“Say that again.” Mababa ang timbre ng boses ni Morris. Mababa at malamig. Tila nanggagaling sa ilalim ng lupa. Nagdudulot ng takot para sa taong kausap ng binata. His voice wasn’t only laced with stern authority, but also a subtle undercurrent of deadly threat.
Nakaupo si Morris sa likod ng malapad niyang lamesa na gawa sa solidong kahoy na nasa loob ng madilim at malawak niyang silid-opisina. Sa likod niya ay nakasarado ang makapal at itim na kurtina at may kaunting puwang lang sa hugpungang nasa pinakagitna kung saan pumapasok ang liwanag ng araw mula sa labas. But the sun behind him, only cast a dark shadow over his face.
Magkasalikop ang mga kamay niya sa ibabaw ng mesa, pero mapapansin ang marahang panginginig ng mga iyon. Panginginig na nagpapahiwatig ng masidhing emosyong nag-u
