ตอนที่ 8 ถ้าไม่ยอม..เฮียก็จะไม่ใส่เข้าไป
ใบหน้าคมยังซุกอยู่ตรงที่หน้าอกไม่ยอมขยับไปไหน แขนใหญ่นั่นก็กอดรั้งเอวไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
"เจ้าขาตัวหอมจังเลย"
พูดเสร็จก็เงยหน้าขึ้นมามอง ดวงตาคู่นี้มันกำลังจะทำให้ฉันตกลงไปในหลุมกับดักของเขา
"คุณเพชรกล้า ปล่อยฉันเถอะค่ะ เดี๋ยวใครเข้ามาเห็นจะดูไม่ดี"
"ไม่มีใครเข้ามาหรอกค่ะถ้าเฮียไม่เรียก อีกอย่าง เฮียล็อคประตูแล้ว"
ฉันหันไปมองประตูเมื่อได้ยินคำที่เขาพูด และประตูก็ล็อคอยู่จริง ๆ
"เจ้าขา เฮียรักเจ้าขาจริง ๆ นะ"
สายตาที่จับจ้องฉันอยู่เมื่อกี้มองต่ำลง แล้วฉันก็สัมผัสได้ถึงไออุ่นจากลมหายใจร้อนพร่างพรมลงมาที่ซอกคอ มันรู้สึกแปลกจนไม่กล้าขยับตัวไปไหน ตลอดเวลาที่ฉันทำงานอยู่กับคุณเพชรกล้า ถึงแม้ว่าเขาจะพูดจากสองแง่สองง่ามใส่บ่อย ๆ แต่เขาก็ไม่เคยถึงเนื้อถึงตัวแบบนี้
"คุณเพชรกล้า พะ พอเถอะค่ะ"
"เจ้าขา"
เขาเรียกชื่อฉันด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ แล้วก็ยังไม่ละ
