จากนั้นฉันก็นั่งฟังพ่อลูกคุยกันไปเรื่อยเปื่อยบรรดาสามหนุ่มคนน้องก็ถามฉันเรื่องหนังผีที่ฉันแสดงฉันก็ตอบไปตามประสาคนที่เคยถ่ายหนังผี ครอบครัวเขาต้อนรับฉันดีมากจริงๆ
เรียวมะพาฉันมาเดินเล่นที่สวนองุ่นจริงๆ มันสวยก็ตรงที่มองบนฟ้าแล้วมีกลุ่มดาวมากมายสองแสงประกายยิบยับ
“คงสงสัยว่าแม่ผมไปไหนล่ะสิ?”
“เอ่อ...ค่ะก็สงสัยนิดหนึ่ง” ไหนเมื่อเขารู้ทันฉันก็ไม่มีอะไรจะแก้ตัวเลยยอมรับไปตรงๆ
“แม่ผมเสียได้จะสามปีแล้วครับ มาคิดคิดดูแล้วผมเป็นลูกที่ไม่ดีเลยก็ว่าได้สิ่งที่แม่ชอบทำพวกผมที่เป็นลูกดันห้าม ดูดวง ดูไพ่ หรือเรื่องลี้ลับที่แม่เชื่อพวกผมดันคิดว่ามันไร้สาระ มาคิดได้ตอนนี้ก็สายไปแล้วครับ”
“หมอดู ชอบดูไพ่ เสียไปแล้วสองปีเหรอคะ?”
“ครับ แม่ผมชอบแต่งตัวเหมือนหมอดูวันที่ออกไปดูไพ่ และชุดนั้นก็เป็นชุดวันที่เธอโดนทำร้ายจนถึงแก่ชีวิตครับ”
“ทำร้ายเหรอคะ?”
“ครับ ช่างเถอะอย่าพูดถึงเรื่องนี้ให้พ่อผมได้ยิน
