องเข้าไปนอนให้น้ำเกลือถึงโรงพยาบาลเลยก็ได้ คงต้องโทษตัวเองเมื่อครั้งที่แล้วไม่ตรวจสอบให้ดีก่อนว่ามันใหญ่ยาวขนาดเท่าไหน "คุณลีโอ" "จัดการมันซะ ถ้ากลัวก็ให้นึกถึงหน้าแม่ของเธอเข้าไว้" "แต่มันใหญ่เกินไป ดาวกลัวว่าจะเดินไม่ได้เหมือนครั้งที่แล้ว" "จะกลัวไปทำไม ในเมื่อครั้งนี้เธอก็จะต้องมีสภาพไม่ต่างจากครั้งก่อน"ลีโอนาร์ทเดินไปทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟายื่นฝ่ามือไปคว้าแก้วเหล้าขึ้นมาดื่ม แววตาดุเข้มมองร่างเล็กของแสงดาวที่เอาแต่นั่งนิ่งไม่ยอมคลานตามมา "ฉันจะนับหนึ่งถึงสาม ถ้าเธอไม่ยอมทำฉันจะจับมันยัดเข้าไปในรูเล็ก ๆ ของเธอทั้งอย่างนั้นเอาให้มันฉีก" ฮึก อ๊อก อ๊อก ไม่รู้ว่าเพราะกลัวหรืออะไร แสงดาวรีบคลานเข้ามาอยู่ตรงกลางหว่างขา ใบหน้าสวยก้มต่ำใช้ริมฝีปากเล็กครอบครองอาวุธร้ายซึ่งขยายใหญ่เตรียมพร้อมออกรบ แผล็บ แผล็บ "อ๊าส์ แบบนั้นแหละเด็กดี"ริมฝีปากหยักเปล่งเสียงครางกระเส่าเมื่อหัวอาวุธร้ายกำลังถูกปลายลิ้นเล็กตวัดเลียเนื่องจากริมฝีปากเล็กไม่สามารถครอบครองความยาวใหญ่เอาไว้ได้นาน ความเสียวซ่านทำให้ชายหนุ่มไม่สามารถอดทนไหวฝ่ามือใหญ่ทั้งสองข้างจับใบหน้าสวยของอดีตนักแสดงสาวล็อกเอาไว้ก่อนจะใช้กลยุทธ์เด้งเอวสอบสอดอาวุธร้ายเข้าออกโพรงปากเล็กทำเอาแสงดาวน้ำหูน้ำตาไหล เพราะขนาดความใหญ่ยาวของเขานั้นมันไม่ใช่น้อย ๆ วัดจากสายตาแล้วคงไม่ต่ำกว่าไซซ์หกสิบ ปึก ปึก ปึก "ฮึก อ๊าส์ แสงสาว"เปลือกตาหนาหลับพริ้มเอวสอบเด้งสวนลึกเข้าไปข้างในโพรงปากเล็กโดยไม่คิดสนใจหญิงสาวที่กำลังจะขาดอากาศหายใจและไหนจะน้ำตาไหลรินออกมาอาบใบหน้าสวย พรืด "แค๊ก แค๊ก"ราวกับสวรรค์โปรดเมื่อลีโอนาร์ทยอมปล่อยให้ริมฝีปากของเธอเป็นอิสระแต่ความดีใจของแสงดาวนั้นคงอยู่ได้ไม่นานเมื่อชายหนุ่มนั้นใช้ท่อนแขนใหญ่เพียงข้างเดียวตวัดอุ้มร่างเล็กของเธอให้ขึ้นมาคร่อมนั่งลงบนต้นขาโดยหันหน้าเข้าหากัน ฝ่ามือใหญ่อีกข้างที่ว่างจับอาวุธร้ายไปจ่อตรงบริเวณทางเข้าขนาดแคบซึ่งเขาเคยผ่านเข้าไปทักทาย แสงดาวถึงกับต้องกลั้นลมหายใจเกร็งจนตัวสั่นเมื่อปลายหัวบานหักนั้นกำลังถูไถไปกับกลีบเกสรของเธอเพื่อเรียกน้ำหวาน "อย่ารุนแรงกับดาวได้ไหมคะ" "นางบำเรออย่างเธอมีสิทธิ์อะไรมาออกคำสั่งกับฉัน" ปึก "กรี๊ด"เสียงเล็กหวีดร้องด้วยความเจ็บเมื่อลีโอนาร์ทสอดอาวุธร้ายเข้าไปในช่องทางรักอันแสนคับแคบของเธอ "ฮือ ดาวเจ็บ"ความเจ็บปวดในครั้งนี้มันไม่ต่างอะไรจากครั้งแรกเมื่อเจอเข้ากับอาวุธร้ายเกินมาตรฐานของชายไทย มันทั้งยาวใหญ่เกือบจะเดินไซซ์ยุโรปเสียด้วยซ้ำ ไม่แปลกที่จะทำให้การมีอะไรในครั้งนี้ถึงกับเลือดไหลไม่ต่างอะไรจากครั้งก่อน ความเจ็บปวดของแสงดาวมันทำให้เธอรู้สึกเหมือนกับร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ เพียงแค่ขยับก็ทำเอาหญิงสาวถึงกับส่ายหน้าด้วยความทนไม่ไหว "ฮึก พอแค่นี้ก่อนได้ไหมคะ ดาวเจ็บ" "ฉันเคยบอกเธอแล้วไง เจ็บแค่นี้ถ้าทนไม่ไหวก็ไปตายซะ"น้ำเสียงเย็นชามาพร้อมกับวาจาร้าย ชายหนุ่มจับเอวเล็กของแสงดาวเอาไว้ก่อนจะกระแทกอาวุธร้ายส่วนที่เหลืออีกครึ่งเข้าไปในช่องทางรักของเธอ ปึก "กรี๊ด"เสียงร้องของแสงดาวชั่งน่าสงสารถ้าหากมีใครผ่านมาได้ยินแต่กลับไม่ใช่ชายหนุ่มตรงหน้าที่ไม่ว่าเธอจะร้องออกมาสักเท่าไหร่เขาก็ไม่คิดจะสนใจ "อย่านะ อย่าพึ่งขยับ" "อย่ามาสั่งฉัน" ปึก ปึก ปึก ความเสียวซ่านไม่มีหลงเหลือให้แสงดาวได้สนุกกับการร่วมรักในครั้งนี้ มีแต่ความเจ็บปวดความทรมานจนเธอแทบจะหมดลมหายใจ ร่างสูงใหญ่กระแทกอาวุธร้ายเข้าใส่ร่องเล็กจนมันฉีกขาดเลือดไหลเป็นทางยาวแต่เขาก็ไม่คิดจะสนใจ "อืม"ใบหน้าหล่อแหงนคำรามกับความคับแน่นภายใน เขาใช้จังหวะในการกระแทกได้ดีเยี่ยมจนตอนนี้กลีบดอกไม้ของแสงดาวฉีกขาดบวมช้ำจนดูน่ากลัว ตับ ตับ ตับ "ฮึก คุณลีโอ"ฝ่ามือเล็กจับไหล่กว้างเพื่อประคองร่างของตัวเองเอาไว้เมื่อแรงพายุขนาดลูกใหญ่ถาโถมเข้าใส่จนเธอแทบจะตกลงจากโซฟา ใบหน้าของแสงดาวแหงนขึ้นมือรูปหน้าหล่อเหลาของลีโอนาร์ทโน้มลงมาคลอเคลียแถมยังดูดดึงฝากรอยแดงเอาไว้ ฝ่ามือใหญ่ไม่ยอมน้อยหน้าขยำเต้าอวบทั้งสองข้างจนมันแทบจะแหลกสลายคามือ ปึก ปึก ปึก ความเจ็บปวดยังคงไม่จางหายแต่กลับมีความรู้สึกแปลกใหม่เข้ามาผสม เส้นผมนุ่มสลวยสะบัดพริ้วไหวไปตามแรงโยกย้าย ใบหน้าของทั้งคู่เปียกชื้นไปด้วยเม็ดเหงื่อใส ฝ่ามือเล็กเริ่มไม่รู้จะวางไว้ตรงไหนจึงเผลอไปบีบขยำเข้าตรงแผงอกใหญ่ทั้งสองข้าง "อยากเดินไม่ได้จริง ๆ สินะ เดี๋ยวจัดให้"ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่หยัดกายลุกขึ้นทำให้แสงดาวต้องใช้เรียวขาทั้งสองข้างตวัดเกี่ยวเอวสอบเอาไว้ท่อนแขนเรียวเล็กโอบลำคอหนาเมื่อลีโอนาร์ทสอดท่อนแขนเกี่ยวเรียวขาสวยทั้งสองข้าง ปึก ปึก ปึก "ฮึก คุณลีโอ อ๊าส์ ท่านี้" "ถึงใจเธอเลยใช่ไหมล่ะ ซี๊ด"ถึงใจสิ ถึงใจจนแทบจะล้นออกจากอกอยู่แล้ว ใครเป็นสอนให้เขาใช้ท่านี้กับเธอ ขนาดความใหญ่ยาวในท่าลิงอุ้มแตงแทบจะทำให้เธอตัวแตกสลายร่างกายอ่อนแรงเอาเสียดื้อ ๆ เมื่อถูกรุกรานเข้าออกอย่างไม่เว้นให้เธอได้ผ่อนลมหายใจ "เป็นยังไงล่ะ ชอบไหม" "ฮึก เบาหน่อยค่ะ อ๊าส์ ดาวจุก"แสงดาวเอ่ยบอกออกไปตามความจริงเพราะแรงกระแทกของเขาทำให้เธอรู้สึกจุกบริเวณท้องน้อย แต่มีหรือซาตานร้ายจะยอมทำตาม เขาก้าวข้ามคำขอร้องพาเธอเดินกระแทกไปจนทั่วบริเวณรอบร้องจนแสงดาวเสร็จสมไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ส่วนชายหนุ่มนั้นกลับปลดปล่อยความต้องการเข้าไปในร่างของเธอเพียงแค่ครั้งเดียว ตับ ตับ ตับ สภาพร่างกายของแสงดาวในตอนนี้เรียกว่าพังยับเมื่อเธอรับศึกหนักร่วมเวลากว่าสามชั่วโมง ผิวขาวเนียนนุ่มตอนนี้เต็มไปด้วยรอยแดงตั้งแต่บริเวณซอกคอต่ำลงมาถึงเต้าอวบทั้งสองข้างอย่างไม่มีช่วงเว้น แต่นั้นมันไม่ใช่ประเด็น เพราะประเด็นหลักของเธอมันอยู่ตรงช่องทางรักซึ่งกำลังรับศึกหนักหน่วงอยู่ในตอนนี้ "อ๊าส์"ริมฝีปากของทั้งสองเปล่งเสียงร้องออกมาเมื่อทั้งคู่เดินทางไปสู่จุดสูงสุดของศึกรักในรอบที่สี่ ซึ่งตอนนี้สภาพกลีบดอกไม้ของแสงดาวเรียกได้ว่าพังย่อยยับกันเลยทีเดียว "พะ...พอก่อนจะได้ไหมคะ ดาวเหนื่อยแล้ว" "เธอเหนื่อย?" "ค่ะ ดาวเหนื่อยพอเถอะนะคะ" "ถ้าเธอเหนื่อยก็นอนไป เพราะฉันยังไม่พอ"พ่อคุณลีโอนาร์ทพูดแค่นั้นยังไม่พอ เขาจับร่างเล็กของเธอให้พลิกอยู่ในท่าคลานเข่าโดยที่จุดเชื่อมต่อไม่หลุดออกจากกัน หลังจากนั้นคงไม่ต้องบรรยายว่าร่างกายของแสงดาวต้องรับศึกหนักมากขนาดไหนทั้งแรงกายของชายหนุ่มและไหนไซซ์อาวุธขนาดใหญ่ทำให้หญิงสาวได้แต่ภาวนาในใจ 'ขอให้เธอมีชีวิตรอดไปถึงพรุ่งนี้ด้วยเถอะ' ปึก ปึก ปึก
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD