CHAPTER 33: Scars

1993 Words

Wilma "Hindi ka pumapasok sa school nang hindi nakaayos ang mahaba mong buhok. Palaging nakapulbos ang mukha mo. Ingat na ingat kang huwag madumihan ang napakaputi mong uniform, pati na rin ang medyas mo. At supershine ng black shoes mo. Alagang kiwi." Sinamaan ko siya ng tingin dahil parang nang-aasar pa siya. "I take great care of my things and myself 'cause my mother works hard to make them clean and white," I immediately answered him. We are currently on our way to Cavite. Isa sa mga tao niya ang nagmamaneho habang naririto naman kami sa backseat. May ilan pang nakasunod sa amin at ang iba ay naiwan sa bahay ko sa Taguig. Magiging bantay na sila doon para kung sakaling bigla na lamang maisipan ni Hudson na pasukin ang subdivision namin, maging ang bahay ko ay naririyan sila. Tum

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD